Kρυστάλλινος και θεϊκός ο Εαυτός μας. Μέσα στην άπειρη δημιουργία ένας σπινθήρας θεϊκού φωτός, σε κάθε διάσταση που καταλήγει στην ανθρώπινη νόηση.
Ο Ανώτερος πολυδιάστατος Εαυτός μας, είμαστε εμείς. Η ψυχή μας ανήκει σ' αυτόν τον Εαυτό που θέλοντας να βιώσει την εμπειρία από όλες τις διαστάσεις, έντυσε την ψυχή μας με ένα σώμα, γεννημένο από τα στοιχεία και τα ντέβας της Γης.
Το σώμα δεν είναι ο Εαυτός μας. Το σώμα είναι απλά η δυνατότητά μας να βιώσουμε την υλική διάσταση και μέσα από αυτόν τον διαχωρισμό από το θεϊκό μας μέρος, να επιστρέψουμε με την εμπειρία της ενότητας και της δημιουργίας.
Μέσα από όλες τις διαστάσεις ο Εαυτός μας βιώνει την εξέλιξη και την γνώση.
Στην πρώτη διάσταση, στο κέντρο της Γης, υπάρχουν όλα τα στοιχεία που απαρτίζουν το σώμα μας. Το σώμα που είναι το ανώτατο όχημα του ταξιδιού μας στην Γη. Φωτιά, νερό, αέρας, γη, τα τέσσερα στοιχεία που δημιουργούν το σώμα μας και το καθένα από αυτά έχει τον Κύριό του που φροντίζει για την σωστή λειτουργία του. Ο Κύριος του κάθε στοιχείου του φυσικού κόσμου είναι ο άμεσος συνεργάτης μας στην δημιουργία των σωστών συστατικών και της υγείας των οργάνων μας. Αν αφουγκραστούμε τα λόγια του Κυρίου του κάθε στοιχείου, αν συνεργαστούμε μαζί του για την σωστή λειτουργία των οργάνων, τότε το σώμα μας θα ανταποκρίνεται στον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε. Μέσα από αυτήν την συνεργασία νιώθουμε τις ανάγκες του και γνωρίζουμε τα μυστικά της υγείας του!
Αυτή η πρώτη διάσταση είναι και ο δικός μας "λαβύρινθος". Είναι το "υπόγειο" τμήμα του εαυτού, όπου εκεί έρχεσαι σε επαφή με την γενεσιουργό ουσία. Είναι μία διαδρομή που ο άνθρωπος πρέπει συνειδητά να κάνει, ώστε να βρει την σχέση του με την ύλη μέσα από το φως της ύπαρξής του. Το σκοτάδι του κέντρου της ύπαρξης μας περιέχει την ακινησία της σκέψης, σαν δύναμη που δεν εμπλέκεται σε παραστάσεις και δημιουργία, αλλά παραμένει σιωπηλή και ανιχνεύει την ζωή μέσα σε κάθε μόριο ύλης. Μέσα σ' αυτήν την σιωπή αναπτύσσεται η κατανόηση των μορίων και των ατόμων που απαρτίζουν ένα κύτταρο! Και μέσα σ' αυτό το κύτταρο ανακαλύπτει κανείς την ζωή, τη θεϊκή πνοή, τους αόρατους και ορατούς κόσμους που περιέχονται σ' αυτό το ένα και μοναδικό κύτταρο.
(1º ενεργειακό κέντρο, ριζικό)
Στην δεύτερη διάσταση, λίγο κάτω από τον φλοιό της γης το σώμα μας δημιουργείται από τα στοιχειακά και τα ντέβας που φροντίζουν για την μοριακή σύσταση του.
Σ' αυτήν την διάσταση έχεις την σκέψη σαν δημιουργό δύναμη για να οριοθετήσεις μόνος σου το σώμα σου και να αντικαταστήσεις τον αρνητικό προγραμματισμό που εμπεριέχεται στην μνήμη των κυττάρων. Ο νους μας έρχεται σε επαφή με την ψυχή μας και ανακαλύπτει το μεγαλείο της θεότητας μέσα σε κάθε του κύτταρο, που καθαρό από τις μνήμες που λειτουργούν σαν πρότυπα, αναπτύσσει το φωτεινό του μέρος, που είναι "κατ' εικόνα και ομοίωση".
(2º ενεργειακό κέντρο, Χάρα)
Στην τρίτη διάσταση η ψυχή μας βιώνει την δυαδικότητα. 'Εχοντας τώρα το κατάλληλο όχημα της δίνεται η δυνατότητα να δει την πυκνότητα της ενέργειας που στερεοποιείται μέσα σε κάθε ζωντανό οργανισμό. 'Εχει την δυνατότητα να αντιλαμβάνεται οπτικά μέσα από εικόνες την ύλη, ανάλογα με την πυκνότητα της και να αισθάνεται με την αφή την σκληρότητά της. Την πιο αραιή ύλη την αισθάνεται σαν οσμή και την ακόμα πιο αραιή σαν αέρα. 'Ερχεται λοιπόν σε επαφή με τις αισθήσεις της και μέσα από αυτές προσπαθεί να προσεγγίσει τον εαυτό της.
Αρχίζει και βάζει όρια, για να μπορέσει να ανακαλύψει την ύπαρξή της μέσα στο σώμα. Και σ' αυτόν τον πειραματισμό αρχίζει να εξατομικεύει. Βάζει σε λειτουργία τον μηχανισμό του "εγώ" και αρχίζει να ερευνά πως αυτό το "εγώ" ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα που περιβάλλοντος. Αναπτύσσει το εγώ και δραματοποιεί την ζωή, δίνοντας στην ύπαρξη την αίσθηση του διαχωρισμού ψυχής-εγώ. Ξεχνάει την θεότητα την οποία αντιπροσωπεύει, για να μπορέσει να βιώσει αυτόν τον διαχωρισμό.
Η λήθη την κάνει να αποκόβεται από το θεϊκό της Εαυτό και η εμπειρία της συλλέγεται από την ανάμνηση της ένωσης, που προσπαθεί να την βιώσει μέσα από την ζωή. Η ψυχή μας ψάχνει απεγνωσμένα το "άλλο της μισό". Ξεχνώντας ποιοι είμαστε στα αλήθεια, βιώνουμε τα συναισθήματα σαν πραγματικότητα. Υποφέρουμε και φοβόμαστε, αισθανόμαστε μόνοι στο Σύμπαν. Και αυτό το "μόνοι" περικλείει και τον χωρισμό μας από το θεϊκό μας μέρος. Η ζωή θεωρούμε ότι τελειώνει με τον αποχωρισμό μας από το σώμα μας και αυτή η πεποίθηση μας κάνει να τοποθετούμε την θεότητα σαν μια άγνωστη δύναμη έξω από εμάς.
Είναι η διάσταση που η ψυχή μας μέσα από τις πολλές της ενσαρκώσεις επαναφέρει την ενότητα και την ευθυγράμμιση με την Ύπαρξη, σαν αναπόσπαστο μέρος της θεότητας.
(3º ενεργειακό κέντρο, ηλιακό πλέγμα)
Στην τέταρτη διάσταση αναπτύσσεται το αστρικό σώμα της ψυχής μας (συναισθηματικό). Αισθάνεται μέσα από μια λεπτοφυέστερη ενέργεια, που οριοθετεί το συναισθηματικό της σώμα και μέσα από τα συναισθήματα και τις επιθυμίες έρχεται σε επαφή με τον πόνο. Αντιλαμβάνεται το συναίσθημα μέσα από δραματικά γεγονότα, τα οποία βιώνει και σαν αληθινά, και επειδή δεν έχει οπτική αντίληψη αυτού του αόρατου σώματος, βάζει σε εφαρμογή τις λειτουργίες του νου, ο οποίος χρειάζεται ένα "δράμα" για να αντιληφθεί το συναίσθημα και την επιθυμία.
Στην ζωή της η ψυχή μας ελέγχει το συναίσθημα και τις επιθυμίες του εγώ με πυκνότερη ενέργεια. 'Οσο πιο πυκνή, τόσο πιο "ακίνητο" το συναίσθημα και οι επιθυμιες. Και όσο πιο "ακίνητο" το συναίσθημα, τόσο εντονότερη η αίσθηση του πόνου. 'Οσο η δόνηση του συναισθήματος ανεβαίνει, η ψυχή αντιλαμβάνεται την θεϊκή της υπόσταση κι έρχεται σε επαφή με τον Θεϊκό της Σπινθήρα. Τα συναισθήματα αποκτούν λεπτοφυέστερη δόνηση και αρχίζει να κατανοεί την "αγάπη χωρίς όρους".
(4º ενεργειακό κέντρο, καρδιά)
Στην 5η διάσταση η ψυχή μας βιώνει την αγάπη χωρίς όρους. Την αγάπη της θεότητας, που υπάρχει σε όλα και μέσα σε όλα υπάρχει η ροή του Θεού. Ο Θεός σε κίνηση. Σ' αυτήν την διάσταση ο νους διευρύνεται και γίνεται νόηση. Σχεδιάζει και δημιουργεί τα Αρχέτυπα. Η ψυχή αντιλαμβάνεται την Νόηση σαν Αρχιτεκτονικό Νου, που αναπτύσσει την πρόθεση. Και μέσα από την πρόθεση αντιλαμβάνεται ότι είναι ο Δημιουργός. Η σκέψη σαν εργαλείο υλοποίησης αποκτά την δύναμη του Δημιουργού και οριοθετεί πια την πραγματικότητα, μέσω της έμπνευσης και της καθοδήγησης.
(5º ενεργειακό κέντρο, λαιμός)
Η 6η διάσταση περιέχει την συνειδητότητα των θεϊκών αρχετύπων των μορφών και της ιερής γεωμετρίας. Η διάσταση της σύλληψης των ιδεών και των εννοιών.
Η ψυχή μας βιώνει την ένωση με την ιδέα και την έννοια της ύπαρξης και νιώθει ότι είναι παντού και εμπεριέχεται παντού. Το πέμπτο στοιχείο "αιθέρας" καταλύει τα όρια του χρόνου και του χώρου και η ψυχή μας γίνεται.
(6º ενεργειακο κέντρο, τρίτο μάτι)
Στην 7η διάσταση περιέχεται ο ήχος των σφαιρών. Ο ήχος του Σύμπαντος που προέρχεται από την κυκλική περιστροφή των πλανητών, των άστρων και ολόκληρου του Ηλιακού μας συστήματος.
(7º ενεργειακό κέντρο - κορώνα)
Η 8η διάσταση περιέχει την εκπόρευση του Θεϊκού Νου ως Φως. Η πρόθεση της Δημιουργίας για Δημιουργία. "Γενηθήτω το Φως". Είναι η διάσταση της καθαρής εκπόρευσης του Φωτός.
(8º ενεργειακο κέντρο)
Η 9η διάσταση είναι ο χώρος της αιώνιας ύπαρξης. 'Ολες οι υπάρξεις αποτελούν μέρος του ενός. Το αιώνιο χωρίς αρχή και τέλος. Η κίνηση της θεϊκής ουσίας που κινείται από το κέντρο του Γαλαξία μας, δημιουργεί ρυθμό που εκφράζεται σαν χρόνος. Ο ρυθμικός παλμός της δημιουργίας εκφράζεται με κύκλους και κατ' αυτόν τον τρόπο το θεϊκό αρχίζει να εκφράζεται και να εκδηλώνεται σε μορφή.
10η , 11η, 12η διάσταση! Χωρίς λέξεις
Ο θείος Εαυτός, η θεία Παρουσία. Η Εγώ Ειμί Παρουσία
Υπάρχεις σε όλα παντού την ίδια στιγμή. ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ
Ολότητα, άπειρη δυνητικοτητα.
13η διάσταση
Είναι το κοσμικό αρχέτυπο. Με το 12 ολοκληρώνεται ένας πλήρης κύκλος.
12 + 1 δηλώνει το τέλος ενός κύκλου και την αρχή ενός άλλου σε υψηλότερο επίπεδο. Για να φτιάξεις τον κύβο του Μέτατρον που είναι η θεμελιώδης γεωμετρία της δημιουργίας χρειάζονται 12 σφαίρες συν μια.
Οι κοσμικοί νόμου του Σύμπαντος έχουν μερικούς περιορισμούς. Δεν μπορούν όλα να περάσουν σε υψηλότερη δόνηση. 'Οσοι λοιπόν είναι ενεργειακά προετοιμασμένοι, όταν θα γίνει η κοσμική ευθυγράμμιση θα μπορέσουν να περάσουν στην επόμενη υψηλότερη δόνηση.
πηγή
Post A Comment: