Η ιστορία του νησιού της βόρειας Ιταλίας που… μυρίζει θάνατο Βλέποντας κανείς από μακριά το Ποβέλια νιώθει ότι πρόκειται για ένα μικρό ειδυλλιακό νησάκι, «εμπνευσμένο» από τον ρομαντισμό της Βενετίας, που βρίσκεται πολύ κοντά του. Η αλήθεια, όμως, είναι διαφορετική και το τόσο δα Ποβέλια διαθέτει μία τεράστια «μαύρη» ιστορία να το συνοδεύει. Ο θρύλος θέλει το νησάκι της Ιταλίας να είναι «στοιχειωμένο» και το βράδυ να ακούγονται παντού οι φωνές νεκρών. Και η πραγματικότητα, όμως, είναι εξίσου τρομακτική, αφού με το που πατήσεις το πόδι σου στο Ποβέλια, πέφτεις πάνω σε ανθρώπινα οστά!
Η ιστορία του νησιού της βόρειας Ιταλίας που… μυρίζει θάνατο


Βλέποντας κανείς από μακριά το Ποβέλια νιώθει ότι πρόκειται για ένα μικρό ειδυλλιακό νησάκι, «εμπνευσμένο» από τον ρομαντισμό της Βενετίας, που βρίσκεται πολύ κοντά του. Η αλήθεια, όμως, είναι διαφορετική και το τόσο δα Ποβέλια διαθέτει μία τεράστια «μαύρη» ιστορία να το συνοδεύει.

Ο θρύλος θέλει το νησάκι της Ιταλίας να είναι «στοιχειωμένο» και το βράδυ να ακούγονται παντού οι φωνές νεκρών. Και η πραγματικότητα, όμως, είναι εξίσου τρομακτική, αφού με το που πατήσεις το πόδι σου στο Ποβέλια, πέφτεις πάνω σε ανθρώπινα οστά!

Βέβαια, η είσοδος στο νησί απαγορεύεται από το ιταλικό κράτος και για να το επισκεφτεί κάποιος, εκτός από γερό στομάχι, πρέπει να διαθέτει μαζί του κι αρκετά χρήματα, ώστε να τα δώσει στους «ειδικούς» που παράνομα θα τους μεταφέρει εκεί. Με το που θα πατήσει κάποιος το πόδι του, θα πέσει πάνω σε ένα αποτρόπαιο θέαμα: σε απανθρακωμένα λείψανα νεκρών που έχουν δημιουργήσει ένα παχύ στρώμα κολλώδους τέφρας!




Η «μαύρη» ιστορία του Ποβέλια είναι μακρά και ξεκινά από τη ρωμαϊκή εποχή, όταν χρησιμοποιήθηκε ως χώρος διαμονής αρχικά και ταφής στη συνέχεια για όσους είχαν προσβληθεί από πανούκλα. Όταν ο «μαύρος θάνατος», έτσι αποκαλούσαν την πανούκλα, χτύπησε την Ευρώπη, η Βενετία αντιμετώπισε τεράστιο πρόβλημα με τα πτώματα.

Ο αριθμός των θυμάτων αυξανόταν με τέτοιο ρυθμό που δεν προλάβαιναν να τους θάψουν, με αποτέλεσμα οι εστίες μόλυνσης να μεγαλώνουν και η επιδημία να εξαπλώνεται ακόμα πιο γρήγορα.




Σύμφωνα με τη Huffington Post, κατά τη διάρκεια της μαύρης αυτής περιόδου, περίπου 160 χιλιάδες άνθρωποι κάηκαν στο νησάκι και οι ακτές του είναι γεμάτες από απομεινάρια ανθρώπινων οστών. Η φήμη θέλει τους ντόπιους ψαράδες να μην τολμούν ακόμα και να ρίξουν τα δίχτυα τους στην περιοχή, με το φόβο ότι θα ψαρέψουν ανθρώπινα οστά.

Οι φρικαλεότητες στο νησί συνεχίστηκαν και στη σύγχρονη ιστορία του. Το 1922 κατασκευάστηκε εκεί ψυχιατρική κλινική, όπου ψυχικά ασθενείς φιλοξενήθηκαν για αρκετό χρόνο. Οι ασθενείς συχνά ανέφεραν εμφανίσεις φαντασμάτων-θυμάτων της πανούκλας, ήχους από βασανισμούς αλλά και ουρλιαχτά μέσα στη νύχτα. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες δεν τους πήραν στα σοβαρά, δεδομένης της ψυχικής τους κατάσταση.



Ωστόσο, ένας παρανοϊκός γιατρός έκανε πειράματα σε ασθενείς, βασανίζοντας και σφαγιάζοντας πολλούς από αυτούς, ενώ στο τέλος ο ίδιος τρελάθηκε και αυτοκτόνησε. Άλλοι, πάλι, λένε ότι έπεσε από την οροφή κτιρίου. Όποια κι αν είναι η αλήθεια για το θάνατο του, όλοι συμφωνούν ότι το Ποβέλια «στοίχειωσε» το πνεύμα του γιατρού, προκαλώντας φόβο και τρόμο στους κατοίκους των παρακείμενων περιοχών.

Το νησί σήμερα είναι πλήρως εγκαταλελειμμένο και μόνο τα ερείπια δείχνουν ότι κάποτε πάνω σε αυτό υπήρχε ζωή. Το 1960 μια ιταλική οικογένεια, ζήτησε άδεια να επισκεφθεί το νησί για να το αγοράσει και να χτίσει τουριστικά καταλύματα. Η επίσκεψη τους τερματίστηκε απότομα πολύ πριν νυχτώσει. Οι ίδιοι αρνήθηκαν να σχολιάσουν τους λόγους της αποχώρησης τους. Αργότερα έγινε γνωστό ότι στο πρόσωπο της κόρης τους υπήρχε μια πληγή που χρειάστηκε 20 ράμματα.


via
Τυραννόσαυρος

Τυραννόσαυρος

Tyrann;osayrow. Ενημερωτικο περιοδικό ποικίλης ύλης. Όλα όσα σε ενδιαφέρουν μαζεμένα σε ένα site.

Post A Comment: