Πύργοι που κρύβουν αλλόκοτες ιστορίες και αυτοκίνητα που κινούνται μόνα τους. Σπίτια που οι κάτοικοι της περιοχής ορκίζονται ότι στοιχειώνονται από φαντάσματα και εγκαταλελειμμένα σανατόρια με υποβλητική ατμόσφαιρα και παράξενες «παρουσίες». Η Αττική έχει τους δικούς της στοιχειωμένους θρύλους. Και μπορεί οι εκφράσεις «οι ντόπιοι λένε», «σύμφωνα με μαρτυρίες» και «ο θρύλος θέλει» να είναι πολύ βολικές για να δικαιολογήσουν αυτά που στους ορθολογιστές φαίνονται ιστορίες απλώς για να τρώνε τα παιδιά όλο το φαγητό τους, αλλά ακόμη κι εκείνοι θα διασκέδαζαν με τις αλλόκοτες εξιστορήσεις που συνοδεύουν τα παρακάτω μέρη της Αθήνας.
Η σπηλιά του Νταβέλη
Είναι ίσως το μέρος που «κουβαλά» τους περισσότερους θρύλους μυστηρίου σε ολόκληρη την Ελλάδα. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του βουνού της Πεντέλης, και λέγεται πως στην αρχαιότητα ήταν Ιερό του Πανός, των Νυμφών και των Αμώμων (αγνών). Ανακαλύφθηκε την δεκαετία του 1930 και έκτοτε οι μαρτυρίες μιλούν για μια πληθώρα φαινομένων στην περιοχή: Παράξενα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα παρατηρούνται εδώ, έντονες μυρωδιές όζοντος, ξαφνικοί ανεμοστρόβιλοι και ανεξήγητες μετατοπίσεις σημαδιών στα τοιχώματά του – μία παλάμη χαραγμένη στον τοίχο λέγεται πως μετακινήθηκε τρεις φορές. Οι μαρτυρίες θέασης φαντασμάτων αλλά και παράξενων ιπτάμενων αντικειμένων δεν είναι λίγες, αλλά ακόμη μεγαλύτερο μυστήριο καλύπτει τις περίφημες στοές του σπηλαίου. Λέγεται μάλιστα πως αυτές συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με τις υπόγειες στοές της κεντρικής Αθήνας, αν και οι έρευνες δεν επιβεβαίωσαν ποτέ κάτι τέτοιο. Αυτό όμως ώθησε τους λάτρεις των περίεργων θεωριών να μιλήσουν για το φαινόμενο της «κούφιας γης», καθώς και για περίεργα, απόρρητα πειράματα του στρατού και του ΝΑΤΟ, όταν η περιοχή είχε κηρυχθεί στρατιωτική βάση. Εδώ λέγεται πως κρύφτηκε ο γνωστός λήσταρχος Νταβέλης και πως είχε κρύψει μάλιστα τον θησαυρό του – υπήρχε ο θρύλος πως ο σταυρός στην κορυφή της εκκλησίας στην είσοδο της σπηλιάς είναι μοχλός που ανοίγει την καταπακτή του θησαυρού. Η σπηλιά επίσης λέγεται πως έχει ιδιαίτερα αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας, και πως, αν κρατάτε μια λάμπα φθορίου, μπορείτε να τη δείτε να ανάβει μόνη της περνώντας από εκεί. Οι τελετές μαύρης μαγείας που φημολογούνται πως λάμβαναν μέρος εδώ σε παλαιότερες δεκαετίες απλώς ανέβασαν το hype της σπηλιάς, που αποτελεί ακόμη και σήμερα το ύψιστο «urban μυστικό» της Αττικής.
Το Μέγαρο και ο Πύργος της Δούκισσας της Πλακεντίας
Η παράξενη ιστορία της όντως εκκεντρικής και αλλόκοτης περσόνας της Δούκισσας της Πλακεντίας – κατά κόσμον Σοφί ντε Μαρμπουά Λεμπρέν – ήταν αρκετή για να τροφοδοτήσει θρύλους που καλά κρατούν ως σήμερα. Η γνωστή φιλελληνίδα που έφτασε στην Αθήνα για να ζήσει μόνιμα μαζί με την κόρη της έχτισε πολλά σπίτια, μεταξύ αυτών και τον συγκεκριμένο επιβλητικό Πύργο, το «Καστέλλο της Ροδοδάφνης» που η ίδια δεν πρόλαβε ποτέ να δει ολοκληρωμένο. Όλα ξεκίνησαν όταν πέθανε η κόρη της: Ο πόνος της ήταν τέτοιος που την ταρρίχευσε και την κράτησε στο σπίτι της στην οδό Πειραιώς. Όταν όμως το σπίτι κάηκε και μαζί με αυτό και η σωρός της κόρης της, η Δούκισσα κλείστηκε στο μέγαρο που έχτισε στα Ιλίσια (σημερινό Βυζαντινό Μουσείο) και λέγεται πως έγινε δύστροπη και αντικοινωνική σε ακραίο βαθμό. Κάπως έτσι ξεκίνησαν και οι θρύλοι που περιβάλλουν εκείνη και τους πύργους της: Πως πραγματοποιούσε μυστηριώδη συμπόσια με ύποπτους καλεσμένους, πως διατηρούσε σχέσεις με λήσταρχους της εποχής (του Νταβέλη περιλαμβανομένου), πως είχε ασπαστεί τον σατανισμό και άλλα πολλά. Έχει εξακριβωθεί μάλιστα η ιστορία για την απαγωγή της από λήσταρχους, και πως την έσωσαν οι κάτοικοι του Χαλανδρίου, οι οποίοι της είχαν αδυναμία καθώς έκανε δημόσια έργα στην περιοχή του σημερινού δρόμου που φέρει το όνομά της. Σήμερα, ο Πύργος της στην Πεντέλη στεγάζει το πολιτιστικό κέντρο της περιοχής.
Οι ανηφόρες της Πεντέλης
Η Πεντέλη αποκτά επάξια τον τίτλο του πιο μυστηριώδους βουνού της Αττικής, καθώς περιβάλλεται από την φήμη των παράξενων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν αναφέρει ανά τις δεκαετίες την εμφάνιση φωτεινών σημείων και θορύβων, ενώ υπάρχει και το ιδιαίτερα παράξενο φαινόμενο της «αρνητικής κλίσης». Στις ανηφόρες της Πεντέλης, έχουν παρατηρηθεί σταματημένα αυτοκίνητα να… κυλούν προς τα πάνω, παρά την κλίση της πλαγιάς, χάρη στα ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Το πέπλο μυστηρίου της Πεντέλης την καλύπτει από την αρχαιότητα ακόμη – λέγεται μάλιστα πως το πεντελικό μάρμαρο, από το οποίο φτιάχτηκε και ο Παρθενώνας, διαθέτει «ιερές» ιδιότητες, γι’ αυτό και δεν κάθεται ποτέ πάνω του πουλί. Τέλος, διαδεδομένος ακόμη και σήμερα είναι ο μύθος των Βριλ, του αρχαίου… υποχθόνιου λαού που κατοικούσε εκεί και έδωσε το όνομά του στα Βριλήσσια. Αντίστοιχα, μία εναλλακτική εκδοχή για το όνομα της Πεντέλης υποστηρίζει πως προέρχεται από τη φράση «Πύλη εν τέλος» που παραπέμπει στην κούφια γη.
Οι αμερικανικές βάσεις της Νέας Μάκρης
Εκατέρωθεν του ίδιου μυστηριώδους βουνού της Αττικής, από την δεκαετία του ΄50 ως τις αρχές του ’90 λειτουργούσαν δύο βάσεις του αμερικανικού ναυτικού. Κάποιες από τις εγκαταστάσεις σήμερα είναι εγκαταλελειμμένες ενώ κάποιες άλλες μεταμορφώθηκαν στο Αθλητικό και Πολιτιστικό Πάρκο Νέας Μάκρης. Ωστόσο, η φήμη τους θέλει να συνδέονται όχι μόνο με τα στρατιωτικά έργα στη σπηλιά του Νταβέλη αλλά και με αντικατασκοπευτικές δραστηριότητες του Ψυχρού Πολέμου. Ο αστικός θρύλος αναφέρει πως οι Αμερικανοί δημιούργησαν έναν υπόγειο ηλεκτρομαγνητικό δίαυλο μεταξύ Μεσογείου και ΗΠΑ (συγκεκριμένα μεταξύ αυτών των βάσεων και της Virginia) και πως τα φαινόμενα στην περιοχή κινούνταν στα όρια της ηλεκτρομαγνητικής καταιγίδας. Μάλιστα, μια χαριτωμένη λεπτομέρεια που ενισχύει αυτή τη θεωρία είναι πως το «μάτι» της καταιγίδας αυτών των διαδικασιών ήταν στην περιοχή που σήμερα… αποκαλούμε Μάτι Αττικής.
Οι υπόγειες στοές της Αθήνας
Οι φίλοι των «υπόγειων» θεωριών γνωρίζουν πολύ καλά την φήμη για ύπαρξη εκτενούς δικτύου υπόγειων και αλληλοσυνδεόμενων στοών κάτω από το έδαφος της κεντρικής Αθήνας. Από τον Λυκαβηττό μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου και από τη Μητρόπολη μέχρι του Φιλοπάππου, οι στοές της πόλης λέγεται πως μπορούν να προσεγγιστούν από τρεις βασικές εισόδους: Μία στη λεγόμενη «φυλακή του Σωκράτη» στη σκιά της Ακρόπολης, που όμως είναι κλειδωμένη με σιδερένια κάγκελα, άλλη μία στη ρωσική εκκλησία της οδού Φιλελλήνων στην Πλάκα και άλλη μία πίσω από το πέταλο του Καλλιμάρμαρου. Σύμφωνα με το ειδικού ενδιαφέροντος blog, SecretRealTruth, αυτές ήταν και οι στοές που χρησιμοποιούσαν οι άντρες της Αντίστασης για τα σαμποτάζ τους, όπως αυτό του ΕΑΜ με τα εκρηκτικά κάτω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία όταν διέμενε εκεί ο Τσόρτσιλ.
Το Ξενοδοχείο Ξενία
Γνωστό και ως Σανατόριο της Πάρνηθας, αυτό το εγκαταλελειμμένο σήμερα κτίριο θεωρείται ο «παράδεισος» των εγχώριων κυνηγών φαντασμάτων. Όπως μας είχαν δηλώσει οι ίδιοι σε σχετικό αφιέρωμα του In2life, «τα ευρήματα που έχουμε καταγράψει στο Ξενία είναι συγκλονιστικά. Έχουμε καταγράψει μια φωνή να λέει “τα χρόνια”. Ο θρύλος λέει πως από τον τρίτο όροφο του Ξενία, όταν ήταν ακόμα σανατόριο, έπεσε και σκοτώθηκε ένα παιδάκι – ατύχημα ή αυτοκτονία, δεν ξέρουμε. Κατά σύμπτωση, η φωνή που καταγράψαμε στον τρίτο όροφο είναι ξεκάθαρα παιδική». Το κτίριο εγκαταλείφθηκε την δεκαετία του ’80, αλλά έμειναν στα κουφάρια των ορόφων του περίεργα συνθήματα στους τοίχους των σκοτεινών διαδρόμων, όπου λέγεται πως παρατηρούνται απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας. Νοσηλευτικό Ίδρυμα Εμπορικού Ναυτικού στα Μελίσσια
Το ΝΙΕΝ, ιδιοκτησίας Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου στα Μελίσσια, αποκαλείται και «νοσοκομείο φάντασμα», κάτι που δεν αναφέρεται μόνο στην εγκατάλειψή του από την δεκαετία του ’70 ως σήμερα. Το παλιό ναυτικό νοσοκομείο – που θα μπορούσε να αποτελεί… μουσείο – σήμερα συνοδεύεται από τη φήμη σατανιστικών τελετών και κυνηγιών φαντασμάτων. Λέγεται πως αν επισκεφθεί κανείς το αφύλαχτο αυτό μνημείο, θα βρει από παλιές ξύλινες κασέλες μέχρι κρεμάλες, αλλά και πρόχειρες εγκαταστάσεις διαμονής αστέγων. Αξίζει να αναφερθεί πως η πρόσβαση στο κτίριο δεν είναι ασφαλής, ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες.
Ο Ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος
Ο ναός της Αρτέμιδος στο Μετς ήταν, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές, ένας από τους πιο μεγαλοπρεπείς και όμορφους της Αθήνας, σχεδιασμένος από τον γνωστό Καλλικράτη του Παρθενώνα. Εκεί οι Αθηναίοι τελούσαν το τάμα τους στη θεά για τη νίκη στη Μάχη του Μαραθώνα, ενώ στην ίδια περιοχή, στον λόφο του Αρδηττού, τελούνταν και τα Μικρά Ελευσίνια Μυστήρια, γεγονός που προσδίδει στην γειτονιά μια απόκοσμη αύρα. Ο αστικός θρύλος, όμως, ξεκίνησε όταν με τις πέτρες από τα ερείπια του ναού, χτίστηκαν κάποια σπίτια στην γειτονιά. Λέγεται λοιπόν πως μια ηλικιωμένη γυναίκα με ένα αναμμένο κερί στο χέρι, γυρνά τα βράδια στην περιοχή και προειδοποιεί τους περαστικούς πως η περιοχή είναι καταραμένη εξαιτίας της βεβήλωσης – κάποιοι μάλιστα προσθέτουν πως πρόκειται για την ίδια τη θεά. Η ιστορία αυτή είναι ευρέως διαδεδομένη στους κατοίκους της συνοικίας. Σήμερα, τα ερείπια του αρχαιολογικού χώρου του ναού βρίσκονται μέσα σε κατοικημένη περιοχή, και οι κάτοικοι έχουν δημιουργήσει μια Πρωτοβουλία για την αξιοποίηση και ανάδειξή του.
Η Βίλα Καζούλη στην Κηφισιά
Ο αιγυπτιώτης επιχειρηματίας Ν. Καζούλης έχτισε τον συγκεκριμένο πύργο γύρω στα 1910, αλλά κατά την Κατοχή, το κτίριο μετατράπηκε σε φρουραρχείο των Ες-Ες. Μάλιστα, πολλοί αντιστασιακοί βασανίστηκαν στα υπόγεια της βίλας, θανατώθηκαν βίαια και θάφτηκαν στον κήπο της. Γι’ αυτό και λέγεται πως τις εγκαταστάσεις της αναπαλαιωμένης σήμερα βίλας, που στεγάζει υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ, περιβάλλει μια «σκοτεινή ενέργεια» από τα άσχημα γεγονότα τα οποία σφράγισαν την ιστορία της.
πηγή
Hermes
Post A Comment: