Η λέξη Ακρόπολη προέρχεται από το συνδυασμό των λέξεων άκρος και πόλις και κυριολεκτικά σημαίνει πόλη στην άκρη (ή σε ακρότατο)…
Για αμυντικούς σκοπούς, οι οικιστές επέλεγαν ένα υπερυψωμένο σημείο, συχνά ένα λόφο με απότομος πλευρές.
Σε πολλά μέρη στον κόσμο, αυτοί οι πρώιμοι οχυροί οικισμοί γίνονταν ο πυρήνας μεγάλων πόλεων, που επεκτείνονταν στο επίπεδο έδαφος γύρω από την Ακρόπολη. Τέτοια παραδείγματα είναι οι πόλεις της Αθήνας και της Ρώμης.
Η Ακρόπολη, παρ’ όλο που συνδέεται κυρίως με ελληνικές πόλεις, όπως η Αθήνα, το Άργος, η Αρχαία Θήβα και η Αρχαία Κόρινθος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί γενικά για όλους τους οχυρούς οικισμούς πάνω σε λόφους, μεταξύ αυτών στη Ρώμη, στην Ιερουσαλήμ, στην κελτική Μπρατισλάβα και σε πολλές πόλεις της Μικράς Ασίας.
Η πιο γνωστή ακρόπολη είναι η Ακρόπολη της Αθήνας, όπου δεσπόζει το μνημείο του Παρθενώνα.
Παρόλο που αρχικά οι ακροπόλεις εντοπίζονται στην ηπειρωτική Ελλάδα, η κατασκευή τους γρήγορα εξαπλώθηκε στις ελληνικές αποικίες όπως η Δωρική Λατώ στην Κρήτη κατά την Αρχαϊκή περίοδο.
Είναι γνωστό ότι πάνω από την Ακρόπολη, στον ιερό βράχο του αρχαίου Παρθενώνα, εδώ και χιλιάδες χρόνια δεν πετάνε πουλιά αλλά και αεροπλάνα, εξαιτίας του ισχυρού γεωμαγνητικού πεδίου που τα αποτρέπει!
Ο Παρθενώνας κατασκευάστηκε μεταξύ 447 και 438 π.Χ. και χρειάστηκαν άλλα 5 χρόνια για τα γλυπτά του. Από τότε
προκαλεί τον θαυμασμό με τις διάφορες ιδιότητές του. Κατασκευάστηκε με μάρμαρο από την Πεντέλη, (από εκεί που
σήμερα βρίσκεται η σπηλιά του Νταβέλη με τις παράξενες ενεργειακές ιδιότητες) και κάθε τμήμα κίονα έχει βάρος
από 80 μέχρι 100 τόνους. Η 19 χιλιομέτρων μεταφορά τους και το σκάλισμά τους δεν θεωρήθηκε τίποτε
αξιομνημόνευτο για την εποχή (αν και κάθε κομμάτι του είναι μοναδικό έχοντας την δική του θέση στο κτίσμα) αλλά το
αποτέλεσμα εντυπωσιάζει μέχρι σήμερα.
Στο σχέδιο του Παρθενώνα δεν υπάρχει ούτε μία ευθεία γραμμή αλλά παντού συναντάμε απαλές καμπύλες. Στις
αναλογίες του συναντάμε τον χρυσό αριθμό Φ και την σχέση α/2α+1. Το οπτικό αποτέλεσμα είναι εκτός από αρμονικό
πολλές φορές και απροσδόκητο, μιας και ο Παρθενώνας καταφέρνει να δείχνει εντυπωσιακά μεγαλύτερος από το
πραγματικό του μέγεθος χωρίς όμως να βαραίνει τον χώρο! Αν συγκρίνετε το μέγεθός του (69,54μ. μήκος, 30,78μ.
πλάτος, 20μ. ύψος) με διάφορα σύγχρονα κτήρια θα δείτε την τεράστια διαφορά που προκαλεί η οπτική εντύπωση.
Λέγεται από κάποιους ότι εν μέρει οφείλεται στην ενέργεια που εκπέμπει και μοιάζει με την αντίστοιχη της σελήνης
που επίσης την κάνει να μας μοιάζει κάποιες στιγμές τεράστια.
Αλλά και η ίδια η κατασκευή του δεν είναι ακόμα πλήρως γνωστή μιας και υπάρχει πλήθος ενδείξεων μη συμπαγούς
θεμελίωσής του σε ασυνήθιστο βάθος 11 μέτρων με ίσως σημαντικό υπόγειο τμήμα ή και θάλαμο. Κάποια σκαλιά που
οδηγούν σήμερα στο πουθενά και μια παραλληλογραμη καθίζηση του πατώματος του ναού, επιμένουν να θυμίζουν ότι
υπήρχαν και άλλοι χώροι και χρήσεις άγνωστες πια σήμερα.
Οι κίονες του Παρθενώνα δεν είναι κάθετοι αλλά αν προεκταθούν νοητά προς τα επάνω συναντώνται στα 1852 μέτρα.
Ο όγκος της νοητής πυραμίδας που σχηματίζεται είναι ο μισός της μεγάλης πυραμίδας της Αιγύπτου, 45.000.000
ελληνικά κυβικά πόδια.
Το πλάτος της βάσης του Παρθενώνα (100 ελληνικά πόδια) αντιστοιχεί σε γωνία ενός δευτερολέπτου της μοίρας στην
Ισημερινό.
Το κέντρο του Παρθενώνα ισαπέχει από το Θησείο, την Πνύκα, το Μνημείο του Φιλοπάππου, και το κέντρο του ναού
του Ολυμπίου Διός τα οποία βρίσκονται σε κορυφές κανονικού οκταγώνου.
Λέγεται ότι είναι κτισμένος σε κομβικό σημείο μεγάλων γήινων ενεργειακών ρευμάτων με αποτέλεσμα να λειτουργεί
σαν σημείο εκπομπής των ενεργειών αυτών στο χώρο. Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν ότι η κατασκευή έχει και
ενδιαφέρουσες ηλεκτρικές ιδιότητες σαν τεράστιος πυκνωτής αλλά και σαν κεραία. Αυτό θα εξηγούσε και παράξενες
αποκλίσεις στα όργανα μετρήσεων γύρω από τον Παρθενώνα. (τα ίδια αναφέρονται και για την μεγάλη πυραμίδα στην
Αίγυπτο!).
Φήμες θέλουν οι ενεργειακές γραμμές (lay) που περνούν από τον Παρθενώνα να ενώνονται όχι μόνο με όλα τα άλλα
σημαντικά αρχαιοελληνικά μνημεία αλλά και με το Stonehedge, την μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας αλλά και με τον ναό
του Σολομώντα (τέμενος του Ομάρ σήμερα). Λέγεται ότι ο Παρθενωνας και σαν ενεργειακό κομβικό σημείο θεωρείται
ιδιαίτερα σημαντικός σε παγκόσμια κλίμακα.
Πότε άραγε θα είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε και να χρησιμοποιήσουμε και πάλι αυτές τις ενέργειες; Οι
θεραπευτικές ιδιότητες των ενεργειακά ενισχυμένων αρχαίων ναών είναι γνωστές απ’ την αρχαιότητα και σήμερα
γίνεται προσπάθεια με ενδιαφέροντα αποτελέσματα για θεραπείες με διάφορα ρεύματα. Ο Νίκολα Τέσλα και ο
Βίλχελμ Ράιχ ήταν οι πιό γνωστοί και παρεξηγημένοι ερευνητές το 20ού αιώνα και σε αυτά τα πεδία.
Ο ναός του Επικουρείου Απόλλωνος στις Βάσσες Αρκαδίας χτίστηκε από τον Ικτίνο με καθοδήγηση των Ιερέων των
Δελφών. Ο Στέλιος Πετράκης ανακάλυψε ότι ο ναός είναι έτσι χτισμένος που κάθε χρόνο να γλιστράει πάνω στην
ειδική βάση του με γωνία τέτοια που να στρέφεται κατά 50.2 δευτερόλεπτα της μοίρας κάθε χρόνο στοχεύοντας στο
ίδιο αστρικό σημείο λόγω της κίνησης του άξονα της γης.
Ο ναός λεηλατήθηκε απ’ τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αύγουστο που αφαίρεσε και τα γλυπτά του, αλλά και από άλλους
αργότερα που αφαιρούσαν μέταλλα απ’ την ειδικά κατασκευασμένη βάση του. Δεν ξέρουμε αν μπορεί να ακολουθεί
μέχρι σήμερα με την ίδια ακρίβεια την προκαθορισμένη του τροχιά προσανατολιζόμενος στο ίδιο αστρικό σημείο, που
(αν δεν κάνω λάθος) ήταν ο Σείριος…
Ο ναός παραμένει σκεπασμένος με νάιλον και σε πρόγραμμα διάλυσης και
ανακατασκευής!! Ομοίως και η προσπάθεια αποκατάστασης του Παρθενώνα τον περιβάλει με πλέγμα μεταλλικών
σκαλωσιών επί σχεδόν 20 χρόνια. Και στις δύο περιπτώσεις η πρόοδος είναι αμφισβητίσημη…
Ο άξονας περιστροφής της γης έχει μια κλίση 23.5° Αυτός ο άξονας κινείται αργά διαγράφοντας κύκλο κάθε 25.920
χρόνια. Σαν παράδειγμα αναφέρω ότι σε 14.000 χρόνια το άστρο Vega θα έχει πάρει την θέση του σημερινού Πολικού
Αστέρα που βλέπουμε στο βόρειο ημισφαίριο πάντα στον βορρά. Προφανώς αυτόν τον κύκλο συνυπολόγισαν στην
κατασκευή οι κατασκευαστές του ναού.
Ξαναπαίζοντας με αριθμούς 60 x 432 = 25.920
Post A Comment: