Articles by "Κινηματογράφος"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κινηματογράφος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
«Πορτοκαλάδα θέτε; Από πορτοκάλια;» Ποιος ήταν ο άνθρωπος που μιμήθηκε ο Γκιωνάκης στη θρυλική σκηνή του καφενείου;

«Πορτοκαλάδα θέτε; Από πορτοκάλια;» Ποιος ήταν ο άνθρωπος που μιμήθηκε ο Γκιωνάκης στη θρυλική σκηνή του καφενείου. Τις γκριμάτσες και τις ατάκες του θρυλικού χαζο-Μπρίλη τις εμπνεύστηκε από ένα υπαρκτό πρόσωπο...

Η ταινία «Τα κίτρινα γάντια» είναι μια από τις κλασσικές του ελληνικού κινηματογράφου και είναι γεμάτη ξεκαρδιστικούς διαλόγους και ατάκες. Κορυφαία σκηνή είναι αυτή με τον Γιάννη Γκιωνάκη και τον Νίκο Σταυρίδη που συναντώνται μέσα στο καφενείο. Ο Γκιωνάκης είναι σερβιτόρος και προσπαθεί να πάρει παραγγελία ρωτώντας: «Πορτοκαλάδα θέτε; Από πορτοκάλια;». Παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν 56 χρόνια από τότε που η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους, το γέλιο που προκαλεί είναι το ίδιο. Στην εποχή της δεν σημείωσε επιτυχία, καθώς έκοψε μόνο 27.787 εισιτήρια και κατετάγη 18η ανάμεσα σε 58 ταινίες της ίδιας σεζόν....

Τα_κίτρινα_γάντια_(αφίσα)

Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμήνευσαν οι Νίκος Σταυρίδης, Μάρω Κοντού, Μίμης Φωτόπουλος και Μάρθα Βούρτση....
Η ταινία «Τα κίτρινα γάντια» είναι μια από τις κλασσικές του ελληνικού κινηματογράφου και είναι γεμάτη ξεκαρδιστικούς διαλόγους και ατάκες. Κορυφαία σκηνή είναι αυτή με τον Γιάννη Γκιωνάκη και τον Νίκο Σταυρίδη που συναντώνται μέσα στο καφενείο. Ο Γκιωνάκης είναι σερβιτόρος και προσπαθεί να πάρει παραγγελία ρωτώντας: «Πορτοκαλάδα θέτε; Από πορτοκάλια;». Παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν 56 χρόνια από τότε που η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους, το γέλιο που προκαλεί είναι το ίδιο. Στην εποχή της δεν σημείωσε επιτυχία, καθώς έκοψε μόνο 27.787 εισιτήρια και κατετάγη 18η ανάμεσα σε 58 ταινίες της ίδιας σεζόν. Τα_κίτρινα_γάντια_(αφίσα) Τα κίτρινα γάντια στους κινηματογράφους. Δεκέμβριος 1960 Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμήνευσαν οι Νίκος Σταυρίδης, Μάρω Κοντού, Μίμης Φωτόπουλος και Μάρθα Βούρτση. Stavridis - kitrina gantiaΗ ταινία, τη σκηνοθεσία της οποίας υπέγραψε ο Αλέκος Σακελλάριος, ήταν αρχικά θεατρικό κείμενο με τίτλο «Η Ρένα εξώκειλε» και γράφτηκε για τον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη. Ο ηθοποιός δεν πρόλαβε να πρωταγωνιστήσει και στην κινηματογραφική εκδοχή του έργου, καθώς έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, στις 20 Φεβρουαρίου του 1960 από ανακοπή καρδιάς. Διαβάστε εδώ: Ο Βασίλης Λογοθετίδης βρέθηκε στο θέατρο κατά λάθος γιατί δεν είχε στέγη και αναζητούσε καταφύγιο. Πέθανε μόνος, αλλά η τελευταία του διαδρομή ήταν όπως του άξιζε. Τον αποχαιρέτησαν 50 χιλιάδες πολίτες. Τη θέση του Λογοθετίδη πήρε ο Σταυρίδης, ο οποίος έπαιξε με επιτυχία τον ρόλο. Παρά τις ωραίες ερμηνείες των πρωταγωνιστών, εκείνος που ξεχώρισε ήταν ο Γιάννης Γκιωνάκης, του οποίου ο ρόλος είναι αρκετά μικρός, αλλά αξέχαστος. Ο ηθοποιός ακολούθησε το σενάριο των Σακελλάριου – Γιανακόπουλου, με τις αμίμητες ατάκες, αλλά η ερμηνεία ήταν δική του έμπνευση. Σύμφωνα με πληροφορίες της Φίνος Φιλμ, ο Γκιωνάκης ως Γιάννης Μπρίλης, μιμήθηκε έναν χαζούλη τύπο που κυκλοφορούσε στα θεατρικά καμαρίνια των ηθοποιών εκείνης της εποχής. Οι γκριμάτσες και η ομιλία του Μπρίλη ήταν έμπνευση του Γκιωνάκη Οι γκριμάτσες και η ομιλία του Μπρίλη ήταν έμπνευση του Γκιωνάκη. Κλασική ατάκα που αναπαράγεται μέχρι σήμερα είναι το: «Πορτοκαλάδα από πορτοκάλια θέλετε;». Ο αφελής, αλλά πολύ συμπαθής άντρας, ενέπνευσε τον ηθοποιό στην ομιλία και τις γκριμάτσες που του χάρισαν, σύμφωνα με πολλούς, την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του. Η φυσιογνωμία του Μπρίλη είναι πασίγνωστη ακόμα και σε όσους δεν έχουν δει την ταινία. Δείτε το χαρακτηριστικό απόσπασμα- ρεσιτάλ του Γιάννη Γκιωνάκη:... Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμήνευσαν οι Νίκος Σταυρίδης, Μάρω Κοντού, Μίμης Φωτόπουλος και Μάρθα Βούρτση....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/portokalada-thete-apo-portokalia-pios-itan-o-anthropos-pou-mimithike-o-gkionakis-stin-thriliki-skini-tou-kafeniou-tis-gkrimatses-ke-tis-atakes-tou-thrilikou-chazo-mprili-tis-empnefstike-apo-e/

Η ταινία, τη σκηνοθεσία της οποίας υπέγραψε ο Αλέκος Σακελλάριος, ήταν αρχικά θεατρικό κείμενο με τίτλο «Η Ρένα εξώκειλε» και γράφτηκε για τον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη. Ο ηθοποιός δεν πρόλαβε να πρωταγωνιστήσει και στην κινηματογραφική εκδοχή του έργου, καθώς έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, στις 20 Φεβρουαρίου του 1960 από ανακοπή καρδιάς....

Τη θέση του Λογοθετίδη πήρε ο Σταυρίδης, ο οποίος έπαιξε με επιτυχία τον ρόλο. Παρά τις ωραίες ερμηνείες των πρωταγωνιστών, εκείνος που ξεχώρισε ήταν ο Γιάννης Γκιωνάκης, του οποίου ο ρόλος είναι αρκετά μικρός, αλλά αξέχαστος. Ο ηθοποιός ακολούθησε το σενάριο των Σακελλάριου – Γιανακόπουλου, με τις αμίμητες ατάκες, αλλά η ερμηνεία ήταν δική του έμπνευση. Σύμφωνα με πληροφορίες της Φίνος Φιλμ, ο Γκιωνάκης ως Γιάννης Μπρίλης, μιμήθηκε έναν χαζούλη τύπο που κυκλοφορούσε στα θεατρικά καμαρίνια των ηθοποιών εκείνης της εποχής....



