Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Ήταν σαν σήμερα, πριν από 63 χρόνια,
όταν ο χρόνος σταμάτησε για πάντα για 23 ανθρώπους. Το ρολόι έξω από το
«Ολντ Τράφορντ» θα φέρνει στη μνήμη τα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας
του Μονάχου.
Το σταματημένο ρολόι στο «Ολντ Τράφορντ» δείχνει ακριβώς τι είχε συμβεί
πριν από ακριβώς 63 χρόνια… Ο χρόνος σταμάτησε για πάντα στις 3:04, στις
6 Φεβρουαρίου του 1958 για 23 ανθρώπους, στην αεροπορική τραγωδία που
ξεκλήρισε μία ομάδα, αλλά «γέννησε» έναν θρύλο που συνεχίζεται μέχρι
σήμερα.
Η αναπαράσταση της μοιραίας πτήσης από την ταινία United ίσως να μην
αποτυπώνει επακριβώς όσα είχαν συμβεί εκείνη τη μαύρη μέρα...
Η αποστολή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επέστρεφε στην Αγγλία από το
Βελιγράδι με το εισιτήριο της πρόκρισης στα προημιτελικά του Κυπέλλου
Πρωταθλητριών, μετά το 3-3 απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα σε συνδυασμό με
τη νίκη της με 2-1 στον πρώτο αγώνα. Το δικινητήριο αεροπλάνο τύπου
«Ελίζαμπεθ», μήκους 25 μέτρων και βάρους 24 τόνων, σταμάτησε στο
χιονισμένο Μόναχο για ανεφοδιασμό.
Ο πιλότος Τζέιμς Θέιν απέτυχε δύο φορές να σηκώσει το αεροπλάνο από
τον παγωμένο αεροδιάδρομο στις 2.19 μ.μ. και 2.34 μ.μ., λόγω προβλήματος
στους κινητήρες. Οι επιβαίνοντες αποβιβάστηκαν για να επιστρέψουν λίγη
ώρα μετά για τη νέα προσπάθεια απογείωσης. Το αεροπλάνο «σηκώθηκε», αλλά
έπεσε σχεδόν αμέσως και μετά από μία τρελή πορεία σταμάτησε στην
προστατευτική περίμετρο και σε σπίτια, τυλίχθηκε στις φλόγες και ο
απολογισμός ήταν τραγικός.
Νεκροί ανασύρθηκαν 7 παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: ο αριστερός
μπακ και αρχηγός Ρότζερ Μπερν (με 33 συμμετοχές στην εθνική Αγγλίας), ο
αναπληρωματικός στην ίδια θέση Τζεφ Μπεντ, ο δεξιός μέσος Έντι Κόλμαν, ο
κεντρικός αμυντικός Μαρκ Τζόουνς, ο αριστερός Ντέιβιντ Πεγκ (1 φορά
διεθνής με την Αγγλία) και οι μεσοεπιθετικοί Τόμι Τέιλορ, Λάιαμ «Μπίλι»
Γουίλαν (4 φορές διεθνής με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας).
Επίσης, νεκροί βρέθηκαν ο γραμματέας του συλλόγου Γουόλτερ Κρίκμερ,
οι προπονητές Μπερτ Γουόλι και Τομ Κάρι, καθώς και 8 δημοσιογράφοι που
ταξίδευαν με την ομάδα, μεταξύ των οποίων η παλιά δόξα της Μάντσεστερ
Σίτι και της Εθνικής Αγγλίας, Φρανκ Σουίφτ.
Δύο εβδομάδες μετά υπέκυψε στα τραύματά του και ο Ντάνκαν Έντουαρντς
,ο πιο χαρισματικός νέος παίκτης στην Αγγλία, μόλις 21 ετών, που έκανε
το ντεμπούτο του με την κόκκινη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε
ηλικία 16 ετών και πρόλαβε να αγωνιστεί σε 175 αγώνες (21 γκολ), από το
1952 ως το 1958, ενώ στην εθνική Αγγλίας, είχε 18 συμμετοχές.
Οι επιζήσαντες Τσάρλτον, Βάιολετ , Μόργκανς, Φουλκς και Γκρεγκ
συνέχισαν να αγωνίζονται και μαζί με τους παίκτες που προωθήθηκαν από
την ομάδα των νέων έφτασαν ως το τελικό του κυπέλλου Αγγλίας 1958 μετά
από μερικούς μήνες . Εκεί ηττήθηκαν από την Μπόλτον με 2-0.
Ο Ματ Μπάσμπι, προπονητής της ομάδας, στάθηκε τυχερός, αφού μετά από
63 μέρες νοσηλείας κέρδισε τη μάχη και επέστρεψε γρήγορα στις επάλξεις.
Μάλιστα ήταν ο ίδιος που δέκα χρόνια μετά, το 1968, οδήγησε τη Μαν.
Γιουνάιτεντ στην κορυφή της Ευρώπης με τη νίκη 4-1 επί της Μπενφίκα στον
τελικό του Γουέμπλεϊ. Και ήταν μόνο η αρχή, αφού οι «κόκκινοι διάβολοι»
κυριάρχησαν τα επόμενα χρόνια εντός κι εκτός συνόρων, ενώ μετά την
περίοδο κάμψης των τελευταίων ετών προσπαθούν και πάλι να επιστρέψουν
στην ελίτ, σε Αγγλία και Ευρώπη. Και σίγουρα οι «αιώνιοι μπέμπηδες» θα
χαμογελούν βλέποντας από εκεί ψηλά τους κληρονόμους τους να συνεχίζουν
το έργο τους.
Τα 23 θύματα της τραγωδίας
- Ρότζερ Μπερν , 29 ετών, γεννήθηκε στο Μάντσεστερ, αποτεφρώθηκε μετά το δυστύχημα
- Τζοφ Μπεντ, 25 ετών, ενταφιάστηκε στην εκκλησία του Αγ. Ιωάννη, στο «Irlam o'the Heights», Μάντσεστερ
- Έντι Κόλμαν, 21 ετών, γεννήθηκε στο Σάλφορντ, ενταφιάστηκε στο «Weaste» του Σάλφορντ
- Ντάνκαν Έντουαρντς, 21 ετών, γεννήθηκε στο Ντάντλει, ενταφιάστηκε στο Ντάντλει
- Μαρκ Τζόουνς, 24 ετών, γεννήθηκε στο Μπάρνσλει, ενταφιάστηκε στο Wombwell του Μπάρνσλει
- Ντέιβιντ Πέγκ, ετών 22, γεννήθηκε στο Ντονκάστερ, ενταφιάστηκε στο Ρεντχάουζ του Ντονκάστερ
- Τόμι Τέιλορ, 26 ετών, γεννήθηκε στο Μπάρνσλει, ενταφιάστηκε στο Monk Breton, του Μπάρνσλει
- Λάιαμ «Μπίλι» Γουίλαν, 22 ετών, ενταφιάστηκε στο Glasnevin του Δουβλίνου
- Γουόλτερ Κρίκμερ, γραμματέας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
- Μπερτ Γουόλι, μέλος του προπονητικού τιμ, παλιός αριστερός μπακ της Μαν. Γιουν. , υπεύθυνος των ομάδων νέων
- Τομ Κάρι, γυμναστής
- Αλφ Κλαρκ, δημοσιογράφος
- Ντον Ντέιβις, δημοσιογράφος
- Τζορτζ Φόλοους, δημοσιογράφος
- Τομ Τζάκσον, δημοσιογράφος
- Άρτσι Λέντβρουκ, δημοσιογράφος
- Χένρι Ρόουζ, δημοσιογράφος
- Έρικ Τόμπσον, δημοσιογράφος
- Φρανκ Σουίφτ, δημοσιογράφος, παλιός τερματοφύλακας της Μάντσεστερ Σίτι και διεθνής με την εθνική Αγγλίας
- Κένεθ Ρέιμεντ, συγκυβερνήτης του αεροπλάνου
- Μπέλα Μίκλος, ταξιδιωτικός πράκτορας
- Γουίλι Σάτινοφ, φίλαθλος
- Τομ Κέιμπλ, αεροσυνοδός
Οι 20 διασωθέντες
- Ματ Μπάσμπι, προπονητής της Μάντσεστερ Γιουν.
- Τζόνι Μπέρι, παίκτης
- Τζάκι Μπλαντσφλάουερ, παίκτης
- Μπόμπι Τσάρλτον, παίκτης
- Μπιλ Φουλκς, παίκτης
- Χάρι Γκρεγκ, παίκτης (τερματοφύλακας)
- Κεν Μόργκανς, παίκτης
- Άλμπερτ Σκάνλον, παίκτης
- Ντένις Βάιολετ, παίκτης
- Ρέι Γούντ, παίκτης
- Φράνκ Τέιλορ, δημοσιογράφος
- Πίτερ Χάουαρντ, φωτογράφος
- Τεντ Έλυαρντ, φωτογράφος
- Βέρα Λούκιτς και - η κόρη της, επιβάτες του αεροπλάνου, διασωθείσες από τον παίκτη Χάρι Γκρεγκ
- Μίκλος, σύζυγος του ταξιδιωτικού πράκτορα που οργάνωσε το ταξίδι και σκοτώθηκε στο δυστύχημα
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Οι Βραζιλιάνοι δημιούργησαν το τείχος των Ολυμπιονικών όπου θα
βρίσκονται για πάντα τα ονόματα των αθλητών που κατέκτησαν μετάλλια τόσο
στους Ολυμπιακούς όσο και στους Παραολυμπιακούς Αγώνες. (VIDEO)
Στην αρχαιότητα συνήθιζαν να ρίχνουν τα τείχη
στην υποδοχή των Ολυμπιονικών. Τώρα οι Βραζιλιάνοι έχτισαν ένα τείχος
για να τιμήσουν τους πρωταγωνιστές των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών
Αγώνων που φιλοξενήθηκαν στο Ρίο.
Έτσι, στο Ολυμπιακό κέντρο δημιουργήθηκε ένα ξεχωριστό
τμήμα στο οποίο υπάρχουν αντίγραφα όλων των αθλητών που κατέκτησαν
μετάλλια.
Συγκεκριμένα δημιουργήθηκαν πέντε τείχη ύψους 3,4 μέτρων
και μήκους 9μ. τα οποία φέρουν πάνω τους όλα τα 2.568 μετάλλια που
δόθηκαν στο Ρίο. Συγκεκριμένα, υπάρχουν 834 χρυσά, άλλα τόσα ασημένια
και 900 χάλκινα. Ανάμεσα τους φυσικά υπάρχουν και εκείνα που κατέκτησαν
οι Έλληνες αθλητές.
Υπενθυμίζουμε ότι συνολικά η χώρα μας τόσο στους
Ολυμπιακούς όσο και στους Παραολυμπιακούς κατέκτησε 20 μετάλλια. Στα
ομαδικά μετάλλια, όπως για παράδειγμα αυτό του Μπότσια που κατέκτησε η
χώρα μας, αναγράφεται το όνομα της χώρας, ενώ στα ατομικά το όνομα του
αθλητή και η πατρίδα του.
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Διαβάζουμε και ακούμε για εξετάσεις και εργομετρικά των αθλητών. Τι
ακριβώς, όμως, είναι αυτά; Μια UNIQUE παρουσίαση της εξέλιξης των
ελέγχων που κάνουν οι ομάδες, αλλά και η εισαγωγή στο κεφάλαιο
"διατροφογενετική" στην οποία συστήνονται πλέον τα μεγάλα ποδοσφαιρικά
clubs.
Ήρθε για να περάσει εξετάσεις". "Περνάει από
εξετάσεις και υπογράφει". "Δεν πέρασε τα τεστ και κόπηκε". Φράσεις που
διαβάζουμε συχνά την μεταγραφική (και όχι μόνο) περίοδο. Τι ακριβώς,
όμως, εννοούμε όταν λέμε εξετάσεις; Πόσο σοβαρά έχουν πάρει οι ομάδες
αυτή τη διαδικασία;
Στην εποχή της τεχνολογίας οι ομάδες επικεντρώνονται στην
πρόληψη. Ενδελεχείς εξετάσεις των νέων παικτών, αλλά και ετήσια
εργομετρικά τεστ για όλο το ρόστερ, προκειμένου να βγουν ασφαλή
συμπεράσματα.
Οι καινούργιοι παίκτες περνούν από κόσκινο και όλο σύσσωμο
το ρόστερ περνάει από το μικροσκόπιο. Μετριέται το ποσοστό λίπους,
γίνονται αιματολογικές ενδείξεις, ελέγχεται η δύναμη, η αντοχή, αλλά και
η κατασκευή. Η λεκάνη επηρεάζει όλο το πάτημα. Η ευλυγισία των μυών
δίνει μια εικόνα για τον αθλητή. Και όλα αυτά προκειμένου να αποφευχθούν
προβλήματα.
Πλέον οι ομάδες το πάνε ένα βήμα παραπέρα κάνοντας και τεστ
DNA, όπως για παράδειγμα η Μπαρτσελόνα, που μέσα από αυτή τη διαδικασία
"αναγνωρίζει" τυχόν προβλήματα που θα αντιμετωπίσει ο αθλητής στο
μέλλον, ακόμη και σε επίπεδο διατροφής.
Ποια, όμως, είναι η ακριβής διαδικασία των εργομετρικών; Οι
υποψήφιοι για μεταγραφή θα περάσουν ένα συνηθισμένο σετ εξετάσεων. Ο
παίκτης περνάει από έλεγχο, δηλαδή, όπως θα περνούσε ένα μεταχειρισμένο
αυτοκίνητο πριν αλλάξει χέρια. Η λίστα περιλαμβάνει τα εξής:
Αιματολογικές εξετάσεις
Οι καθιερωμένες εξετάσεις που δείχνουν την κατάσταση του αθλητή, μετρώντας για παράδειγμα το επίπεδο του γαλακτικού οξέως.
Λιπομέτρηση
Χρησιμοποιείται σχετική τεχνολογία (μέτρησης του λιπώδους
ιστού μέσω ηλεκτρικών σημάτων) για να γίνει ο υπολογισμός. Για τους
αθλητές το πλατό είναι το 10%.
Μετρήσεις
Βάρος, ύψος, άνοιγμα χεριών. Οι ομάδες του ΝΒΑ μετρούν επίσης το ύψος του παίκτη με τα χέρια τεντωμένα.
Καρδιογράφημα
Πλέον όλες οι ομάδες δίνουν μεγάλο βάρος στις καρδιολογικές
εξετάσεις, ειδικά μετά τα τελευταία κρούσματα, όπως η περίπτωση του
Φαμπρί Μουαμπά. Από τέτοια τεστ δεν περνούν μόνο τα νέα αποκτήματα, αλλά
και και οι παλαιότεροι παίκτες σε ετήσια ή 6μηνη βάση. Οι ειδικοί της
Premier League αναφέρουν ότι όσοι παίκτες είναι άνω των 24 πρέπει
υποχρεωτικά να κάνουν συχνά εξετάσεις.
Μυοσκελετική σταθερότητα / ισοκινητικά θέματα
Τα συγκεκριμένα τεστ αφορούν νέα μεταγραφικά αποκτήματα και όχι
τα ετήσια εργομετρικά τεστ όλης της ομάδας. Επί της ουσίας το ιατρικό
τιμ θέλει να δει αν ο αθλητής είναι υγιής. Οι παίκτες υποβάλλονται σε
μαγνητικές, αλλά και άλλα τεστ. Ειδικά οι παίκτες που έχουν ιστορικό
τραυματισμού, θα περάσουν από "κόσκινο". Ειδικά τεστ περνούν και παίκτες
βάσει θέσης. Για παράδειγμα στους τερματοφύλακες εξετάζονται σημεία
όπως οι ώμοι, οι αγκώνες και οι καρποί, που αποτελούν τα σημεία που
εμφανίζονται - στην περίπτωση τους - τα περισσότερα προβλήματα. Τα
τελευταία χρόνια οι γιατροί ρίχνουν βάρος στη λεκάνη, καθώς θεωρούν ότι
από εκεί ξεκινούν πολλά προβλήματα που αφορούν τα γόνατα, τους
αστραγάλους και τα πέλματα. Παράλληλα γίνονται πελματογραφικοί έλεγχοι
και αξιολόγηση σπονδυλικής στήλης.
Ισοκινητικό δυναμόμετρο
Στη συγκεκριμένη διαδικασία καταγράφονται οι μυικές
δυνάμεις. Ο αθλητής κάθεται στην ειδική καρέκλα και επί της ουσίας
γίνεται μέτρηση του τετρακέφαλου και του οπίσθιου μηριαίου. Είναι ο
κατάλληλος τρόπος να διαπιστωθούν δυσαναλογίες, που βοηθούν στην πρόληψη
τραυματισμών. Συνήθως πολλοί τραυματισμοί προκαλούνται από τέτοιες
δυσανολογίες, οπότε οι αθλητές που τις παρουσιάζουν δείχνουν προδιάθεση.
