Articles by "Προσωπικότητες"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προσωπικότητες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news

Το όνομα του Tony Iommi σε απολίθωμα

Μια ομάδα Σκανδιναβών παλαιοντολόγων ονόμασαν ένα απολίθωμα ηλικίας 469 εκατομμυρίων ετών Drepanoistodus Iommii προς τιμήν του κιθαρίστα των Black Sabbath, Tony Iommi.

Το απολίθωμα βρέθηκε σε περιοχή της Δυτικής Ρωσίας απο ομάδα Σουηδών και Δανών επιστημόνων με τον επικεφαλής της ομάδας, Mats E. Eriksson, να είναι λάτρης του heavy metal. 

Η αγάπη του Eriksson για το metal εκδηλώθηκε έμπρακτα και στο παρελθόν μέσω απολιθωμάτων που πήραν το όνομά τους απο τους Lemmy Kilmister, Alex Webster και King Diamond, αλλά και απο την περιοδεύουσα έκθεση Rock Fossils.

Για το προσφάτως ανακαλυφθέν Drepanoistodus Iommii δήλωσε:

 

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του  Rock Attitude ΕΔΩ

Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news

 

Χίτσκοκ, Άλφρεντ: ο μάγος της αγωνίας

Ο Άλφρεντ Τζόζεφ Χίτσκοκ γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1899, στο Ανατολικό Λονδίνο. Ξεκίνησε την καριέρα του ως τεχνικός του κινηματογράφου το 1920 και σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία το 1925. Διάσημος δημιουργός έργων έντασης και αγωνίας, καθήλωνε το κοινό του μεταφέροντας στην οθόνη περίεργες καταστάσεις σύγχυσης ταυτότητας, ενοχικών συναισθημάτων και άκρατης οφθαλμολαγνείας.  Η καριέρα του κράτησε πάνω από 50 χρόνια και καρπός της είναι ταινίες που θεωρούνται πλέον κλασικές όπως «Τα 39 Σκαλοπάτια» (1935) και «Η Κυρία Εξαφανίζεται» (1938) γυρισμένες στη Μεγάλη Βρετανία. Το 1939, πέρασε τον Ατλαντικό και βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η πρώτη του εκεί ταινία, «Ρεβέκα» (1940), τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ. Ανάμεσα στις διάσημες επιτυχίες του συγκαταλέγονται «Το Αδιάκριτο Παράθυρο» (1955) και η «Ψυχώ».

Η συνέντευξη  που ακολουθεί, δόθηκε στον Π. Μάρτιν και δημοσιεύτηκε στο Saturday Evening Post, στις 27 Ιουλίου 1957.

 

- Είχατε κάποιες περιπέτειες με την υγεία σας. Είστε καλά τώρα;

«Ένας γιατρός στη Νέα Υορκη μου είπε ότι ανήκω στον τύπο των "αδρεναλινικών". Καθώς φαίνεται, αυτό σημαίνει πως είμαι άκρως νευρικός και τόσο βαρύς που συχνά τα πόδια μου δε με κρατάνε. Επειδή όμως δεν είμαι δρομέας ή χορευτής και ό,τι με ενδιαφέρει από το σώμα μου βρίσκεται από τη μέση και πάνω, δεν μπορώ να πω ότι με ανησυχεί ιδιαίτερα».

- Φαίνεται ότι οι τηλεθεατές γοητεύονται από το κακεντρεχές βλέμμα που τους απευθύνετε από την οθόνη αλλά και από την αλαζονεία σας προς τούς χορηγούς του προγράμματος.

«Οι παλιοί λέγανε: "Καλύτερα να μιλούν άσχημα για σένα παρά να μη μιλούν καθόλου". Φαντάζομαι ότι στους χορηγούς αρέσει να μην είμαι δουλοπρεπής, αν και στην αρχή θα δυσκολεύτηκαν να συνηθίσουν και ίσως ένιωσαν να προσβάλλονται από κάποια όχι ιδιαίτερα θετικά μου σχόλια. Ωστόσο, αφότου είδαν τις στατιστικές των πωλήσεών τους, ανακάλυψαν τον εμπορικό απόηχο που είχε η περιφρόνησή μου και έπαψαν να ενοχλούνται. Το χιούμορ που χρησιμοποιώ στην τηλεόραση είναι το ίδιο που χρησιμοποίησα στην ταινία "Ποιός σκότωσε τον Χάρι". Ο Χάρι ήταν ένα πτώμα που αποτελούσε μεγάλο πρόβλημα για τους ζώντες. Η αμήχανη ερώτηση "Τι θα κάνουμε με τον Χάρι;" επαναλαμβανόταν πολλές φορές. Σε πολλούς φάνηκε άκρως διασκεδαστικό, κι έτσι είπα στον εαυτό μου ότι αν η έλλειψη σεβασμού για ένα νεκρό είναι διασκεδαστική, το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και με την έλλειψη σεβασμού προς έναν ζωντανό χορηγό».

- Το χιούμορ δηλαδή πάνω απ’ όλα;

«Είναι σωτήριο. Επιχειρώ πάντα να αντισταθμίσω κάθε τάση προς το μακάβριο με το χιούμορ. Είναι ένα είδος χιούμορ καθαρά λονδρέζικο, που π.χ. φτιάχνει ανέκδοτα όπως εκείνο του άνδρα που τον πάνε στην κρεμάλα και βλέποντας το ξύλο από το οποίο κρέμεται το σκοινί ρωτά ανήσυχος: "Είστε σίγουροι πως είναι ασφαλές;". Ή σαν εκείνο το χιούμορ που έφτιαξε το περίφημο ανέκδοτο με τις δυο υπηρέτριες που πέρναγαν το ρεπό τους σε ένα λούνα παρκ και βλέποντας έναν άνδρα να διασκεδάζει το κοινό ξεριζώνοντας με τα δόντια του κεφάλια και πόδια από κοτόπουλα και ποντίκια ζωντανά, οπότε η μία δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να σχολιάσει το θέαμα και αναφώνησε: "Δεν θα ήθελες να το συνοδεύσεις με λίγο ψωμί;"».

- Ο κόσμος αναρωτιέται γιατί σας ενδιαφέρει τόσο το έγκλημα.

«Μ’ ενδιαφέρει μόνο στο επάγγελμά μου. Με τρομοκρατούν οι αστυνομικοί. Τους φοβάμαι τόσο, που το 1939, όταν έφτασα για πρώτη φορά στις ΗΠΑ, αρνήθηκα να οδηγήσω αυτοκίνητο από φόβο μήπως με σταματήσουν αστυνομικοί και με ξυλοφορτώσουν. Και μόνη η ιδέα ότι θα μπορούσα να βρεθώ σε ανάλογη περίπτωση με τρομοκρατούσε. Δεν αντέχω η ζωή μου να έχει σασπένς. Όλοι μου έλεγαν ότι θα ξεπερνούσα το φόβο μου αν άνοιγα το υποσυνείδητό μου και έφερνα στην επιφάνεια το περιστατικό που με οδήγησε σ’ αυτή την ψύχωση. Θυμήθηκα λοιπόν πως όταν ήμουν πολύ μικρός, ο πατέρας μ’ έστειλε σ’ έναν αστυνομικό μ’ ένα σημείωμα. Αυτός το διάβασε και με έκλεισε σ’ ένα κελί λέγοντάς μου "Για να δεις τι παθαίνουν τα κακά παιδιά". Ο πατέρας μου ήθελε να μου δώσει ένα μάθημα. Δυστυχώς, το γεγονός ότι έβγαλα στο φως αυτό το περιστατικό δε με απάλλαξε από τον τρόμο μου. Οι αστυνομικοί εξακολουθούν να μου σηκώνουν όρθιες τις τρίχες».

- Έχετε έναν ιδιαίτερο τρόπο να παίζετε με την αγωνία του κοινού σας.

«Ποτέ δεν αναζήτησα την αγωνία σε πόρτες που τρίζουν. Μου είναι πιο ενδιαφέρουσα μια δολοφονία που έγινε πλάι σε ένα ποτάμι λουσμένο στο φως από εκείνη που γίνεται σε ένα σκοτεινό και βρωμερό σοκάκι. Ο ήρωάς μου είναι πάντα ένας συνηθισμένος άνθρωπος στον οποίο συμβαίνουν εκπληκτικά πράγματα κι όχι το αντίθετο. Γι’ αυτό και οι δικοί μου κακοί είναι μορφωμένοι και γοητευτικοί. Είναι λάθος να σκεφτόμαστε ότι κάθε εγκληματίας που εμφανίζεται στη οθόνη πρέπει να κάνει φρικτές γκριμάτσες ή να κλωτσάει τα σκυλιά. Μερικοί από τους διασημότερους δολοφόνους της ιστορίας συμπεριφέρονταν σαν αυθεντικοί ιππότες για να προσελκύσουν τις γυναίκες που ήθελαν να δολοφονήσουν. Το πράγματι τρομακτικό των κακών είναι η επιφανειακή τους γοητεία, η φιλική τους εμφάνιση. Εν τέλει, το σασπένς είναι απείρως ισχυρότερο από το μυστήριο».

- Συχνά αποκαλύπτετε πολύ νωρίς το μυστήριο στους θεατές σας.

«Γιατί πιστεύω ότι μπορείς να πετύχεις τρομακτική ένταση σε μια ταινία έστω κι αν το κοινό ξέρει ανά πάσα στιγμή ποιος είναι ο δολοφόνος και επιθυμεί να φωνάξει στους υπόλοιπους ηθοποιούς "Πρόσεξέ τον! Είναι ο δολοφόνος". Τότε υπάρχει αυθεντική προσμονή κι όχι πιόνια που κινούνται σε κάποιο είδος ανθρώπινου σκακιού. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι καλό να ξέρει ο θεατής όσο το συντομότερο τα γεγονότα. Φανταστείτε, π.χ, ότι εσείς κι εγώ καθόμαστε εδώ και συζητάμε. Αν οι θεατές ξέρουν ότι κάτω από το τραπέζι υπάρχει μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί, η ένταση θα είναι ανυπόφορη. Αλλά αν δεν ξέρει τίποτε και ξαφνικά εκραγεί, το μόνο που θα πετύχουμε είναι μια τρομάρα ενός δευτερόλεπτου αντί 60 ή 90 λεπτών αγωνιώδους προσμονής και κομμένης ανάσας. Το κλειδί για να λειτουργήσει το σασπένς είναι η αξιοπιστία του. Όσο πιο απλός και οικείος, τόσο ποιο αυθεντικός αναδεικνύεται ο κίνδυνος».

- Το μυστικό της συνταγής σας δηλαδή είναι η παρατεταμένη αγωνία;

«Οι θεατές αντιδρούν με ευχάριστη ανατριχίλα μπροστά σε πράγματα που δεν είναι τόσο κακά όσο περίμεναν, αλλά μόνο αν στο τέλος παγώσει το αίμα μέσα στις φλέβες τους. Αλλιώς, θα νιώσουν απογοητευμένοι και θα βγουν από τον κινηματογράφο σκεπτόμενοι ότι είσαι ένας καταραμένος απατεώνας. Αρκετές φορές μου έχουν πει ότι αν γύριζα τη Χιονάτη, οι θεατές θα αναζητούσαν κάποιο πτώμα στην κολοκύθα που μεταμορφώθηκε σε άμαξα. Δεν έχουν άδικο, γιατί αυτό είναι το στιλ μου. Αν και κάποτε δοκίμασα να κάνω μια κωμωδία με την Κάρολ Λομπάρντ, δεν έχει νόημα να αρνηθώ ότι έχω ένα ιδιαίτερο, ίσως τυποποιημένο στιλ. Αν τα έργα μου δεν προκαλούσαν ανατριχίλα, θα ένιωθα βαθιά απογοητευμένος».

- Έχουν παρέμβει ποτέ οι παραγωγοί στο έργο σας;

«Συχνά έχω βρεθεί αντιμέτωπος με την επιμονή των παραγωγών να τελειώσει καλά η ιστορία. Στο Χόλιγουντ, όποιος δεν δώσει ένα "τέλος καλό όλα καλά", υποπίπτει σ’ ένα θανάσιμο αμάρτημα. Κι αν και στους κινηματογραφικούς κύκλους θεωρούν δεδομένο ότι η τηλεόραση είναι μόνο για πνευματικά καθυστερημένους, η αλήθεια είναι ότι όσοι κάνουμε ταινίες για την τηλεόραση έχουμε την ευχέρεια να φτιάξουμε το τέλος που θέλουμε. Έχουμε μεγαλύτερη ελευθερία στην τηλεόραση παρά στον κινηματογράφο. Ίσως αυτό αποδεικνύει απλώς ότι ο κόσμος είναι διατεθειμένος να δεχτεί ένα είδος πιο ώριμης ψυχαγωγίας όταν δεν χρειάζεται να πληρώσει γι’ αυτήν».

- Αυτοσχεδιάζετε στη διάρκεια των γυρισμάτων;

«Κάθε σκηνή των ταινιών μου έχει σχεδιαστεί και αποφασιστεί πριν να αρχίσουν τα γυρίσματα. Μερικές φορές προγραμματίζω περισσότερες από 600 θέσεις για την κάμερα πριν από τα γυρίσματα. Αν επιχειρούσα να αυτοσχεδιάσω στην πορεία μια δομή για τα όσα διαδραματίζονται, δεν θα κατάφερνα να έχω τον αντίκτυπο και τις αντιδράσεις που επιθυμώ να πετύχω».

- Υπάρχει η φήμη ότι σας αρέσει να κάνετε χοντρά αστεία.

«Με διασκεδάζει. Μερικές φορές, όταν μπαίνω σ’ ένα ασανσέρ γεμάτο κόσμο μ’ έναν γνωστό μου, γυρίζω προς το μέρος του και απόλυτα ήρεμα λέω με δυνατή φωνή: "Βεβαίως, δεν ήξερα ότι το όπλο ήταν οπλισμένο, αλλά όταν εκπυρσοκρότησε του έκανε μια μεγάλη τρύπα στο λαιμό. Του έφυγε ένα κομμάτι σάρκα έτσι που φαίνονταν καθαρά οι σύνδεσμοι... Ένιωσα κάτι σαν υγρασία στα πόδια μου και ανακάλυψα πως στεκόμουν σε μια λίμνη αίματος". Όλοι μοιάζουν πετρωμένοι όσο εγώ βγαίνω από το ασανσέρ αποχαιρετώντας τους μ’ ένα "καλημέρα". Άλλη φορά πάλι είπα σ’ ένα νεαρό ηθοποιό που είχε φοβερό τρακ μπροστά στην κάμερα: "Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση νευρικότητα. Το μόνο που εξαρτάται από αυτή την ερμηνεία είναι η καριέρα σου".

Ο Χίτσκοκ σηκώθηκε όρθιος.

«Θα μου επιτρέψετε. Έχω αργήσει 15 λεπτά στην οντισιόν νεαρών ηθοποιών για την επόμενη ταινία μου. Η κοπέλα που είχα επιλέξει για το ρόλο αποδείχθηκε πως είχε ένα ραντεβού με ένα πουλί που έχει πιο μυτερή μύτη και από τη δική μου: τον πελαργό... Υπάρχουν βλέπετε μερικά πράγματα, για τα οποία ακόμη κι ένας μεγάλος σκηνοθέτης ικανός να προβλέψει μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, δεν μπορεί να κάνει τίποτε».

 

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ πέθανε στις 29 Απριλίου του 1980, χρονιά που η βασίλισσα Ελισάβετ του απένειμε τον τίτλο του ιππότη.

 

(Έθνος, 14.10.1997) (τελευταία επεξεργασία, 19.2.2009)

 

Πηγή

Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news

Χεμινγουέι, Έρνεστ: ο μύθος ενός πότη

 Ο Έρνεστ Χεμινγουέι γεννήθηκε στις 21 Ιουλίου 1899, σ’ ένα προάστιο του Σικάγο κι απ’ όταν ακόμα φοιτούσε στο λύκειο, έδειξε την ικανότητά του στο γράψιμο. Στα 1917, πήγε στο Κάνσας κι εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε μια εφημερίδα. Ο καημός του ήταν ότι δεν μπορούσε να καταταγεί στον στρατό, εξαιτίας ενός ελαττώματος στο μάτι. Παρ’ όλ’ αυτά, κατόρθωσε να γίνει οδηγός ασθενοφόρου του αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού και να βρεθεί στο ιταλικό μέτωπο, στη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου πολέμου. Τραυματίστηκε και νοσηλεύτηκε στο Μιλάνο, όπου ερωτεύτηκε μια νοσοκόμα, που όμως αρνήθηκε να τον παντρευτεί.

Ξαναγύρισε στην Αμερική αλλά ο τόπος δεν τον σήκωνε. Βρέθηκε στη Γαλλία, ανταποκριτής μιας εφημερίδας του Καναδά. Εκεί, γνωρίστηκε με τους λογοτέχνες Σκοτ Φιτζέραλντ, Γερτρούδη Στάιν και Έζρα Πάουντ, που τον πίεσαν να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Στα 1925, εξέδωσε μια συλλογή διηγημάτων και τον αμέσως επόμενο χρόνο το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Τhe sun always rises», στο οποίο περιέγραφε την απόγνωση των Αμερικανών που ζούσαν στο Παρίσι. Έγινε διάσημος.
Βρέθηκε στην Ισπανία και γοητεύτηκε από τη χώρα, την οποία τακτικά επισκεπτόταν, αν και συνέχιζε να μένει στο Παρίσι. Συνέχισε να γράφει, με πιο γνωστό από τα έργα του το διήγημα «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο». Όμως, στα 1929, ένα αριστούργημά του ήρθε να ταράξει τα νερά της παγκόσμιας λογοτεχνίας: Ο «Αποχαιρετισμός στα όπλα». Πρόκειται για την ιστορία ενός Αμερικανού υπολοχαγού που, στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, ερωτεύεται μια Αγγλίδα νοσοκόμα. Η προσωπική του ιστορία, παραλλαγμένη, έγινε το υλικό για ένα ζοφερό ατμοσφαιρικό λογοτέχνημα.

Συνέχισε να ταξιδεύει, να πίνει και να γράφει. Υπήρξε ανταποκριτής στην Ισπανία και αργότερα έγραψε το μυθιστόρημα «Για ποιον χτυπά η καμπάνα;» (1948), με φόντο τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο.

Όλα αυτά τα έργα είχαν ως πρωταγωνιστές Αμερικανούς που βρέθηκαν να παρασύρονται από τις ηθικές και πολιτικές συρράξεις του 20ού αιώνα. Το ύφος του ήταν άμεσο και απείχε πολύ από το συμβατικό λόγο των συγχρόνων του. Το 1945 εγκαταστάθηκε στην Κούβα, όπου έγραψε τη νουβέλα «Ο Γέρος και η Θάλασσα».

Το 1954 βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας.

 

Η συνέντευξη που ακολουθεί δημοσιεύτηκε το Σεπτέμβριο του 1958, στο περιοδικό Argosy και δόθηκε στον Ρόμπερτ Μίλτον Μάχλιν, Αμερικανό δημοσιογράφο που σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Μπράουν και στη παρισινή Σορβόννη. Υπήρξε διευθυντής του περιοδικού People το διάστημα 1958 - 1960 κι έκτοτε διευθυντής του Argosy. Έγραψε το «Αναζητώντας τον Μάικλ Ροκφέλερ» (1972) που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και το «Η προσωπική κόλαση του Χέμινγουεϊ» (1962). Το 1976 βραβεύτηκε με το ειδικό βραβείο Mistery Writers.

 

Η συνάντησή μου με τον Χεμινγουέι δεν ήταν εύκολη. Πρώτα απ’ όλα, απεχθάνεται τις συνεντεύξεις και δεν δίνει παρά σε σπάνιες περιπτώσεις. Έπειτα, τότε έγραφε αυτό που αποκαλούσε «το πιο μεγάλο έργο της ζωής μου», 3 - 6 μυθιστορήματα αφιερωμένα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τους μετέπειτα χρόνους, και δεν ήθελε κανείς και για τίποτε να τον διακόψει. Όταν δουλεύει δε σηκώνει το τηλέφωνο. Όταν δε δουλεύει, προτιμά να ψαρεύει με το πλοιάριό του, Πιλάρ, ή να κάνει ο,τιδήποτε εξίσου συναρπαστικό.

Είναι ένας καλοσυνάτος άνθρωπος, που θεωρεί ιερή και πολύτιμη την προσωπική του ζωή. Αν έφτανες απρόσκλητος στο σπίτι του, ήταν ικανός - το είχε κάνει σε διάφορους δημοσιογράφους - να σε πετάξει κυριολεκτικά με τις κλωτσιές. Η πρώτη ερώτηση μόλις χτύπαγε την πόρτα κάποιος άγνωστος ήταν: «Τι στο διάβολο θέλετε;». Και η δεύτερη φράση: «Γιατί στο καλό νομίζετε ότι ήρθα να ζήσω εδώ; Για να είμαι μακριά από κακογεννημένους σαν κι εσάς!».

Παρότι τον είχα ξανασυναντήσει, ήξερα πως θα ήταν πολύ δύσκολο να με δεχτεί. Αλλά η τύχη με βοήθησε. Του τηλεφώνησα λέγοντάς του πως κάποια φυλλάδια της Γουόρνερ Μπρος σχετικά με την κινηματογραφική μεταφορά του έργου του «Ο Γέρος κι η Θάλασσα» ίσως περιείχαν ανακρίβειες. Έξαλλος μου είπε:

«Θέλω να σας εδώ στις 6.30 ακριβώς! Και φέρτε κι αυτά τα χαρτιά της Γουόρνερ Μπρος!».

Μας περίμενε στην πύλη, ευγενής αλλά γεμάτος ένταση. Η θέα του φωτογράφου του προκαλούσε μεγάλη νευρικότητα.

«Προτιμώ να μου δώσεις μια μπουνιά, εδώ ακριβώς στη μύτη παρά να με φωτογραφίσεις!», μούγκρισε. «Αυτό το πείσμα σας να με γελοιοποιήσετε! Τι πάτε να κάνετε; Να με τραβήξετε με το στόμα ανοιχτό; Δεν είμαι αστέρι του κινηματογράφου. Κρύψτε αυτή τη μηχανή».

Και αλλάζοντας τόνο πρόσθεσε:

«Κοιτάξτε, δεν έχω πολύ χρόνο για να αναπαυτώ. Αν θέλετε να συζητήσουμε ήσυχα, εντάξει. Αλλιώς... - Θέλετε να πιείτε κάτι;».

Ζήτησα ένα ουίσκι και μου έδωσε το μπουκάλι για να βάλω όσο ήθελα. Με κοίταξε προσεκτικά και μου είπε:

«Έχετε αδυνατίσει από την τελευταία φορά που σας είδα. Κι εγώ έχασα λίγα κιλά. Τώρα ζυγίζω μόνο 103 κιλά. Καλό βάρος για μένα. Ακόμη και με τα 15 κιλά λιγότερα που έχω τώρα δεν είμαι ελαφρών βαρών. Χρειάζεται πολλή και συστηματική δουλειά. Πολλή γυμναστική. Πρέπει να προσέξουμε την υγεία μας, ξέρετε δα, εμφράγματα, συγκοπές κλπ. Εγώ κολυμπώ 880 μέτρα καθημερινά στην πισίνα».

Κάθισε κι άρχισε να ξεφυλλίζει τα χαρτιά της Γουόρνερ που είχα φέρει μαζί μου. Εξοργίστηκε διαβάζοντας ένα κείμενο που έλεγε ότι είχε προσφέρει ένα ποτό στο κουβανό δικτάτορα Μπατίστα.

«Σκατά!. Ούτε που τον έχω δει στη ζωή μου αυτόν τον τύπο!».

Αλλά αρνήθηκε να σχολιάσει το «Ο Γέρος και η Θάλασσα». Σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα, είχε πάρει 25.000 δολ. για τα κινηματογραφικά δικαιώματα αυτού του μυθιστορήματος που στάθηκε καθοριστικό για να κερδίσει το Νόμπελ, και επιπλέον 33% των εσόδων.

«Δεν θέλω να πω τίποτε μέχρι να δω τον παραγωγό, Λέλαν Χάιγουαρντ. Είμαι σαν τον μάγο που προσπαθεί να κόψει μια γυναίκα στα δύο με ένα πριόνι: δεν λέει ποτέ στο κοινό πώς το κάνει, προτού να το κάνει. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια αρκετά πιστή διασκευή του βιβλίου. Η ταινία σέβεται σχεδόν αυτούσιους τους διαλόγους του μυθιστορήματος. Είναι μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη διάρκεια τριών ημερών: η μάχη ανάμεσα στο Σαντιάγο, ένα γέρο ψαρά, και το μεγαλύτερο ψάρι που έχει πιάσει ποτέ στη ζωή του, που τελικά μετά από έναν τιτάνιο αγώνα, καταλήγει βορά των καρχαριών».

- Υπάρχει αυτός ο γερο-ψαράς;

«Όλα διαδραματίζονται στο χωριό Κοχιμάρ. Γνωρίζω σχεδόν όλους τους ψαράδες του που περνούν ατέλειωτες ώρες διηγούμενοι ιστορίες για τα κατορθώματά τους. Όταν δημοσιεύτηκε το βιβλίο, εμφανίστηκαν διάφοροι και είπαν πως ήταν ο ψαράς του έργου μου, ο Γέρος. Μάλιστα ένας από αυτούς πήγε και στους δημοσιογράφους. Έγινα έξαλλος. Τον έφερα στην Ταράτσα, τη διάσημη ψαροταβέρνα του Κοχιμάρ, και τον ανάγκασα να μιλήσει ενώπιον όλων. Και ομολόγησε ότι όχι μόνο δεν ήταν ο "γέρος" αλλά ούτε ψαράς δεν ήταν. Η ιστορία μου είναι φανταστική. Ο "γέρος" δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο άτομο. Όλα αυτά που λέγονται είναι βλακείες. Έγραψα αυτή την ιστορία μετά από 30 χρόνια που ψαρεύω εδώ και αλλού. Η πλειοψηφία των ψαράδων έχουν παρόμοιες εμπειρίες. Κι αν κάποιος ήταν ο "γέρος", θα μπορούσε να είναι μόνο ο Τσάγο, που πέθανε πριν από 4 χρόνια.

- Πώς συναντήσατε τον Τσάγο;

«Ψάρευε με το γιο του κοντά στο σκάφος μου. Είχαν πιάσει ένα τεράστιο ψάρι και δυσκολεύονταν πολύ να το ανεβάσουν στο καΐκι. Πήγα λοιπόν με το δικό μου καΐκι και τους βοήθησα. Τους ρώτησα αν ήθελαν να πιουν κάτι. Ο Τσάγο ήθελε απλώς λίγο νερό, εγώ ήπια μπύρα. Τον ρώτησα αν μπορούσα να κρατήσω το κεφάλι του ψαριού και πήγα να του δώσω πέντε δολάρια. Θύμωσε και είπε πως θα τα πέταγε στη θάλασσα, αν δεν τα έβαζα αμέσως στην τσέπη μου. Κι έτσι γίναμε φίλοι. Έκτοτε, ψαρέψαμε πολλές φορές μαζί».

- Στο έργο σας ο «κακός» είναι ο καρχαρίας...

«Στη ζωή μου, νομίζω ότι ο καρχαρίας ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός μου. Ίσως είναι το μοναδικό πλάσμα που στ’ αλήθεια μισώ. Το πρώτο ψάρι που έπιασα, ένας μεγάλος τόνος, μου το έκλεψε ένας καρχαρίας μετά από ώρες μάχη. Εκείνο το βράδυ αγόρασα ένα ντουφέκι κι από τότε κυνηγώ με αυτό αλλά ακόμη και με μυδραλιοβόλα τους καρχαρίες. Πρέπει να ξέρεις το κατάλληλο σημείο που θα στοχεύσεις: Ίσα στον εγκέφαλο και να το κάνεις τη στιγμή που βγαίνουν στην επιφάνεια. Έχω μια δική μου εφεύρεση για τους καρχαρίες. Είναι μια ξύλινη λόγχη κάπου τέσσερα μέτρα μήκος με αιχμηρό άκρο φτιαγμένο από τη λαμαρίνα ενός Φορντ. Πάντα έχω δυο τρεις τέτοιες λόγχες μαζί μου όταν ψαρεύω.

Μου έδωσε το μπουκάλι να βάλω κι άλλο ουίσκι κι όταν του το πρότεινα αρνήθηκε:

«Θα συνεχίσω να πίνω για πολύ μετά που εσείς θα φύγετε. Πίνω πια μόνο δύο κάθε βράδυ και πρέπει να τα κάνω να κρατάνε πολύ. Πάνε τα παλιά μου ρεκόρ. Το ρεκόρ μου είναι αχτύπητο: 15 κοκτέιλ "papa's special". Έπινα στο Φλοριντίτα με έναν φίλο μου παίκτη του μπέιζμπολ που ήταν πολύ στεναχωρημένος που είχε χάσει κι αρχίσαμε να πίνουμε έτσι για πλάκα. Πίναμε από τις 10 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα. Ήπια συνολικά 15. Απίστευτο. Και μετά γύρισα σπίτι και βάλθηκα να διαβάζω σαν να μην έτρεχε τίποτε».

- Θα πηγαίνατε στη Ρωσία σαν ανταποκριτής κάποιου έντυπου;

«Μου το έχουν ζητήσει τρεις φορές, κάτι σαν ανταλλαγή ανταποκριτών. Και μου το έχει ζητήσει επίσης και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Τι στο διάβολο να κάνω εγώ εκεί; Να ποζάρω για να μου τραβούν φωτογραφίες; Να υπογράφω αυτόγραφα και να βγάζω λόγους που θα παρεξηγηθούν; Αγνοώ τη γλώσσα τους. Είναι αδύνατο να μάθεις ο,τιδήποτε όταν δεν γνωρίζεις τη γλώσσα της χώρας. Δεν έχω πρόβλημα όπου μιλούν γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά και σουαχίλι. Αλλά μέχρι εκεί φτάνει η γλωσσομάθειά μου».

 

Ο Χεμινγουέι πέρασε τα τελευταία του χρόνια στο Αϊντάχο.  Θύμα της κατάθλιψης, αυτοκτόνησε στις 2 Ιουλίου 1961, εκεί.


(Έθνος, 17.9.1998) (τελευταία επεξεργασία, 27.2.2009)

Πηγή

Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news

Η άγνωστη ιστορία του Έλληνα πιλότου της βρετανικής αεροπορίας που κατέρριψε 19 γερμανικά αεροπλάνα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Για κάθε μία κατάρριψη, σχεδίαζε μια σβάστικα στο εμπρόσθιο μέρος του αεροσκάφους του, κάτω από το όνομα KAY, που ήταν η αγγλική συντόμευση του ονόματος Καίτη. 
 

ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΕΩΣ ΓΝΩΣΤΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟ.
 

Ο Ιωάννης Αγοραστός Πλαγής γεννήθηκε στις 10 Μαρτίου 1919 στο Χάρτλεϊ της Ροδεσίας, τη σημερινή Ζιμπάμπουε, που τότε ήταν αποικία και μέρος της βρετανικής Κοινοπολιτείας. Οι γονείς του είχαν μεταναστεύσει από τη Λήμνο και ο Πλαγής διατήρησε την ελληνική του υπηκοότητα και βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος. Στην ηλικία των 20 θέλησε να ενταχθεί στην πολεμική αεροπορία της Ροδεσίας, αλλά το αίτημα του απορρίφθηκε, καθώς δεν ήταν Βρετανός υπήκοος. Ένα χρόνο αργότερα, με την είσοδο της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των συμμαχικών δυνάμεων, ο Πλαγής ξεκίνησε την εκπαίδευση του ως πιλότος στη Ροδεσία.

Το 1942 ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του και μετατέθηκε στη Βρετανία με τον βαθμό του Επισμηνία. Τον ίδιο χρόνο προθυμοποιήθηκε να μεταβεί στη Μάλτα, όπου δεχόταν συνεχόμενες επιθέσεις από ιταλικά και γερμανικά αεροσκάφη. Η αγγλική βασιλική αεροπορία είχε χάσει περισσότερα από 300 αεροσκάφη και η κατάσταση ήταν πάρα πολύ δύσκολη.

Ο Ιωάννης Αγοραστός, Ανθυποσμηναγός πλέον, απογειώθηκε από την Αλγερία και έφτασε στη Μάλτα για να αντικρίσει μια άνιση μάχη. Η αεράμυνα του νησιού είχε σχεδόν αποδεκατιστεί. Τα περισσότερα αεροσκάφη είχαν τεθεί εκτός μάχης, ενώ τα πολεμικά αεροπλάνα του Άξονα υπερτερούσαν κατά πολύ αριθμητικά. Για κάθε τέσσερα διωκτικά συμμαχικά αεροπλάνα ισοδυναμούσαν περίπου 150 βομβαρδιστικά και μαχητικά εχθρικά αεροσκάφη. Ωστόσο, το σθένος του Έλληνα πιλότου ήταν τεράστιο.

Παρόλο που δεν είναι ευρέως γνωστός στο ελληνικό κοινό, μνημονεύτηκε από τον στρατιωτικό τύπο και έμεινε γνωστός κυρίως για τις αερομαχίες στη Μάλτα. 

Την πρώτη Απριλίου 1943 μαζί με τέσσερα αεροπλάνα τύπου «Spitfire Mk Vb», ο Πλαγής κατάφερε να αναχαιτίσει ένα ιταλογερμανικό σμήνος που αποτελούταν από 260 μαχητικά και βομβαρδιστικά αεροσκάφη! Μάλιστα κατάφερε να καταρρίψει τέσσερα εχθρικά αεροπλάνα. Για το κατόρθωμα αυτό κέρδισε το παράσημο του «Διακεκριμένου Σταυρού Πτήσεων» και προάχθηκε σε Υποσμηναγό. Δύο μήνες αργότερα, κατέρριψε άλλα δύο αεροσκάφη και αναχαίτισε περίπου 40 γερμανικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα.

Η άγνωστη ιστορία του Έλληνα πιλότου της βρετανικής αεροπορίας που κατέρριψε 19 γερμανικά αεροπλάνα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Ο Ιωάννης Πλαγής με το παράσημο του DFC, συνεπώς πρόκειται για την εποχή που υπηρετούσε στην Μάλτα, περ. 1941.  
Η άγνωστη ιστορία του Έλληνα πιλότου της βρετανικής αεροπορίας που κατέρριψε 19 γερμανικά αεροπλάνα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Οι γονείς του Γιάννης Αγοραστός (1867-1940) και Ελένη (πατρικόν Ροσέλη) (1890-1972)

 

Όσο διάστημα έμεινε στην πρώτη γραμμή της άμυνας του νησιού, ο Ιωάννης Αγοραστός κατάφερε 13 καταρρίψεις. Για κάθε μία κατάρριψη, σχεδίαζε μια σβάστικα στο εμπρόσθιο μέρος του αεροσκάφους του, κάτω από το όνομα KAY, που ήταν η αγγλική συντόμευση του ονόματος Καίτη. Ονόμασε το αεροσκάφος του Καίτη, το όνομα της αγαπημένης του αδερφής.

Τον Αύγουστο του 1943, ο Ιωάννης Πλαγής επέστρεψε στην Αγγλία. Το σώμα και το πνεύμα του είχαν εξαντληθεί και χρειαζόταν άμεση ανάρρωση.

Πριν φύγει, οι Έλληνες κάτοικοι της Μάλτας του δώρισαν μια τιμητική πλακέτα για τη συνεισφορά του στην αμυντική υπεράσπιση του νησιού. Μετά την επιβαλλόμενη ξεκούρασή του, ο Αγοραστός επέστρεψε στο μέτωπο του πολέμου, ως διοικητής της Μοίρας 64. Για αρκετούς μήνες συμμετείχε σε πολεμικές αποστολές, πετώντας πάνω από τη Δυτική Ευρώπη. Πέτυχε άλλες δύο καταρρίψεις. Τον Σεπτέμβριο του 1944, και ενώ πετούσε πάνω από την Ολλανδία, κατά τη διάρκεια της μάχης του Άρνεμ, το αεροσκάφος του καταρρίφθηκε.

Η άγνωστη ιστορία του Έλληνα πιλότου της βρετανικής αεροπορίας που κατέρριψε 19 γερμανικά αεροπλάνα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Ο Ιωάννης Πλαγής περιγράφει μια αερομαχία στον Michel "Mike" G. L. Donnet, χρησιμοποιώντας τα χέρια του. Ο Donnet ήταν ένας Βέλγος που δραπέτευσε στην Αγγλία χρησιμοποιώντας ένα Stampe SV-4B (Tiger Moth), όταν το Βέλγιο καταλήφθηκε από τους Γερμανούς. Προσφέρθηκε εθελοντικά για την RAF και στην καριέρα του τιμήθηκε με πολλά βρετανικά και βελγικά μετάλλια.  
 
Ο έμπειρος πιλότος κατάφερε να επιζήσει, αφού την κατάλληλη στιγμή εγκατέλειψε το αεροπλάνο και διασώθηκε με λίγες επιφανειακές εκδορές και τραύματα. Η κυβέρνηση της Ολλανδίας βράβευσε με τη σειρά της τον τολμηρό αεροπόρο. Στις 17 Μαρτίου 1945 ήταν η τελευταία πολεμική επιχείρηση που συμμετείχε ο Πλαγής. Συνόδευσε βομβαρδιστικά αεροσκάφη, τα οποία είχαν ειδική αποστολή να καταστρέψουν το αρχηγείο της Γκεστάπο στην Κοπεγχάγη.

Με το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ιωάννης Αγοραστός επέστρεψε στη Ροδεσία. Ωστόσο, εξαιτίας της εμπειρίας του επέστρεψε στην Αγγλία δύο χρόνια αργότερα, όπου διοίκησε μια μοίρα τζετ, μοντέλου «Gloster Meteor». Το 1948, στην ηλικία των 29 ετών, ο Πλαγής αποστρατεύτηκε και επέστρεψε οριστικά στη Ροδεσία. Απέκτησε την ροδεσιανή υπηκοότητα και άνοιξε μία οικογενειακή επιχείρηση στο Χάρτλεϊ. Ο Πλαγής απέκτησε τέσσερα παιδιά. Ωστόσο, το 1974, αυτοκτόνησε για λόγους που ποτέ δεν έγιναν γνωστοί.

Ο Έλληνας αεροπόρος υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Πέτυχε 19 επιβεβαιωμένες καταρρίψεις και συμμετείχε σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις. Παρόλο που δεν είναι ευρέως γνωστός στο ελληνικό κοινό, μνημονεύτηκε από τον στρατιωτικό τύπο και έμεινε γνωστός κυρίως για τις αερομαχίες στη Μάλτα.

Η άγνωστη ιστορία του Έλληνα πιλότου της βρετανικής αεροπορίας που κατέρριψε 19 γερμανικά αεροπλάνα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Η τελευταία φωτογραφία του Ιωάννη Πλαγή με τα 4 παιδιά του σε απονομή μεταλλίου που προέρχεται μάλλον από την Αρχιεπισκοπή που ήταν αρμόδια για την Ορθοδοξία στην Αφρική. (1974)

Η άγνωστη ιστορία του Έλληνα πιλότου της βρετανικής αεροπορίας που κατέρριψε 19 γερμανικά αεροπλάνα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο Η άγνωστη ιστορία του Έλληνα πιλότου της βρετανικής αεροπορίας που κατέρριψε 19 γερμανικά αεροπλάνα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο                                                                Πηγή: Lifo
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Έφυγε απο τη ζωή ο σκηνοθέτης Άλαν Πάρκερ

Έφυγε σε ηλικία 76 ετών ο διάσημος Βρετανός κινηματογραφιστής, σεναριογράφος και παραγωγός Άλαν Πάρκερ.

Είχε σκηνοθετήσει γνωστές ταινίες όπως το «Εξπρές του μεσονυχτίου», τους «Ανήλικους ριφιφίδες», «Ο Μισισιπής καίγεται», «Εβίτα» κ.ά..

Ο Πάρκερ γεννήθηκε στο Ίσλινγκτον σε εργατική οικογένεια και από τα 18 του άρχισε να εργάζεται στον χώρο της διαφήμισης, κάτι που επέδρασε στο στιλ του.

Η πρώτη του ταινία είναι το περίφημο «Bugsy Malone» του 1976, αλλά τα πάντα άλλαξαν με το θρυλικό «Εξπρές του Μεσονυκτίου» που γύρισε το 1978.



Πηγή:
naftemporiki

Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
ABOUT: John Forbes Nash Jr

Αμερικανός μαθηματικός που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας το 1994 και τη συμβολή του στη θεωρία των παιγνίων,αλλά και μια μορφή σχιζοφρένειας μετά το γάμο του που τον ακολουθούσε για 25 χρόνια περίπου.

Πηγή πληροφοριών: σαν σήμερα

Το trailer της ταινίας είναι το επίσημο απο το οποίο δεν αξιώνω απολύτως τίποτα παρά μόνο πρός ενημέρωση και διαφήμιση της ίδιας της ταινίας.


About
Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
ABOUT: Billy Milligan - Ο άνθρωπος με τις 24 προσωπικότητες

Πόσο ενδιαφέρον θα είχε να ζούσε κάποιος μέσα από 23 πολλαπλές προσωπικότητες?

Σήμερα θα πούμε λίγα λόγια γι’αυτόν που τις έζησε πραγματικά πάσχοντας 
από πολλαπλή διαταραχή της προσωπικότητας,τον Billy Milligan,
χάρη στον οποίο βασίστηκε και η ταινία Split με τον πρωταγωνιστικό ρόλο 
να παίζει ο James McAvoy.

Πηγή πληροφοριών: Horror Fuel


Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
ABOUT: Irena Sendler | Movie Trailer

Η Irena Sendler γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1910 στη Βαρσοβία
και απεβίωσε στις 12 Μαίου του 2008.
Το πλήρες όνομα της ήταν Irena Stanislawa Krzynanowska.
Έχει βραβευθεί αρκετές φορές καθώς επίσης το 2007 προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Το trailer είναι το επίσημο της ομώνυμης ταινίας απο το οποίο δεν αξιώνω απολύτως τίποτα,
παρά μόνο πρός παρουσίαση και διαφήμιση της.
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ: https://www.youtube.com/watch?v=Qk3-DQ0wsjI


Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Πέθανε ο Νίκος Αλέφαντος

Σε ηλικία 81 ετών έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Αλέφαντος, σκορπώντας θλίψη στο ελληνικό ποδόσφαιρο και όχι μόνο. 


Ο παλαίμαχος προπονητής αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα προβλήματα με την υγεία του και απεβίωσε λόγω καρδιακής προσβολής.

Ο Νίκος Αλέφαντος γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1939 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Εξάρχεια. Αγωνιζόταν στη θέση του μεσοκυνηγού και σε μικρή ηλικία ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τον Αστέρα Εξαρχείων της συνοικίας του.

Στη συνέχεια μετακινήθηκε στις ΑΕ Χαλανδρίου, ΠΑΟ Ρουφ, Ολυμπιακό Πειραιώς (μετέχοντας σε έναν αγώνα πρωταθλήματος), Ατρόμητο Πειραιώς (Καμινίων), Ολυμπιακός Χαλκίδας, Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό και Βύζαντα Μεγάρων, όπου το 1969 τερμάτισε την καριέρα του.

Ως προπονητής έχει δουλέψει σε πολλές ομάδες, με αποκορύφωμα τον Ολυμπιακό, το 1984, το 1994 και το 2004 ενώ πέρασε και από την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Ηρακλή και τον Πανιώνιο. Στην Α’ Εθνική έχει δουλέψει επίσης στους:

ΟΦΗ, Παναχαϊκή, Ιωνικό, Δόξα Δράμας, Κόρινθο, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Προοδευτική και Εθνικό Αστέρα ενώ δύο φορές, με τα Γιάννινα και τον Πιερικό, κέρδισε την άνοδο από τη δεύτερη κατηγορία.

Πηγή: Τo10.gr


Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Πολλοί μεγάλοι προπονητές έχουν ταυτίσει το όνομά τους με ένα σύλλογο και τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, μα κανείς δεν το έκανε καλύτερα από τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. 
Είναι ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. 
Είναι ο πρώτος άνθρωπος που σκέφτεσαι όταν λες Γιουνάιτεντ. Ο άνθρωπος των 1.500 αναμετρήσεων στον πάγκο των «κόκκινων διαβόλων», των 13 πρωταθλημάτων, των συνολικά 38 τροπαίων, των 27 ετών στην ίδια ομάδα και ίσως ένας απ’ τους… τελευταίους των Μοϊκανών που άντεχαν στην πίεση και τον ανταγωνισμό του κορυφαίου επιπέδου.
Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

 Από επιθετικός στην… επίθεση για κούπες ως προπονητής

 Ο Σερ Αλεξάντερ Τσάπμαν Φέργκιουσον γεννήθηκε στη Γλασκώβη της Σκωτίας στις 31 Δεκεμβρίου 1941 και είναι φυσικά περισσότερο γνωστός ως Άλεξ Φεργκιουσον. Αγωνίστηκε ως φορ σε αρκετές σκωτσέζικες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων της Dunfermline Athletic και της Ρέιντζερς. Στην Dunfermline, αναδείχθηκε ως πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Σκωτίας κατά την σεζόν 1965-1966. Μετά το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας, εργάστηκε ως προπονητής ξεκινώντας την καριέρα του με την East Stirlingshire και την St Mirren.

Έπειτα ο Φέργκιουσον ξεκίνησε μια επιτυχημένη καριέρα ως προπονητής της Αμπερντίν (1978-1986), με την οποία κέρδισε τρία πρωταθλήματα, τέσσερα Κύπελλα και το UEFA Cup το 1983. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα ήταν ο προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας της Σκωτίας, αμέσως μετά τον θάνατο του Jock Stein, και οδήγησε την ομάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

 Όταν άρχισε να γράφεται ιστορία στην Γιουνάιτεντ

 Τον Νοέμβριο του 1986, ο Φέργκιουσον έγινε επίσημα προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Από εκείνη τη μέρα, κανείς δεν πίστευε ότι αυτός ο άνθρωπος θα κατακτήσει τα περισσότερα τρόπαια από οποιονδήποτε άλλο προπονητή στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου και θα γινόταν ένας από τους καλύτερους και πετυχημένους προπονητές όλων των εποχών.

Κατά την διάρκεια της πολυετούς (27 για την ακρίβεια-1986 μέχρι το 2013) καριέρας του στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κέρδισε 38 τρόπαια, συμπεριλαμβανομένων 13 τίτλων στην Premier League, πέντε FA Cups και δυο τίτλους στο UEFA Champions League. Μάλιστα, το 1999 μπήκε στη λίστα Queen’s Birthday Honours για τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει στο ποδόσφαιρο.

Ο Φέργκιουσον είναι ο μεγαλύτερος σε χρονική διάρκεια προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ συγκεκριμένα στις 19 Δεκεμβρίου 2010, ξεπέρασε το ρεκόρ που κάθισε ένας προπονητής στον πάγκο της ομάδας, του θρυλικού… Sir Matt Busby. Το 2009 ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος προπονητής για το 2008 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του ποδοσφαίρου (IFFH), ενώ η συνταξιοδότησή του ήρθε με τον πιο ονειρικό τρόπο το 2012-2013, όταν κατάφερε να κατακτήσει την Premier League για τελευταία φορά.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

 Τα μαύρα σύννεφα μέχρι το 1990 και η εκτόξευση

 Ο Σερ Άλεξ έζησε πολλά στο γήπεδο. Είδε το ποδόσφαιρο να τον επιβραβεύει για τις δεξιότητες και τις προσπάθειές του, μα πάνω απ’ όλα, έκανε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να πιστέψει σ’ εκείνον ακόμα κι όταν ο ουρανός είχε γεμίσει μαύρα σύννεφα και όλα οδηγούσαν στην απόλυση. Όλα, μέχρι εκείνο το Κύπελλο Αγγλίας το 1990…!

Πέρασαν από τα χέρια του… γενιές ποδοσφαιριστών, με κορυφαία όλων φυσικά εκείνη του ’92. Την περίφημη Τάξη από την οποία αναδείχθηκαν οι Μπέκαμ, Σκόουλς, Γκιγκς, Μπατ και τα αδέρφια Νέβιλ. Ήταν ο άνθρωπος που με την ομάδα που έχτισε αποκαθήλωσε τη Λίβερπουλ από θρόνο της, φτάνοντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα 20 πρωταθλήματα με μια αντεπίθεση διαρκείας.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ


Το αξέχαστο Fergi Time και τη Γιουνάιτεντ να χτυπά στο 90′. Αξιοσημείωτο, η φράση “squeaky-bum time”, την οποία ανέφερε ο Φέργκιουσον στα έντονα παιχνίδια κάποιου πρωταθλήματος, συμπεριλαμβάνεται στο λεξικό Collins English Dictionary και στο λεξικό Oxford English Dictionary. Τέτοια επιρροή είχε.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Στην… αυτοκρατορία που έχτισε στο Μάντσεστερ, πανηγύρισε 13 πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, 2 Champions League, 4 League Cups, 10 Community Shields, 1 Super Cup Ευρώπης, 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων και σύνολο 895 νικών. Το όνομά του σαφώς και θα μνημονεύεται από τους οπαδούς της Γιουνάιτεντ γιατί ο Φέργκι είναι η Γιουνάιτεντ.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ ΓιουνάιτεντΣερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Ένα χάλκινο άγαλμα του Φέργκιουσον, σχεδιασμένο από τον Σκωτσέζο γλύπτη Philip Jackson, αποκαλύφθηκε έξω από το Old Trafford στις 23 Νοεμβρίου 2012. Στις 14 Οκτωβρίου 2013, ο Φέργκιουσον παρακολούθησε μια τελετή κατά την οποία ένας δρόμος κοντά στο Old Trafford μετονομάστηκε σε Sir Alex Ferguson Way από την Water’s Reach.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

 Και λίγα που δεν ξέραμε για τον Φέργκι

 Η λίστα των επιτευγμάτων του στον πάγκο της Μαν. Γιουνάιτεντ είναι ατέλειωτη. Οι στιγμές που χάρισε σ’ αυτά τα 27 χρόνια που ήταν επικεφαλής ακόμη περισσότερες. Ωστόσο, ο Άλεξ Φέργκιουσον είναι απλά ένας άνθρωπος. Μετά το ποδόσφαιρο, η δεύτερη αγάπη του ήταν ο ιππόδρομος. Ακόμα κι αν το ποδόσφαιρο ήταν η ζωή του, το άφησε βάζοντας την ανθρωπιά πάνω απ’ όλα.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Όταν τον χρειαζόταν η σύζυγός του μετά τον χαμό της αδερφής της, υποσχέθηκε ότι πλέον θα τη φροντίσει και θα είναι πάντοτε δίπλα της, γι’ αυτό και αποχώρησε από τους πάγκους. Δεν αποχωρίστηκε, όμως ποτέ την αγαπημένη του Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το άθλημα, απολαμβάνοντας το πλέον από την κερκίδα ως οπαδός.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Πολλοί από τους πρώην παίκτες του Φέργκιουσον έγιναν και οι ίδιοι προπονητές, συμπεριλαμβανομένων των Tony Fitzpatrick, Alex McLeish, Gordon Strachan, Mark McGhee, Willie Miller, Neale Cooper, Bryan Gunn, Eric Black, Billy Stark, Bryan Robson, Steve Bruce, Mark Hughes, Roy Keane, Paul Ince, Chris Casper, Darren Ferguson, Ole Gunnar Solskjær, Henning Berg και Gary Neville.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Το 1998, ο Φέργκιουσον μπήκε στην λίστα με τους μεγαλύτερους δωρητές χρημάτων στο Εργατικό Κόμμα. Ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως σοσιαλιστή. Τον Ιανουάριο του 2011 ο Graham Stringer, βουλευτής του Εργατικού Κόμματος από το Μάντσεστερ και υποστηρικτής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, κάλεσε τον Φέργκιουσον να γίνει επίτιμο μέλος της πόλης. Εάν γινόταν αυτό, ο Φέργκιουσον θα γινόταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής ή προπονητής που θα συμμετείχε στο House of Lords.
Ο Stringer και ο έτερος βουλευτής του Εργατικού Κόμματος στο Μάντσεστερ Paul Goggins επανέλαβαν την ίδια πρόταση μετά την ανακοίνωση της συνταξιοδότησης του Φέργκιουσον τον Μάιο του 2013. Το 2009, ο Φέργκιουσον έλαβε ένα διδακτορικό στο business administration από το Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Κατά την διάρκεια του δημοψηφίσματος περί της ανεξαρτησίας της Σκωτίας το 2014, ο Φέργκιουσον υποστήριξε την εκστρατεία Better Together που τάχθηκε υπέρ της παραμονής της Σκωτίας ως μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου. Άσκησε κριτική στο Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας για την απόφασή του να αποκλείσει τους Σκωτσέζους που κατοικούν έξω από την Σκωτία, αλλά μέσα στα σύνορα του υπόλοιπου Ηνωμένου Βασιλείου, από το να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα. Εναντιώθηκε επίσης στην εκστρατεία Yes Scotland, η οποία δεχόταν δωρεές ύψους πάνω από 500 λίρες, από ανθρώπους που ζούσαν εκτός Σκωτίας.

Στις 5 Μαΐου 2018, ο Φέργκι πέρασε δύσκολα, αφού υποβλήθηκε σε επείγουσα χειρουργική επέμβαση μετά από μια ξαφνική αιμορραγία στον εγκέφαλο. Όμως, Φέργκι είναι αυτός. Βγήκε και πάλι νικητής, όπως αυτός ξέρει καλύτερα!

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Μια και μοναδική κουβέντα του Ράιαν Γκιγκς για τον Σερ Άλεξ, αποτυπώνει την επίδραση της προσωπικότητας του Σκωτσέζου κόουτς στ’ αποδυτήρια της ομάδας. «Είχε τύχει να με πάρει τηλέφωνο μετά από προπόνηση και αγχώθηκα σαν να ήμουν παιδί και θα άκουγα παρατηρήσεις για λάθη που είχα κάνει…». Σεβασμός και «φόβος» μαζί…! Αυτός ήταν ο κύριος Μαν. Γιουνάιτεντ. Η επιτομή της πειθαρχίας και της επιτυχίας μαζί.

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: Ο κύριος… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ


Continue reading

- 0
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Χάμιλτον: Τα μυθικά επιτεύγματα του Βρετανού

Το Sport24.gr κάνει αναδρομή στα σπουδαία επιτεύγματα του Λιούις Χάμιλτον τα οποία τον κατατάσσουν ήδη ανάμεσα στους μύθους της Formula 1.

Έχει φανατικούς υποστηρικτές και ακόμα πιο φανατικούς εχθρούς. Αν σου αρέσουν οι αγώνες μηχανοκίνητων και ειδικά αυτοί της Formula 1 δεν μπορείς όμως να μην παραδεχτείς ότι ο Λιούς Χάμιλτον είναι ένας ταλαντούχος οδηγός. Άλλωστε, όσο και να τον βοηθά η κυριαρχία της Mercedes, αλλά και η ανικανότητα των υπολοίπων, δε γίνεται να παραγνωρίσει κανείς το γεγονός ότι ο Βρετανός πλέον ανήκει στους μύθους του αθλήματος.

Αν πάλι κάποιος συνεχίζει να το αμφισβητεί αυτό πρέπει να κοιτάξει λίγο τα νούμερα που θα ακολουθήσουν.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Λιούις Χάμιλτον έφτασε πλέον τους έξι τίτλους και άφησε στη τρίτη θέση της σχετικής λίστας τον Χουάν Μανουέλ Φάντζιο που έχει πέντε. Ο μόνος που έχει περισσότερους είναι ο θρυλικός Μίκαελ Σουμάχερ, ο οποίος είχε πανηγυρίσει επτά φορές!

ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΚΑΘΕ ΟΔΗΓΟΥ

Michael Schumacher 7 1994, 1995, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004
Lewis Hamilton 6 2008, 2014, 2015, 2017, 2018, 2019
Juan Manuel Fangio 5 1951, 1954, 1955, 1956, 1957
Alain Prost 4 1985, 1986, 1989, 1993
Sebastian Vettel 4 2010, 2011, 2012, 2013
Jack Brabham 3 1959, 1960, 1966
Jackie Stewart 3 1969, 1971, 1973
Niki Lauda 3 1975, 1977, 1984
Nelson Piquet 3 1981, 1983, 1987
Ayrton Senna 3 1988, 1990, 1991
Alberto Ascari 2 1952, 1953
Graham Hill 2 1962, 1968
Jim Clark 2 1963, 1965
Emerson Fittipaldi 2 19721, 1974
Mika Hakkinen 2 1998, 1999
Fernando Alonso 2 2005, 2006
Guiseppe Farina 1 1950
Mike Hawthorn 1 1958
Phil Hill 1 1961
John Surtees 1 1964
Denny Hulme 1 1967
Jochen Rindt 1 1970
James Hunt 1 1976
Mario Andretti 1 1978
Jody Scheckter 1 1979
Alan Jones 1 1980
Keke Rosberg 1 1982
Nigel Mansell 1 1992
Damon Hill 1 1996
Jacques Villeneuve 1 1997
Kimi Raikkonen 1 2007
Jenson Button 1 2009
Nico Rosberg 1 2016

Χάμιλτον: Τα μυθικά επιτεύγματα του Βρετανού

ΟΙ ΚΟΡΥΦΕΣ KAI ΤΑ ΡΕΚΟΡ ΠΟΥ ΚΥΝΗΓΑ

Ας δούμε όμως τις κατηγορίες στις οποίες είναι ήδη πρώτος! Ο Χάμιλτον έχει καταφέρει να πάρει την pole position ήδη 87 φορές, αφήνοντας στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας τον Μίκαελ Σουμάχερ με 68. Μάλιστα, το ποσοστό του είναι εντυπωσιακό αφού πρόκειται για το τέταρτο καλύτερο στην ιστορία της Formula πίσω από εκείνα του Φάντζιο, του Κλαρκ και του Σένα.

Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ POLE POSITION

Α/α
 Οδηγός
 Σεζόν
 Αγώνες
 Pole Position
 Ποσοστό
1
 Lewis Hamilton
 2007-
 248
 87
 35.22%
2
 Michael Schumacher
 1991–2006, 2010–2012
 308
 68
 22.08%
3
 Ayrton Senna
 1984-1994
 162
 65
 40.12%
4
 Sebastian Vettel
 2007-
 239
 57
 23.95%
5
 Jim Clark
 1960–1968
 73
 33
 45.21%
-
 Alain Prost
 1980–1991, 1993
 202
 33
 16.34%
7
 Nigel Mansell
 1980-1992, 1994-95
 191
 32
 16.75%
8
 Nico Rosberg
 2006-2016
 206
 30
 14.56%
9
 Juan Manuel Fangio
 1950-51, 1953-1958
 52
 29
 55.77%
10
  Mika Hakkinen
 1991-2001
 165
 26
 15.76%


Χάμιλτον: Τα μυθικά επιτεύγματα του Βρετανού


Φυσικά, έχει καταφέρει πολλές από τις pole position που έχει κερδίσει να τις συνδυάσει και με νίκες. Για την ακρίβεια από τις 87 φορές που έχει καταφέρει να εκκινήσει πρώτος τις 49 έχει καταφέρει να τερματίσει και στην πρώτη θέση. Μάλιστα η συγκεκριμένη επίδοση είναι η κορυφαία στην ιστορία της Formula 1 ξεπερνώντας τον Μίκαελ Σουμάχερ ο οποίος έχει πετύχει το συγκεκριμένο επίτευγμα 40 φορές με το ποσοστό του Γερμανού να είναι καλύτερο από εκείνο του οδηγού της Mercedes.

POLE POSITION ΠΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΝΙΚΗ

Α/α
 Οδηγός
 Νίκες με Pole position
1
 Lewis Hamilton 49
2
 Michael Schumacher 40
3
 Sebastian Vettel 31
4
 Ayrton Senna 29
5
 Alain Prost 18
6
 Nigel Mansell 17
7
 Jim Clark 15
8
 Juan Manuel Fangio 15
9
 Nico Rosberg 15
10
 Fernando Alonso 14

Χάμιλτον: Τα μυθικά επιτεύγματα του Βρετανού


Την ίδια ώρα ο Λιούς Χάμιλτον, εκμεταλλευόμενος και το νέο σύστημα βαθμολόγησης έχει καταφέρει να βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης και στους συνολικούς βαθμούς που έχουν μαζέψει οι οδηγοί στην καριέρα τους. Συγκεκριμένα, στην καριέρα του ο 34χρονος Βρετανός έχει καταφέρει να συγκεντρώσει 3399 βαθμούς, ενώ δεύτερος είναι ο Φέτελ με 2975. Για να καταλάβουμε πόσο μεγάλη είναι η διαφορά που δίνει το νέο σύστημα βαθμολόγησης αρκεί να αναφέρουμε ότι ο Μίκαελ Σουμάχερ είναι μόλις στην έκτη θέση της σχετικής λίστας με 1566 πίσω ακόμα και από τον Νίκο Ρόσμπεργκ.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΒΑΘΜΟΙ

Α/α
 Οδηγός
 Βαθμοί
1
 Lewis Hamilton 3399
2
 Sebastian Vettel 2975
3
 Fernando Alonso 1899
4
 Kimi Räikkönen 1847
5
 Nico Rosberg 1594.5
6
 Michael Schumacher 1566
7
 Valtteri Bottas 1277
8
 Jenson Button 1235
9
 Felipe Massa 1167
10
 Mark Webber 1047.5

Χάμιλτον: Τα μυθικά επιτεύγματα του Βρετανού


Βέβαια, το συγκεκριμένο επίτευγμα δεν ήρθε τυχαία για τον Βρετανό αφού κατάφερε να τρέξει ένα απίστευτο σερί. Από Ιαπωνικό Γκραν Πρι του 2016 μέχρι το περσινό στη Γαλλία είχε καταφέρει να βρεθεί στις βαθμολογούμενες θέσεις επί 33 διαδοχικούς αγώνες. Επίδοση, η οποία φυσικά και είναι η κορυφαία. Το προηγούμενο καλύτερο σερί ανήκε στον Κίμι Ράικονεν ο οποίος είχε κάνει κάτι ανάλογο επί 27 αγώνες. Το οποίο βρίσκεται πλέον στην τρίτη θέση, αφού το νέο ρεκόρ του Χάμιλτον μετρά ήδη 31 διαδοχικούς τερματισμούς μέσα στους βαθμούς.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΔΙΑΔΟΧΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ

Α/α
 Οδηγός
 ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ
 ΑΓΩΝΕΣ
1
 Lewis Hamilton 33 2016 Japanese Grand Prix–2018 French Grand Prix
2
 Lewis Hamilton 31 2018 British Grand Prix-2019 USA Grand Prix
3
 Kimi Räikkönen 27 2012 Bahrain Grand Prix–2013 Hungarian Grand Prix
4
 Michael Schumacher 24 2001 Hungarian Grand Prix–2003 Malaysian Grand Prix
5
 Fernando Alonso 23 2011 European Grand Prix–2012 Hungarian Grand Prix
6
 Valtteri Bottas 23 2018 British Grand Prix-2019 British Grand Prix
7
 Sebastian Vettel 21 2014 British Grand Prix–2015 Hungarian Grand Prix
-
 Max Verstappen 21 2018 Belgian Grand Prix–2019 Hungarian Grand Prix
9
 Sebastian Vettel 19 2010 Brazilian Grand Prix–2011 Indian Grand Prix
-
  Lewis Hamilton 19 2014 Italian Grand Prix–2015 Italian Grand Prix

Χάμιλτον: Τα μυθικά επιτεύγματα του Βρετανού


Ο Λιούις Χάμιλτον κυνηγά ακόμα τρία στοιχειωμένα ρεκόρ του Μίκαελ Σουμάχερ. Το πρώτο για να το σπάσει θα πρέπει να οδηγά για τα επόμενα τρία χρόνια και να πάρει τουλάχιστον μία νίκη σε κάθε ένα από αυτα. Ο θρυλικός Γερμανός πιλότος είχε καταφέρει επί 15 διαδοχικά χρόνια να πάρει τουλάχιστον μία νίκη (1992-2006), ενώ ήδη ο Χάμιλτον έχει φτάσει στις 13 χρονιές (2007-2019).

ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΣΕΖΟΝ ΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΝΙΚΗ

Α/α
 Οδηγός
 Χρονιές
1
 Michael Schumacher
 15 (1992–2006)
2
 Lewis Hamilton 13 (2007–2019)
3
 Alain Prost 10 (1981–1990)
4
 Ayrton Senna 9 (1985–1993)
5
 Nelson Piquet 8 (1980–1987)
6
 Stirling Moss
 7 (1955–1961)
7
 Jim Clark
 7 (1962–1968)
8
 David Coulthard 7 (1997–2003)
9
 Jackie Stewart 6 (1968–1973)
10
 Sebastian Vettel 6 (2008–2013)

Χάμιλτον: Τα μυθικά επιτεύγματα του Βρετανού


Την ίδια ώρα ο μεγάλος Γερμανός διατηρεί το ρεκόρ με τις περισσότερες νίκες σε μία πίστα, αφού είχε καταφέρει να δει πρώτος την καρό σημαία οκτώ φορές στο γαλλικό GP. Την ίδια ώρα ο Χάμιλτον έχει καταφέρει να επικρατήσει από επτά φορές σε δύο διαφορετικές πίστες. Συγκεκριμένα, ο Βρετανός μετρά από επτά νίκες σε Καναδά και Ουγγαρία. Αν καταφέρει να πάρει τουλάχιστον δύο νίκες σε μία από αυτές θα μπορέσει να ξεπεράσει το ρεκόρ του Μίκαελ Σουμάχερ.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΝΙΚΕΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ

Α/α
 Οδηγός
 Νίκες
 Αγώνας
 Σεζόν
1
 Michael Schumacher 8 French Grand Prix 1994, 1995, 1997, 1998, 2001, 2002, 2004, 2006
2
 Michael Schumacher 7 Canadian Grand Prix 1994, 1997, 1998, 2000, 2002, 2003, 2004
-
 Michael Schumacher 7 San Marino Grand Prix 1994, 1999, 2000, 2002, 2003, 2004, 2006
-
 Lewis Hamilton 7 Canadian Grand Prix 2007, 2010, 2012, 2015, 2016, 2017, 2019
-
 Lewis Hamilton 7 Hungarian Grand Prix 2007, 2009, 2012, 2013, 2016, 2018, 2019
4
 Alain Prost 6 Brazilian Grand Prix 1982, 1984, 1985, 1987, 1988, 1990
-
 Alain Prost 6 French Grand Prix 1981, 1983, 1988, 1989, 1990, 1993
-
 Ayrton Senna 6 Monaco Grand Prix 1987, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993
-
 Michael Schumacher 6 Belgian Grand Prix 1992, 1995, 1996, 1997, 2001, 2002
-
 Michael Schumacher 6 Spanish Grand Prix 1995, 1996, 2001, 2002, 2003, 2004
-
 Michael Schumacher 6 Japanese Grand Prix 1995, 1997, 2000, 2001, 2002, 2004
-
 Michael Schumacher 6 European Grand Prix 1994, 1995, 2000, 2001, 2004, 2006
-
 Lewis Hamilton 6 United States Grand Prix 2007, 2012, 2014, 2015, 2016, 2017
-
 Lewis Hamilton 6 Chinese Grand Prix 2008, 2011, 2014, 2015, 2017, 2019
-
 Lewis Hamilton 6 British Grand Prix 2008, 2011, 2015, 2016, 2017, 2019

Χάμιλτον: Τα μυθικά επιτεύγματα του Βρετανού


Μία ακόμα στατιστική κατηγορία από αυτές στις οποίες κυριαρχεί ο Μίκαελ Σουμάχερ είναι αυτή των τερματισμών στο podium των νικητών. Ο Γερμανός έχει καταφέρει να ανέβει 155 φορές στο βάθρο των νικητών, ενώ ο Χάμιλτον το έχει κάνει αυτό 150. Βέβαια, αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Βρετανός έχει καλύτερο ποσοστό παρουσίας στο podium αφού τα έχει καταφέρει τρέχοντας σε 240 αγώνες, αντίθετα ο Μίκαελ Σουμάχερ χρειάστηκε 308 αγώνες.

ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΤΟ PODIUM

Α/α
 Οδηγός
 Σεζόν
 Αγώνες
 Podium
 Ποσοστό
1
 Michael Schumacher 1991–2006, 2010–2012 308 155 50.32%
2
 Lewis Hamilton 2007–2019 248 150 60.48%
3
 Sebastian Vettel 2007–2019 241 120 49.79%
4
 Alain Prost 1980–1991, 1993 202 106 52.48%
5
 Kimi Räikkönen 2001–2009, 2012–2019 314 103 32.91%
-
 Fernando Alonso 2001, 2003–2018 312 97 31.09%
7
 Ayrton Senna 1984–1994 162 80 49.38%
8
 Rubens Barrichello 1993–2011 326 68 20.86%
9
 David Coulthard 1994–2008 247 62 25.10%
10
 Nelson Piquet 1978–1991 207 60 28.99%

Χάμιλτον: Τα μυθικά επιτεύγματα του Βρετανού


Για το τέλος αφήσαμε μία κατηγορία που δεν αποκλείεται ακόμα και φέτος ο Χάμιλτον να ανέβει στην κορυφή. Το μόνο που χρειάζεται είναι στα επόμενα τρία Grand Prix να βρεθεί δύο φορές στο βάθρο. Μέχρι στιγμής το έχει καταφέρει σε 16 από τους 19 αγώνες της σεζόν και κυνηγά το μαγικό νούμερο 18 που θα τον ανεβάσει στην κορυφή και αυτής της λίστας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΟΝΤΙΟΥΜ ΑΝΑ ΣΕΖΟΝ


 Οδηγός Σεζόν Συμμετοχές Πόντιουμ
1
 Michael Schumacher 2002 17 17
-
 Sebastian Vettel 2011 19 17
-
 Lewis Hamilton 2015 19 17
-
 Lewis Hamilton 2016 21 17
-
 Lewis Hamilton 2018 21 17
6
 Sebastian Vettel 2013 19 16
-
 Lewis Hamilton 2014 19 16
-
 Nico Rosberg 2016 21 16
-
 Lewis Hamilton 2019 19 16
10
 Michael Schumacher 2004 18 15
-
 Fernando Alonso 2005 19 15
-
 Valtteri Bottas 2019 19 15
-
 Nico Rosberg 2014 19 15
-
 Nico Rosberg 2015 19 15
Όλα τα παραπάνω επιτεύγματα ανήκουν σε έναν οδηγό ο οποίος ναι μεν είχε την τύχη να οδηγεί πάντοτε είτε το μονοθέσιο που κυριαρχούσε στις πίστες είτε ένα από τα δύο πιο γρήγορα μονοθέσια, ωστόσο έχει και τεράστιο ταλέντο. Ο Λιους Χάμιλτον έχει αποδείξει πως πέρα από όλα τα άλλα στοιχεία καταφέρνει πάντοτε να παίρνει αυτό που θέλει ακόμα και όταν οι συνθήκες δεν το ευνοούν.

Photo credits: AP Photo
πηγή
Continue reading
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)