Οι γκριμάτσες και η ομιλία του Μπρίλη ήταν έμπνευση του Γκιωνάκη. Κλασική ατάκα που αναπαράγεται μέχρι σήμερα είναι το: «Πορτοκαλάδα από πορτοκάλια θέλετε;»

Ο αφελής, αλλά πολύ συμπαθής άντρας, ενέπνευσε τον ηθοποιό στην ομιλία και τις γκριμάτσες που του χάρισαν, σύμφωνα με πολλούς, την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του. Η φυσιογνωμία του Μπρίλη είναι πασίγνωστη ακόμα και σε όσους δεν έχουν δει την ταινία. Δείτε το χαρακτηριστικό απόσπασμα- ρεσιτάλ του Γιάννη Γκιωνάκη:...


via

Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Όλα όσα θέλετε να ξέρετε για τη νέα ταινία του Woody Allen

Όχι μόνο γυρίζει ήδη την τηλεοπτική σειρά του για το Amazon, ο εργασιομανής Γούντι Αλεν, αλλά προετοιμάζεται και για την πρεμιέρα της νέας του ταινίας στο επερχόμενο Φεστιβάλ των Καννών. 

Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι ο τίτλος του φιλμ θα είναι «Café Society» και τώρα μαθαίνουμε λεπτομέρειες σχετικά με την πλοκή του.

Το Page Six είχε δώσει πέρσι την πληροφορία ότι η νέα ταινία του Γούντι Αλεν (στην οποία θα πρωταγωνιστούν οι Τζέσε Αϊζενμπεργκ και Κρίστεν Στιούαρτ) θα είναι μια ερωτική ιστορία που θα εξελίσσεται στη Νέα Υόρκη του '30. Τώρα, σε πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε ο θρυλικός διευθυντής φωτογραφίας Βιτόριο Στοράρο («Ο Νονός», «Ο Κομφορμίστας», «Αποκάλυψη Τώρα»), αναφέρει:

«Η ταινία έχει να κάνει με μια εβραϊκή οικογένεια που ζει στη Νέα Υόρκη. Ένα μέλος της οικογένειας μετακομίζει στο Λος Άντζελες προκειμένου να γίνει κινηματογραφικός ατζέντης, οπότε η ιστορία πηγαίνει μπρος-πίσω, ανάμεσα στο Μπρονξ του 1935 και το Χόλυγουντ των ετών 1935-1940.»


Όταν ρωτήθηκε γιατί αποφάσισε να αναλάβει μια ταινία του Γούντι Αλεν, ο σπουδαίος διευθυντής φωτογραφίας απάντησε: «Συνήθως, η καλύτερη μορφή συνεργασίας, για μένα τουλάχιστον, συμβαίνει όταν συλλαμβάνεις μια πολύ εσωτερική θεματολογία από τον σκηνοθέτη. Γίνεται το όραμα του σκηνοθέτη και αυτό το όραμα γίνεται δικό σου. Από την αρχή ξεκαθαρίσαμε ότι ο τρόπος που σκέπτεται την οπτικοποίηση της ταινίας, ήταν ακριβώς ο ίδιος που είχα ήδη εγώ στο μυαλό μου, διαβάζοντας το σενάριο.»

Στη συνέχεια ο Στοράρο μίλησε για το πώς πέρασε δύο ώρες συζητώντας με τον Γούντι, σχετικά με την όψη του φιλμ, και ανέφερε ότι είχε προετοιμάσει τον εαυτό του για τρία διαφορετικά στυλ: το στυλ του Μπρονξ, το στυλ του Χόλυγουντ και εκείνο που ταίριαζε με την επιστροφή του χαρακτήρα στη Νέα Υόρκη, όπου σχετίζεται με την αφρόκρεμα της κοινωνίας, πηγαίνοντας σε πολυτελή δείπνα που κυριαρχούν τα εντυπωσιακά κουστούμια.


Μιλώντας για την πιθανότητα να αφηγείται ο ίδιος ο Γούντι Αλεν την ταινία, ο διευθυντής φωτογραφίας είπε:

«Πρωτίστως, λατρεύω το γεγονός ότι αυτή θα είναι μια αληθινή ταινία του Γούντι Αλεν, με την έννοια ότι αυτός είναι ο αφηγητής. Αναγνωρίζω την προσωπικότητά του σ' αυτό. Τώρα βρίσκεται στη διαδικασία να αποφασίσει αν θα είναι η δική του φωνή που θα κάνει την αφήγηση, και πραγματικά ελπίζω να το κάνει. Με την αφήγηση, είμαστε πιο ελεύθεροι, υπό μια έννοια, να διηγηθούμε την ιστορία. Όταν υπάρχει αφηγητής, χάνεις την επαφή με την πραγματικότητα κι ο κόσμος γίνεται μια ζωγραφισμένη εικόνα, κάτι που μπορεί να απαιτεί ορισμένες οπτικές αναφορές σε συνδυασμό με την κοινωνική, πολιτική και καλλιτεχνική ατμόσφαιρα της περιόδου, όπου εξελίσσεται το φιλμ. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει συνήθως, μπορεί να μου προσφέρει διάφορες προσεγγίσεις»

Ο Στοράρο συνέχισε λέγοντας ότι η συγκεκριμένη περίοδος του Χόλυγουντ του φαίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, λόγω του ότι μπορούν να λειτουργήσουν πολλές αναφορές στη φωτογραφία, τη ζωγραφική και την Γερμανική αισθητική που επικρατούσε εκείνο τον καιρό.

Όσο για τις σκέψεις του Γούντι Αλεν σε σχέση με την ψηφιακή μορφή της ταινίας, ο Στοράρο αρκέστηκε να πει ότι, προς το παρόν, ο νεοϋορκέζος δημιουργός δείχνει πολύ ευχαριστημένος μ' αυτήν.

Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Βίντεο: Ένα εξάλεπτο ταξίδι στον μαγικό κόσμο του Guillermo Del Toro

Ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στο Vimeo τιμά την αχαλίνωτη φαντασία και το απαράμιλλο ταλέντο ενός σπουδαίου παραμυθά του σύγχρονου σινεμά: του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο.

Ο μεξικανός Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο ξεκαθάρισε από την αρχή, ότι δεν είναι ένας συνηθισμένος σκηνοθέτης. Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, «Cronos» (μια απίστευτα μυσταγωγική βαμπιρική ιστορία) ανήγγειλε τη γέννηση ενός πολύ ξεχωριστού δημιουργού και έκτοτε ο ίδιος δεν σταμάτησε να εξελίσσεται, διαμορφώνοντας, από ταινία σε ταινία, το καταπληκτικό –εμφατικά μπαρόκ και μεγαλεπήβολο- στυλ του.

Η δεύτερη ταινία του, το θεοσκότεινο «Mimic» με την Μίρα Σορβίνο, θεωρήθηκε από πολλούς συμβατικό και ελάχιστα πρωτότυπο αλλά όσοι μπορούσαν να σκαλίσουν κάτω από την επιφάνεια, ήταν σε θέση να δουν ότι ο Ντελ Τόρο απλώς ακόνιζε τα εκφραστικά του μέσα, για να δημιουργήσει το πρώτο του φιλμικό κομψοτέχνημα: την υπέροχη «Ραχοκοκαλιά του Διαβόλου».


Μετά από ένα διάλειμμα χολιγουντιανών υπερπαραγωγών (τις οποίες, όμως, σφράγισε με την υψηλή αισθητική της εικονογραφίας το), το δεύτερο –και καλύτερο- «Blade» και το «Hellboy: Ο Ήρωας της Κόλασης» (βασισμένο στο μυθικό κόμικ του Μάικ Μινιόλα), ο Ντελ Τόρο ήταν έτοιμος να συμπληρώσει -και να απογειώσει στη σφαίρα της καθαρής φιλμικής ποίησης- τις κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις της «Ραχοκοκαλιάς…» με το ανυπέρβλητο αριστούργημά του, τον «Λαβύρινθο του Πάνα» που παραμένει και η καλύτερη ταινία του μέχρι σήμερα.


Τα «Hellboy II: Η Χρυσή Στρατιά», «Pacific Rim» και «Πορφυρός Λόφος», καίτοι συναρπαστικά, το καθένα με τον τρόπο του (ας παραδεχθούμε χωρίς ελιτισμούς ότι το οπτικό ύφος και ο λεπτοδουλεμένος φορμαλισμός του Ντελ Τόρο ντροπιάζουν πολλούς από τους μεγαλόσχημους συναδέλφους του), δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν αυτό το μείζον έργο.


Το εξάλεπτο βίντεο που δημιούργησε ο Αλεσάντρο Περατζόλι, διατρέχει εν τάχει κάποιες από τις πιο εντυπωσιακές εμπνεύσεις του σκηνοθέτη, θυμίζοντας ότι ο Ντελ Τόρο είναι ένας από τους κορυφαίους κινηματογραφικούς στυλίστες της εποχής μας.

Υποκλιθείτε μαζί του (και μαζί μας) στο μεγαλείο του μεξικανού οραματιστή, εδώ:



Από τον Γιάννη Σμοΐλη
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Αυτό το ήξερες; Το δαχτυλίδι των Χόμπιτ στον Άρχοντα των δαχτυλιδιών είναι ελληνικός μύθος του Πλάτωνα

Δεν αποτελεί έμπνευση του Βρετανού συγγραφέα Τόλκιν η ιστορία με το δαχτυλίδι στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών... Πρόκειται για τον μύθο του Γύγη: O Πλάτωνας, στο Β΄ βιβλίο της «Πολιτείας» του και με το στόμα του Γλαύκωνα, επινοεί ένα μύθο.  

  Ένας βοσκός του βασιλιά της Λυδίας ονόματι Γύγης βρίσκει τυχαία ένα μαγικό δακτυλίδι μετά από δύο καταστρεπτικά φυσικά φαινόμενα. Την ώρα που έβοσκε τα πρόβατα του άρχοντά του, έπιασε φοβερή καταιγίδα και έγινε τόσο δυνατός σεισμός, ώστε άνοιξε η γη κάτω απ” τα πόδια του.  

 Κατέβηκε στο χάσμα που δημιουργήθηκε και εκεί μέσα στα σπλάχνα της γης, είδε ένα μεγάλο χάλκινο κούφιο άλογο. Από κάποια ανοίγματα στα πλευρά του κοίταξε μέσα του και διαπίστωσε ότι εκεί ήταν ξαπλωμένος ένας νεκρός με διαστάσεις σχεδόν γιγαντιαίες. Και το σημαντικότερο, φορούσε στο χέρι του ένα χρυσό δακτυλίδι. Όταν ανέβηκε στην επιφάνεια διαπίστωσε ότι το εύρημά του είχε μία αξιοπερίεργη μαγική δυνατότητα. Περιστρέφοντας την πέτρα του («σφενδόνην» την ονομάζει ο Πλάτωνας) προς το εσωτερικό της παλάμης του, γινόταν αόρατος και εμφανιζόταν πάλι, γυρίζοντας το δακτυλίδι προς την αντίστροφη φορά.  

  Ο ταπεινός βοσκός είχε λοιπόν στα χέρια του ένα τεράστιο όπλο. Μπορούσε να κάνει οτιδήποτε επιθυμούσε, χωρίς να γίνεται αντιληπτός και κυρίως, χωρίς να τιμωρείται ή έστω να επιπλήττεται. Έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη φορέας μιας τουλάχιστον παράδοξης και απρόσμενης δύναμης, η οποία μπορούσε να λειτουργήσει προς όφελός του, πάντα όμως υπό το βάρος μιας έστω και λανθάνουσας αδικίας, που μπορούσε να φτάσει κι ως το έγκλημα. Και πραγματικά έτσι έγινε.  

  Ο ασήμαντος μέχρι τότε Γύγης έγινε εραστής της βασίλισσας και με τη βοήθειά της σκότωσε τον αφέντη του και πήρε ο ίδιος την εξουσία. Κατέλαβε λοιπόν μια θέση που του χάρισε η δύναμη ενός χρυσού κρίκου, χωρίς να υπολογίσει τα αθέμιτα μέσα που χρησιμοποίησε, αλλά με μοναδικά κίνητρα – συνηθισμένα στην ανθρώπινη φύση -τη δόξα και τον πλούτο.  

  Ο Γλαύκωνας, που διηγείται τη φανταστική αυτή ιστορία, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι στη φύση του ανθρώπου να αδικεί, όταν μάλιστα ξέρει εκ των προτέρων ότι δε θα υποστεί τις συνέπειες της αδικίας του. Και αυτό γιατί ο κοινός νους λέει ότι η δικαιοσύνη δεν είναι τελικά ένα αγαθό στη ζωή μας, αφού η εφαρμογή της προσκρούει στο προσωπικό μας συμφέρον. Για όλους μας λοιπόν το βασανιστικό ερώτημα «αδικείν η αδικείσθαι;» γίνεται πολύ απλό.  

 Και η απάντηση στη συνείδησή μας δεν είναι τουλάχιστον μία ανώδυνη ουδετερότητα, αλλά μία συνειδητή επιλογή συμφέροντος: «αδικείν» και μάλιστα αν είναι δυνατόν ατιμώρητα.Ένα δακτυλίδι λοιπόν έγινε η αιτία να διαφθαρεί ένας απονήρευτος βοσκός και να περάσει από το φως του ενάρετου στη σκιά του εγκληματία. Διαπράχθηκε μια αμαρτία που ο Πλάτωνας ονομάζει αδικία, δηλαδή άρση της δικαιοσύνης.  

 Ο άνθρωπος λοιπόν καλείται να αλλάξει νοοτροπία να παλέψει με το κακό να θεαθεί το φως δηλαδή το ωραίο, το δίκαιο, το αρμονικό,το αληθινό και τούτο γίνεται με ένα και μόνο όπλο σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ένα όπλο ανίκητο ακόμα και σήμερα: Την Ολοκληρωμένη Παιδεία.  

  Ιωάννα Μπισκιτζή, Λέκτορας Κλασσικής φιλολογίας
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
H πραγματική σκληρή ιστορία πίσω από το "The Revenant" με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο


Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να επιβιώσει στις πιο απάνθρωπες συνθήκες; Αυτό ήταν το ερώτημα για τον μεξικανό σκηνοθέτη Alejandro González Iñárritu στην ταινία The Revenant με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, η οποία είναι υποψήφια για 12 Όσκαρ.

Η ιστορία του είναι επική σε προσωπική κλίμακα: ένας άντρας που κυνηγάει στον ποταμό Μιζούρι δέχεται επίθεση από μία αρκούδα. Αυτός ο άνθρωπος εξασθενημένος και προδομένος βρίσκει τη δύναμη να διανύσει μία τεράστια απόσταση 200 μιλίων, αποφασισμένος να πάρει εκδίκηση από τους άπιστους φίλους του.

Οι συντελεστές της ταινίας μίλησαν για μια "ζωντανή κόλαση", αφού ήταν αναγκασμένοι να εργάζονται σε θερμοκρασίες -25 °C και να ταξιδεύουν για ώρες σε απομακρυσμένες περιοχές του Καναδά και της Αργεντινής, αφού ο Ιναρίτου ήθελε να χρησιμοποιήσει μόνο φυσικό φως.

Ο πρωταγωνιστής Λεονάρντο Ντι Κάπριο είχε ίσως την πιο σκληρή εμπειρία, καθώς αναγκάστηκε να συρθεί γυμνός σε μία παγωμένη πεδιάδα, να περάσει μία νύχτα πάνω στο πτώμα ενός ζώου, να κολυμπήσει σε παγωμένα ποτάμια, να φάει ωμό συκώτι βίσωνα. Και αν ο διάσημος ηθοποιός βρίσκεται μία ανάσα πριν το πολυπόθητο Όσκαρ, ο αληθινός πρωταγωνιστής της ιστορίας, δεν είχε τόσο λαμπερή φήμη.

Ο Hugh Glass ήταν κυνηγός γούνας στις αρχές του 19ου αιώνα στην αχανή αμερικανική Δύση. Η πραγματική ιστορία είχε ήρωες τους παγιδευτές μιας γουνεμπορικής εταιρείας.

Τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζουμε για αυτόν, βασίζονται σε σκόρπιες μαρτυρίες. Παρ' όλο που ο ίδιος ήταν εγγράματος, άφησε ελάχιστα γραπτά πίσω του. Μια επιστολή του που σώθηκε στάλθηκε στους γονείς ενός συντρόφου του στο βουνό που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του κυνηγιού σε μία αντιπαράθεση με μία εχθρική φυλή. Ως υπαρκτό πρόσωπο αναφέρεται επίσης στα γραπτά κάποιων από τους ανωτέρους του, οι οποίοι τον περιγράφουν ως έναν σκληρό και δύσκολο χαρακτήρα, που δεν μπορούσε να τον κουμαντάρει κανείς με ευκολία.


Επίσης, γνωρίζουμε ότι κάποια στιγμή είχε δεχθεί επίθεση από αρκούδα. Αυτή η επίθεση είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι τον θυμούνται. Η ιστορία αυτή έγινε θρύλος μέσα σε λίγους μήνες, καταγράφηκε από έναν δικηγόρο στη Φιλαδέλφεια με λογοτεχνικές φιλοδοξίες και αναφέρθηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σε κάθε γωνιά των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ήταν αυτό ένα πραγματικό γεγονός; Ο Jon T Coleman καθηγητής σε πανεπιστήμιο στην Ιντιάνα, ο οποίος έκανε έρευνα πάνω στην ιστορία, δεν είναι τόσο σίγουρος.

"Εκείνη την εποχή ήταν δύσκολο να διακρίνει κανείς τη φαντασία από την πραγματικότητα. Όλα αυτά συνδέονται με το αμερικανικό όραμα της Δύσης. Μέσα από τη συνάντηση με την άγρια φύση τα σώματα των ανθρώπων μεταβάλλονταν σε κάτι άλλο. Ένοιωθαν αληθινοί αμερικάνοι", αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η επίθεση από την αρκούδα (για την οποίο ωστόσο δεν υπάρχει αυτόπτης μάρτυρας) πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι του 1823, πέντε μήνες μετά την ένταξη του άντρα σε μία ειδική αποστολή στη Νότια Ντακότα. Το 1823, υπέγραψε για μια αποστολή που υποστηριζόταν από τις εταιρείες William Henry Ashley και Major Andrew Henry, οι οποίοι μαζί ίδρυσαν το 1822 την εταιρεία γούνας Rocky Mountain Fur Company. Κατά μήκος της όχθης του ποταμού Μισούρι, σκόνταψε σχεδόν πάνω σε μία αρκούδα με τα δύο μικρά της.



Το ζώο ξαφνιάστηκε και του επιτέθηκε, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά στο λαιμό και να σπάσει το πόδι του. Ακούγοντας τις κραυγές του, οι σύντροφοί του έσπευσαν να τον βοηθήσουν, ενώ χρειάστηκαν πολλές σφαίρες για να σκοτώσουν το οργισμένο ζώο. Ο άντρας βρέθηκε πολύ κοντά στο θάνατο και τα μέλη της ομάδας αποφάσισαν ότι δύο εξ αυτών θα έπρεπε να παραμείνουν μαζί του για να του προσφέρουν μία χριστιανική ταφή. Για δύο μέρες (μπορεί και για περισσότερες) στάθηκαν στο πλευρό του, ωστόσο ένας από αυτούς, ο John Fitzgerald, τους έπεισε να τον εγκαταλείψουν αφού πρώτα τον ξαπλώσουν σε έναν αυτοσχέδιο τάφο, με τη σκέψη ότι το τέλος του ήταν αναπόφευκτο και ότι τα μέλη της υπόλοιπης ομάδας είχαν απομακρυνθεί αρκετά.

Ο ίδιος αν και πολύ σοβαρά τραυματισμένος, βρήκε τη δύναμη να σύρει τον εαυτό του για έξι βδομάδες μέχρι τον πλησιέστερο καταυλισμό. Πολλές λεπτομέρειες (πόσες άραγε από αυτές είναι πραγματικές;) ξεκίνησαν να προστίθενται στην πρώτη εκδοχή της ιστορίας. Κάποιοι είπαν ότι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του σκότωσε και έφαγε έναν κροταλία, ενώ άλλοι ότι ξύπνησε από λήθαργο και βρήκε μια αρκούδα να γλύφει τα σκουλήκια από τις πληγές του. Λέγεται ότι είχε επίσης απαχθεί από τον γαλλο-αμερικάνο πειρατή Jean Lafitte, από τον οποίο διέφυγε πηδώντας από το πλοίο και κολυμπώντας μέχρι την ξηρά.

Η ιστορία του Γκλας αποτέλεσε και το θέμα ενός ποιήματος του 1915, «Το τραγούδι του Χιου Γκλας» από τον John Neihardt. Ο Ιρλανδός ηθοποιός Ρίτσαρντ Χάρις επίσης υποδύεται τον Γκλας στην ταινία Man in the Wilderness (1970), στην οποία πρωταγωνίστησε ο Τζον Χιούστον.


Στο τέλος της πραγματικής ιστορίας δεν υπάρχει βίαιη εκδίκηση, αλλά συγχώρεση. Γιατί τελικά ο ήρωας αποφάσισε να δείξει έλεος και να μην θανατώσει κανέναν; Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Η μυθοπλασία ωστόσο της κινηματογραφικής μεταφοράς, έρχεται να μας δώσει μία άλλη εκδοχή.

Πως ήρθε ο θάνατος του άντρα της αληθινής ιστορίας; Ο Γκλας με δύο συντρόφους του είχαν πάει στην Fort για να κυνηγήσουν αρκούδες στο Yellowstone, και καθώς διέσχιζαν τον ποταμό στον πάγο πυροβολήθηκαν από μια πολεμική ομάδα 30 ατόμων της φυλής Αρικάρα.

Η αφήγηση πάντως του Ιναρίτου και οι συγκλονιστικές στιγμές και εικόνες που μας χαρίζει στη μεγάλη οθόνη, δείχνει πως άξιζε τον κόπο η τόσο μεγάλη ταλαιπωρία για τους ηθοποιούς και τους συντελεστές. Μια ταινία για τα όρια του ανθρώπου, την εκδίκηση, την τιμωρία και τη λύτρωση που μας κάνει να αναρωτηθούμε: τελικά μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε;

Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Riseout Productions


H Riseout Productions παρουσιάζει την Χριστουγεννιάτικη Σουρεαλιστική Κωμωδία Δράσης:
**SANTA’S HUNGER (Η Πείνα του Αϊ-Βασίλη)**

Σενάριο - Σκηνοθεσία: Άρης Κουλαΐδης (Aris Maestros) & Νικόλαος Χανακούλας (Nikolaos Chanakoulas)

Τι θα γινόταν αν ο αγαπητός ήρωας των παιδιών είναι εξωγήινος και βρίσκεται στη γη όχι για να φέρνει δώρα όπως νομίζουμε, αλλά γιατί καταστρώνει το σατανικό του σχέδιο το οποίο δεν είναι άλλο από το να φάει όλα τα σουβλάκια του πλανήτη Γη;;; Θα βρεθεί κάποιος φαγανός ήρωας να τον εμποδίσει;;;

Συμμετέχουν:
Diamantis Dourdoumas, Γιωργος Καραγιαννης, Γιαννης Λυκουδης, Voreas Faethon Aherusia, Xristos Grammenos, Anna Fragkaki, Ειρήνη Τάτση, Thanashs Stefosis, Χριστιάνα Κομιανού, Apo Lagh, Christos Staurou, Kouros Nashos, Alexander Constantine Spyropoulos, Stelios Papatrexas, Stelios Antaras, Κώστας Ραμμ, Thoth Amon, Stelios Varotsakis, Panos Nikias, Giorgos Nomikos, Xara Gkri, Tasos Nikolaidis, Joy Vamvakari, Alexandros Gkiziwths, Αγάθη Μαρινάκη

Στο Soundtrack:
AHERUSIA (Jim Haramis, Aliki Arcania Sarakatsanou, Vagos Economopouloss)
INsCissorS (Vincent Andelmoth)
Hydra Division V
Mortal Torment (Giannis Nakos)
Charisma (Paris Chatzipares, Anthony Del)
Gouaime Divaniss




Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
http://tiranosavros.blogspot.gr/


Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 72 χρόνων άφησε το απόγευμα της Τετάρτης ο Κώστας Τσάκωνας, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έδινε μάχη με την επάρατο νόσο και πριν από πέντε χρόνια υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο


Όπως έγραψε στο facebook ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και προσωπικός φίλος του, Λεωνίδας Νικολαΐδης, ο Κώστας Τσάκωνας άφησε την τελευταία του πνοή στις 7.30 το βράδυ της Τετάρτης στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν.

Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο στις 11:00 στο κοιμητήριο της Αργυρούπολης.

Γεννημένος στις 12 Οκτωβρίου 1943 στην Αθήνα, ο Κώστας Τσάκωνας φοίτησε στη «Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και στη δραματική σχολή «Βεάκη».

Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε με εντελώς τυχαίο τρόπο σε ταινία μικρού μήκους του Κώστα Ζυρίνη.

Στη συνέχεια έπαιξε σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση. Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος του στην ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα».


via
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news


http://tiranosavros.blogspot.gr/



Είμαστε έτοιμοι για όλη την αλήθεια! Ηρθε το τρέιλερ του «Star Wars: The Force Awakens». Ο Τζέι Τζέι Εϊμπραμς δίνει τη δική του, επική αίσθηση στο νέο «Star Wars», ενώ το τρέιλερ μας αφήνει με κενά πλοκής. Καλά που υπάρχει κι ο Χάρισον Φορντ! (Vid)


To πολυαναμένομενο, έβδομο μέρος της saga του «Πολέμου των Αστρων», αναμένεται να κατέβει στον δικό μας πλανήτη στις 24 Δεκεμβρίου, παραμονή Χριστουγέννων - λίγο νωρίτερα, 18 Δεκεμβρίου, στην Αμερική.

Το πρώτο τρέιλερ του «Star Wars: The Force Awakens», μόλις λάνσαρε, λοιπόν, το πρώτο και, κατά τα λεγόμενα, τελευταίο, μεγάλο, χορταστικό τρέιλερ του, ξυπνώντας μνήμες του παρελθόντος (με τη συμμετοχή των πρωταγωνιστών της κλασικής περιόδου της κινηματογραφικής σειράς, Χάρισον Φορντ, Μαρκ Χάμιλ και Κάρι Φίσερ), αλλά και ενθουσιασμό για το... διαγαλαξιακό κινηματογραφικό μέλλον!

Η νέα ταινία πιάνει την ιστορία 30 χρόνια μετά τα γεγονότα στην «Επιστροφή των Τζεντάι», είναι φυσικά σκηνοθετημένη από τον Τζέι Τζέι Εϊμπραμς και, εκτός από την «παλιά φρουρά», πρωταγωνιστούν οι Ανταμ Ντράιβερ, Ντέιζι Ρίντλεϊ, Τζον Μπογιέγκα, Οσκαρ Αϊζακ, Λουπίτα Νιόνγκ'ο, Αντι Σέρκις, Ντόμναλ Γκλίσον, Αντονι Ντάνιελς, Πίτερ Μέιχιου και ο Μαξ φον Σίντοφ.







Το καλό με το τρέιλερ είναι ότι διαρκεί δυόμιση γεμάτα λεπτά. Το κακό είναι ότι δεν αποκαλύπτει και πολλά για την πλοκή της ταινίας, αφήνοντάς μας με σχετικές απορίες. Να τι σκεφτήκαμε βλέποντας το τρέιλερ του «Star Wars: The Force Awakens», το οποίο μπορείτε να καμαρώσετε παρακάτω. Κι αν νιώσετε μια συγκίνηση, ακόμα περισσότερη αισθάνθηκε η Ντέιζι Ρίντλεϊ που υποδύεται τη Ρέι: δείτε στο τέλος του κειμένου το βίντεο με τις αντιδράσεις της καθώς βλέπει το τρέιλερ στο κρεβάτι και... διαλύεται τόσο, μα τόσο χαριτωμένα!


 - Οι ήρωες του νέου επεισοδίου της saga είναι, όπως πάντα, αντι-ήρωες, με τη Ρέι της Ντέιζι Ρίντλεϊ να χαρακτηρίζει τον εαυτό της ως «ο κανένας».

 - Η γενική αίσθηση είναι αυτή της ματαιότητας κι εκφράζεται ρομαντικά από τον Φιν του Τζον Μπογιέγκα, ο οποίος όμως, κάτι μας λέει, στην πορεία της ταινίας θα κάνει μαγικά πράγματα.

 - Ο Ανταμ Ντράιβερ μοιάζει - ή, μάλλον... ακούγεται - εκπληκτικός ως μετα-Νταρθ Βέιντερ, φιλοσοφώντας κυριαρχικά καθώς κοιτάζει το κατεστραμμένο και ταπεινωμένο κράνος του Νταρθ.

 - Οι νέοι ήρωες της ταινίας - όπως ίσως κι οι νέοι θεατές - μάλλον δεν έχουν δει τις προηγούμενες ταινίες της σειράς και χρειάζονται τον Χαν Σόλο να τους θυμήσει τι έγινε ως τώρα. Δε βαριέσαι, ας έχουμε τον Χάρισον Φορντ να μιλά στην οθόνη κι ας κάνει και recap.

 - Η Κάρι Φίσερ έχει μεταμορφώσει τη φαντασίωση της Πριγκίπισσας Λέια σε μελαγχολική γερόντισσα.

 - Λουκ Σκάιγουοκερ μας είπαν και Λουκ Σκάιγουοκερ δε βλέπουμε. Ενώ ο Μαρκ Χάμιλ συμμετέχει κι αυτός, ως μέλος της «παλιάς φρουράς», στην ταινία, είναι απών από το τρέιλερ (δεν είναι αυτός που αγκαλιάζει την Κάρι Φίσερ, ε;), προφανώς γιατί κι ο Τζέι Τζέι Εϊμπραμς θέλει να κρατήσει και κάποια απ' τα χαρτιά του κρυφά.

 - Η γενική αίσθηση σ' αυτό το ατμοσφαιρικό, αλλά μάλλον αφαιρετικό τρέιλερ, είναι επιβλητική, με το χαρακτηριστικό μαύρο - κόκκινο - λευκό που αγαπά ως παλέτα ο Εϊμπραμς, με έντονη τη νοσταλγία για το παρελθόν και την υπόνοια ότι ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Γιατί, αναμφίβολλα, όση δράση δεν έχει το τρέιλερ, θα την έχει η ταινία!

πηγή
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news

http://tiranosavros.blogspot.gr/

Έχουμε δει τόσες πολλές φορές μερικά πράγματα στις ταινίες που υποσυνείδητα τα θεωρούμε πλέον αληθινά...

και πιστεύουμε πως μπορούν να συμβούν στην πραγματικότητα. Πράγματα όπως μια ασφαλής πτώση στο νερό από μεγάλο ύψος, ο πυροβολισμός μιας κλειδαριάς για να ανοίξει ή μεγάλες εκκωφαντικές εκρήξεις στο διάστημα είναι μερικοί από τους μύθους που δημιουργήθηκαν από τον κινηματογράφο...





πηγή
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Μάθετε ποιος θα είναι ο επόμενος James Bond (pics)
 
 
Μάθετε ποιος θα είναι ο επόμενος James Bond μετά την ανεπίσημη απόφαση για το ποιος θα πάρει το ρόλο.

 
 
Η απόφαση πάρθηκε ανεπίσημα και έτσι εκτός απροόπτου ο νέος James Bond που θα βγει στην μεγάλη οθόνη, είναι ο Damian Lewis.
Σίγουρα το κοινό τόσο του Idris Elba όσο και του Tom Hardy, μπορεί να ευελπιστούσαν πως θα δουν τελικά τα ινδάλματά τους ως τον επόμενο James Bond, όμως τελικά τη θέση την πήρε άλλος.
Οι μετοχές του Damian Lewis πάντως, ανέβηκαν κατακόρυφα στο Hollywood, ύστερα από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στη σειρά «Homeland», και πλέον βρίσκεται στην αναμονή για επόμενος James Bond.
Η νέα ταινία James Bond«Spectre» με τον υφιστάμενο James Bond, θα έρθει στις κινηματογραφικές αίθουσες λίγο πριν μας αποχαιρετήσει η τρέχον χρονιά και μάλλον είναι και η τελευταία για τον Daniel Graig.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Sunday Mirror, σε περίπτωση που παραγωγή και ηθοποιός δεν καταφέρουν να έρθουν σε συμφωνία, ο Damian Lewis θα είναι ο διάδοχός του.
Η απόφαση είναι ακόμα ανεπίσημη και δεν έχει ανακοινωθεί κάτι μέχρι στιγμής, με τον Damian Lewis να είναι η επικρατέστερη επιλογή.
επόμενος James Bond
Πάντως, σε περίπτωση που θα δούμε τον αγαπημένο Daniel Graig σε μια ακόμα ταινία ως τον διάσημο πράκτορα, ο Damian θα αναλάβει τον ρόλο αυτό σε πέντε περίπου χρόνια.




Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Κινηματογραφικές βιογραφίες: Μυστικά και ψέματα του «Τσάπλιν»

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μάθει κανείς για την καλλιτεχνική ιδιοφυΐα, το έργο και τη συμβολή στο σινεμά, ίσως του μεγαλύτερου και σίγουρα πιο πρωτοπόρου εκπροσώπου της 'κινούμενης εικόνας'. Κυρίως τα έργα του μιλούν από μόνα τους. Σίγουρα πάντως δεν λέει σχεδόν τίποτε σπουδαίο η ημι-αποτυχημένη βιογραφική απόπειρα του 1992.

Υπάρχει μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στα δύο αδιαμφισβήτητα διασημότερα σκηνοθετικά έργα του μεγάλου Άγγλου δημιουργού, που πολύ πρόσφατα έφυγε από τη ζωή. Και τα δύο αφορούν τις ζωές ανθρώπων- συμβόλων που έδωσαν άλλη διάσταση, ο καθένας μέσα από το δικό του πεδίο μάχης, στη συνεχή προσωπική άλλα και συλλογική αναζήτηση της ευτυχίας. Όμως, αυτό που διαχωρίζει ξεκάθαρα το υπέροχο 'Γκάντι' του 1983 από το αδύναμο και επίπεδο 'Τσάπλιν' του 1992 δεν είναι τόσο οι ιστορικές του ανακρίβειες, όσο η έλλειψη ουσίας.

Η βιογραφία του Ρίτσαρντ Ατένμπορο μοιάζει να μην αναφέρεται στον πυρήνα του καλλιτεχνικού θαύματος, αλλά να αναλώνεται σε κοινότοπα και ίσως αδιάφορα γεγονότα, αποτυπώνοντας ψυχρά την οπτική γωνία κάποιου που είναι απλός παρατηρητής τόσο της φιλμικής εξέλιξης, όσο και της πραγματικής ιστορίας. Πόσο ειρωνικό μπορεί να φαντάζει αυτό! Να κινδυνεύει κάποιος να θεωρήσει τη ζωή του σημαντικότερου ανθρώπου της έβδομης τέχνης, ρηχή και μονοδιάστατη.



Το τρέιλερ της ταινίας «Τσάπλιν»

Ψάχνοντας μάταια να βρει τη μεγαλοπρέπεια που τον ενέπνευσε, ο σκηνοθέτης βασίζεται σχεδόν μοναδικά (και απ' ότι φάνηκε λανθασμένα) στην αυτοβιογραφία του απόλυτου σταρ των πρώτων δεκαετιών του σινεμά, περιγράφοντας κυρίως την ερωτική ζωή και ελάχιστα τη δημιουργική έκρηξη της καριέρας του Τσάρλι Τσάπλιν. Ακολουθώντας ευθύγραμμα την πορεία του ηθοποιού, λιγότερο μέσα από μερικές ταινίες ορόσημο ('Τα φώτα της πόλης', 'Το χαμίνι', 'Ο χρυσοθήρας', 'Μοντέρνοι καιροί') και περισσότερο μέσα από τους γάμους και τις σχέσεις του με πολύ νεότερες γυναίκες, το φιλμ προσπαθεί αδέξια να συνδέσει κάθε γεγονός στη ζωή αυτής της μεγάλης κινηματογραφικής φυσιογνωμίας με τις εμπνεύσεις των προηγούμενων περιόδων της ζωής του.


Χρησιμοποιώντας το φλασμπάκ ως ίσως το μοναδικό προωθητικό μέσο της ιστορίας, δίνει την αίσθηση ότι η ακρίβεια πάνω στο αυτοβιογραφικό βιβλίο (στην πραγματικότητα οι σκηνοθετικές ελευθερίες είναι ελάχιστες) είναι ικανή από μονή της να παρακάμψει τη σκανδαλοθηρική χροιά και την έντονη δραματοποίηση. Ήδη από τις αρχικές σκηνές, πιάνεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται για ποιο λόγο κατασκευάστηκε με αυτόν τον προσανατολισμό. Η ίδια η κλειστή και επιφυλακτική στάση του Τσάπλιν απέναντι στην υπερέκθεση της προσωπικής του ζωής μοιάζει να ξεμπροστιάζει τον απλοϊκό τρόπο της αποτύπωσής της στην ταινία.

Ίσως η σημαντικότερη ιστορική του ανακρίβεια να βρίσκεται στο φινάλε του, που ζωγραφίζει έναν Τσάπλιν στην ευρωπαϊκή του εξορία (η βίζα του είχε αρθεί από το αμερικανικό υπουργείο δικαιοσύνης λόγω των αριστερών πολιτικών φρονημάτων του) να μην κάνει πρακτικά τίποτε. Αυτό δεν είναι απολύτως δίκαιο, γιατί εκείνο το διάστημα ο ηθοποιός -ο οποίος υπήρξε σεναριογράφος, σκηνοθέτης και συνθέτης των μουσικών επενδύσεων των δημιουργημάτων του- υπήρξε αρκετά παραγωγικός, σκηνοθετώντας δύο ταινίες. Επίσης, ίσως εσκεμμένα παραλείπεται και ένα σημαντικό επεισόδιο στη σχέση του με τη Μίλφρεντ Χάρις, την οποία και παντρεύτηκε μυστικά ύστερα από υπόνοιες της -δεκαεξάχρονης τότε- ηθοποιού ότι είχε μείνει έγκυος, κάτι το οποίο τελικά αποδείχτηκε ψέμα. Η Μίλφρεντ όντως έμεινε έγκυος κατά τη διάρκεια του γάμου τους, όμως το παιδί τους έζησε μόνο τρεις ημέρες και το ζευγάρι χώρισε οριστικά ένα χρόνο αργότερα. Συνοψίζοντας, το φιλμ μοιάζει με ένα μεγάλο και χαμένο στοίχημα.




Ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, ερμηνεύοντας την εμβληματική προσωπικότητα, πετυχαίνει πολύ περισσότερα απ' ότι κανείς θα φανταζόταν. Δεν είναι μόνο η φυσική ομοιότητα (η οποία αναμφισβήτητα αποτελεί προτέρημα). Είναι το μόνιμα υγρό βλέμμα του ηθοποιού που μαγνητίζει, η ασταθής εσωτερική του ισορροπία, το έντονο συναίσθημα και ταυτόχρονα η ανασφάλεια ενός ανθρώπου που γνωρίζει τόσα πολλά, ενώ ο ίδιος αισθάνεται σαν να μη γνωρίζει απολύτως τίποτα. Ο ίδιος, μαζί με ένα λειτουργικό υποστηρικτικό καστ (κυρίως τον Κέβιν Κλάιν στο ρόλο του Ντάγκλας Φέρμπανκς) μοιάζει να κάνει ότι μπορεί, έχοντας ταυτόχρονα επίγνωση του μύθου που επιχειρεί να ενσαρκώσει. Δυστυχώς όμως, αυτό δεν είναι αρκετό.

Το φιλμ μοιάζει πνιγμένο σε μια διαρκή διαδικασία μελοδραματοποιήσης, αγνοώντας τη δημιουργικότητα της προσωπικότητας. Αν όχι παραβλέποντας, τότε σίγουρα περιθωριοποιώντας τη μοναδική καλλιτεχνική καινοτομία στην οποία βάσισε τη δικαιολογημένη φήμη του ο σπουδαίος ηθοποιός: την ανακάλυψη και κατασκευή ενός καλλιτεχνικού άλτερ έγκο χωρίς όνομα, χωρίς διεύθυνση, αλλά με χαρακτηριστική ιδιότητα. Ενός μικρού-μεγάλου ανθρώπου που τολμά να ονειρεύεται. Που κλέβει από μια κοινωνία που τον πετά στο περιθώριο το δικαίωμα να γελά, να κάνει λάθη, να λέει τη γνώμη του, να δακρύζει και να μελαγχολεί. Μιας περσόνας λεπτομερώς σχεδιασμένης, που υπερέβη τα κλισέ της εποχής και απέδειξε ότι η τέχνη (και ιδιαίτερα αυτή του κινηματογράφου) ζει και αναπνέει μέσα από τη δημιουργικότητα, από την αντισυμβατικότητα της καινοτομίας, μέσα από αυτούς που μαθαίνουν να ζουν έξω από το παιχνίδι. Αντιπροσωπεύοντας το αδύνατο που τελικά πραγματοποιείται.


πηγή
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
“To Κάλεσμα” (The Conjuring), επιστρέφει

Επισήμως πλέον, ξεκίνησαν τα γυρίσματα του The Conjuring 2, με τον James Wan να έχει φέτος ήδη μία επιτυχία στο βιογραφικό του, αυτή του Furious 7, και να επιστρέφει στη σκηνοθεσία.

Ο σκηνοθέτης φρόντισε να ενημερώσει τους fans μέσω της σελίδας του στο Instagram, από την πρώτη μέρα των γυρισμάτων.

Το sequel θα έχει τίτλο “The Conjuring 2: The Enfield Poltergeist”, με τους Vera Farmiga και Patrick Wilson, ευτυχώς θα επιστρέψουν στους ρόλους τους, σαν το ζευγάρι των ερευνητών Ed και Lorraine Warren.

Τα γυρίσματα θα γίνουν στο Λονδίνο, και η πλοκή της ταινίας περιστρέφεται γύρω από ένα στοιχειωμένο κτήριο, κάπου ανάμεσα στο 1977 με 1979.

H ταινία θα κάνει πρεμιέρα τον Ιούνιο του 2016 στις Η.Π.Α.


πηγή 
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Η πραγματική ιστορία πίσω από τον Freddy Krueger και τον "Εφιάλτη στον δρόμο με τις λεύκες"  

Θυμόμαστε την πραγματική ιστορία που ενέπνευσε ένα από τα πιο τρομακτικά θρίλερ που γυρίστηκαν ποτέ, μέσα από τα λόγια του Wes Craven, του σκηνοθέτη πίσω από τον “Εφιάλτη στον δρόμο με τις λεύκες” και τον Freddy Krueger.

Ο Wes Craven, “πατέρας” του διαβόητου Freddy Krueger, ενός από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες ταινιών τρόμου στη σύγχρονη ιστορία του κινηματογράφου, έφυγε από τη ζωή, την περασμένη Κυριακή, όπως ανακοίνωσε, χθες, η οικογένειά του. Ένα χρόνο πριν, είχε προλάβει να ζήσει την τριακοστή επέτειο από την πρεμιέρα του “Εφιάλτη” του.

Στα πλαίσια των εορτασμών για τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την πρώτη προβολή του “Εφιάλτη στον δρόμο με τις λεύκες” και το ντεμπούτο του Freddy, ο Wes Craven είχε δώσει, πέρυσι, μία συνέντευξη στο Vulture, αποκαλύπτοντας, μεταξύ άλλων, την πραγματική ιστορία η οποία ενέπνευσε τη γένεση ενός χαρακτήρα που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε ταινίες τρόμου.


Πώς γεννήθηκε ο Freddy

Ως γνωστόν, ο Freddy Krueger δεν είναι ένας συνηθισμένος χαρακτήρας, αλλά κατέχει δυνάμεις οι οποίες επεκτείνονται στον κόσμο των ονείρων. Με λίγα λόγια: μπορεί να σε επισκεφθεί στους εφιάλτες σου. Αν το κάνει, δεν έχεις μόνο την τρομακτική του όψη να φοβάσαι, αλλά και το πάθος του να σε σκοτώσει. Γιατί αν σε σκοτώσει στο όνειρό σου, θα πεθάνεις και στην πραγματική ζωή.

Σύμφωνα με τον Craven, έμπνευση για τη δημιουργία του συγκεκριμένου χαρακτήρα και κατ' επέκταση για τον “Εφιάλτη στον δρόμο με τις λεύκες”, αποτέλεσε μία πραγματική ιστορία ενός παιδιού που μετανάστευσε με την οικογένειά του στις ΗΠΑ, σε μία προσπάθεια να ξεφύγει από τη γενοκτονία στην πατρίδα του, Καμπότζη, τη δεκαετία του '70.

Όπως περιγράφει ο ίδιος ο Craven:
“Είχα διαβάσει ένα άρθρο στους LA Times, για μία οικογένεια η οποία είχε αποδράσει από τα Πεδία Θανάτου στην Καμπότζη, και είχε φτάσει στις ΗΠΑ. Τα πράγματα πήγαιναν καλά, και τότε ξαφνικά, ο νεαρός γιος άρχισε να βλέπει ενοχλητικούς εφιάλτες. Είπε στους γονείς του ότι φοβόταν πως αν κοιμηθεί, το πράγμα που τον κυνηγούσε θα τον έπιανε, για αυτό προσπαθούσε να μένει ξύπνιος για μέρες.
Όταν τελικά αποκοιμήθηκε, οι γονείς του πίστεψαν ότι η κρίση είχε τελειώσει. Τότε, άκουσαν φωνές μέσα στη νύχτα. Μέχρι να φτάσουν σε εκείνον, ήταν νεκρός. Πέθανε στη μέση ενός εφιάλτη. Ένας νέος ο οποίος έβλεπε ένα όραμα τρόμου, το οποίο όλοι οι μεγαλύτεροι αρνούνταν. Αυτό έγινε η βασική γραμμή του Εφιάλτη στον δρόμο με τις λεύκες”.

Και έτσι, λοιπόν, εγένετο ο Freddy Krueger...





πηγή:
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Solace / Το Χάρισμα


  • Είδος: Αστυνομική, Δράσης, Θρίλερ, Μυστηρίου
  • Παραγωγής: 2015
  • Χώρα: Η.Π.Α.
  • Σκηνοθεσία: Afonso Poyart
  • Σενάριο: Sean Bailey, Ted Griffin
  • Ηθοποιοί: Abbie Cornish, Anthony Hopkins, Colin Farrell, Janine Turner, Jeffrey Dean Morgan, Kenny Johnson
  • Πρεμιέρα: 3-9-2015


Οι ειδικοί πράκτορες του FBI έρχονται αντιμέτωποι με μερικές πολύ τρανταχτές περιπτώσεις θανάτων. Στην προσπάθεια τους να ξεκινήσουν την αναλυτική έρευνα πίσω από την αλήθεια των υποθέσεων, συγκεκριμένα ο πράκτορας Joe Merriweather (Jeffrey Dean Morgan) μαζί με νεαρή στον χώρο, συνάδελφο του Katherine Cowles (Abbie Cornish ), θα ζητήσουν την βοήθεια του πρώην συναδέλφου πράκτορα, John Clancy.

Ο πεπειραμένος John (Anthony Hopkins) που έχει αποσυρθεί εδώ και χρόνια από το επάγγελμα, είναι πιστοποιημένα, ένας άνθρωπος με μεταφυσικές ιδιότητες.

Πως τώρα οι άνθρωποι του FBI που βασίζονται κατά κόρον στην λογική και την επιστήμη, με έναν μελαγχολικό με αιτία συνταξιούχο πράκτορα με γνώση στις μεταφυσικές μαρτυρίες, θα μπορέσουν να συγκεντρώσουν τις ακριβείς ενδείξεις για να οδηγηθούν στον δολοφόνο των θυμάτων, είναι το κίνητρο και η περιέργεια των θεατών για την ταινία.

Ενώ αρχικά, η σκηνοθεσία ξεκινάει με βασανιστικά κοντινά πλάνα που απογοητεύουν, ακόμα και αν πρέπει να δεχθούμε ότι θέλει να δείξει το συναίσθημα του ρόλου που βγάζει ο ηθοποιός, βαθμιαία, εισερχόμαστε σε μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία, όπου σίγουρα θέλει παρακολούθηση στο σινεμά με μοναδικό στόρυ.

Το πώς μας αναλύεται η ιστορία του πράκτορα John στα μεταφυσικά, πως γνωρίζουμε για τις προσωπικότητες των βασικών πρωταγωνιστικών και με ακόμα πιο ενδιαφέρον πως γνωρίζουμε τον δολοφόνο και αναγνωρίζουμε, όλες τις μαγικές ιδιότητες του σινεμά, στο να μας διασκεδάζει, επιμορφώνει, να μας αγχώνει και τελικά να μας διδάσκει πάλι ένα γλυκό χάος για το τέλος, είναι κάτι το μοναδικό.

Μια μεταφυσική θύμηση του εξαίσιου “Se7en” θα σας κάνει να σεβαστείτε ακόμα περισσότερο το “Solace”.

Τελικά, μια μοναδική ταινία, η καλύτερη για αυτή την εβδομάδα και σίγουρα για το έτος 2015 θα τολμήσω να πω, όπου φανερώνει πολλά σχήματα ( κοινωνικό, δραματικό, αστυνομικό, μεταφυσικό, ρομαντικό, ουσιαστικό ) και σε οδηγεί στο «κλείσιμο της αυλαίας» με την μοναδική υπερένταση που μόνο οι περιπετειώδεις ψυχολογικές ταινίες δράσης γνωρίζουν.


πηγή
cinefreaks
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
11210256_10206968668955411_594769515_n

Ξέρατε ότι σε κάποιους παράλληλους κόσμους η φωτιά εξαγνίζει αντί να καταστρέφει;

Kύριο ερώτημα που ενυπάρχει στην ταινία μυστηρίου-thriller μικρού μήκους με τίτλο «Edith». Το πρώτο μέρος της τριλογίας θα κυκλοφορήσει στις 16 Μαΐου, προλογώντας τις επόμενες δυο ταινίες οι οποίες αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα στην επόμενη διετία. 

 Στην επιμέλεια αυτού του πρωτόγνωρου ταξιδιού είναι οι Percentage, ένα ελληνικό συγκρότημα που τολμά να πρωτοπορήσει, αναλαμβάνοντας τόσο το σενάριο, όσο και την μουσική επένδυση της ταινίας.

Οι πρώτες αναπνοές της ταινίας ξετυλίγονται σε ένα θέατρο.

Εκεί ο ανατρεπτικός μάγος Sanford ( Ρένος Χαραλαμπίδης) φαίνεται να έχει καθηλώσει τα βλέμματα. Ανάμεσα στο ενθουσιασμένο πλήθος, βρίσκεται και η Edith ( Εύα Γαλάνη) μαζί με την μητέρα της (Θεοδώρα Σιάρκου), παρακολουθώντας με κομμένη ανάσα τα μαγικά κόλπα που ξεχωρίζουν σαν φλόγες μέσα από το σκοτάδι. Ένα από τα κόλπα όμως επιτάσσει την συμμετοχή ενός θεατή. Έτσι η Edith παίρνει μια απόφαση που θα ανατρέψει όχι μόνο τη δική της ζωή αλλά και του συμπρωταγωνιστή της William (Σωτήρης Σωτηριάδης). Η μοίρα θα ενώσει με τον πιο παράξενο τρόπο αυτούς τους δυο ανθρώπους, καθώς όλοι θα γίνουμε μάρτυρες μιας ανατρεπτικής ιστορίας.
 

Πίσω από το τιμόνι της σκηνοθεσίας βρίσκεται ο τραγουδιστής των Percentage Domenik Papaemmanouil, κάνοντας το ντεμπούτο του μέσα από μια τολμηρή, καινοτομική και συνάμα πρωτοφανή σκηνοθεσία για το ελληνικό κοινό.

Η μουσική της «Edith» ωστόσο, κλέβει την παράσταση, με τους Percentage να ηγούνται τις ατμοσφαιρικές νότες και τις αφηγηματικές μελωδίες που θα μας ταξιδέψουν.

Η πρεμιέρα της ταινίας θα λάβει χώρα στον ιστορικό κινηματογράφο ‘Σινεάκ’ στον Πειραιά στις 16 Μαΐου 2015 και ώρα 16:30.
Τιμή εισιτηρίου : 4 ευρώ
Κινηματογράφος Σινεάκ : 2104225653

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα της ταινίας που μπορείτε να βρείτε εδώ: https://www.facebook.com/Edithshortmovie

Πληροφορίες, επίσης, θα υπάρχουν και στην επίσημη σελίδα της μπάντας Percentage: https://www.facebook.com/thepercentage?fref=ts


Edith Short Movie



πηγή
politismos.net
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)