Suttle Run (beep test)
Είναι ένα τεστ που χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο στο
μπάσκετ. Τοποθετούνται δύο κώνοι στα 20 μέτρα και σε κάθε μπιπ ο αθλητής
πρέπει να τρέξει τη διαδρομή και να ακουμπήσει τον κόνο. Είναι ένας
ακόμη τρόπος για να υπολογισθεί η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου.
Τεστ Μέγιστης Πρόληψης Οξυγόνου
Στη θεωρία αναφέρεται ως "Μέγιστη Πρόσληψη Οξυγόνου, Δρομική
Οικονομία και Αναερόβιο Κατώφλι". Κοινώς; Ο σημαντικότερος δείκτης της
αντοχής του ανθρώπου. Κωδικό όνομα; VO2max. Είναι το τεστ με το οποίο
-φωτογραφικά τουλάχιστον- έχουν συνδεθεί περισσότερο οι εξετάσεις. Ο
αθλητής καλωδιώνεται, φοράει μια μάσκα και τρέχει στον διάδρομο.
Ο συγκεκριμένος δείκτης δείχνει πόσο οξυγόνο μπορεί να
χρησιμοποιήσει ο οργανισμός όσο αυξάνεται η διάρκεια κι η ένταση της
άσκησης και πόση ανοχή έχει εντέλει στο γαλακτικό οξύ. Όσο μεγαλύτερος ο
δείκτης, τόσο το καλύτερο. Για τους μπασκετμπολίστες το 48-55 είναι
ιδανικό. Για τους αθλητές του στίβου είναι 68-70.
Το μεγαλύτερο που έχει
καταγραφεί σε άνδρες είναι το 86 ml/kg/σ.β σε Νορβηγούς αθλητές του σκι
αντοχής, ενώ για τις γυναίκες το "ρεκόρ" είναι το 78,6 της Αμερικανίδας
μαραθωνοδρόμου και Χρυσής Ολυμπιονίκη του Λος Άντζελες, Τζόαν Μπενόιτ.
Το συγκεκριμένο τεστ οδηγεί σε συμπεράσματα για τη φυσική
κατάσταση ενός αθλητή, αλλά δεν μπορεί να καταγράψει μια ολοκληρωμένη
εικόνα, ειδικά όταν μιλάμε για το ποδόσφαιρο που ναι μεν εμπεριέχει
αερόβιο κομμάτι, αλλά διαθέτει αρκετές επιταγχύνσεις και αλλαγές
κατεύθυνσης.
Μέτρηση δύναμης κάτω άκρων
Συχνά - ειδικά στο μπάσκετ - χρησιμοποιούνται δύο τεστ για
να μετρηθεί η δύναμη των κάτω άκρων, όπως εκφράζεται μέσω του άλματος.
Υπάρχει το vertical jump test (άλμα με φόρα) και το counter movement
test, στο οποίο εκτελούνται άλματα χωρίς φόρα, απλά θέση με λυγισμένα
πόδια.
Τεστ ευλυγισίας
Το λεγόμενο και sit and reach. Μια διαδικασία που δείχνει την
ελαστικότητα και την ευλυγισία των κάτω άκρων. Ελέγχονται έτσι οι μυς,
αλλά και οι τένοντες. Ο αθλητής κάθεται σε ίσια επιφάνεια με τα πόδια
τεντωμένα μπροστά του. Σκύβει και μετριέται το που φτάνουν τα χέρια του
σε σχέση με τα πόδια του. Ο μέσος όρος για τους άνδρες είναι το 0-5
εκατοστά, αν δηλαδή τα δάχτυλα των χεριών φτάνουν τα δάχτυλα των ποδιών
είναι κάτι φυσι8ολογικό.
Θα πρέπει να σημειωθεί φυσικά ότι οι εξετάσεις και τα
αποτελέσματα τους δεν αποτελούν το ζουμί της υπόθεσης. Αυτό που μετράει
είναι η αξιολόγηση τους από τους αρμόδιους ιατρούς, η συνεργασία του
ιατρικού τιμ με το προπονητικό και ο διαρκής έλεγχος των αθλητών.
Διαβάζουμε τη γενετική προδιάθεση του κάθε παίκτη
Οι ελληνικές ομάδες οργανώνουν τις εργομετρικές εξετάσεις
είτε σε κέντρα που έχουν ανάλογο εξοπλισμό, ενώ ορισμένες όπως ο
Ολυμπιακός τις πραγματοποιούν στις δικές τους εγκαταστάσεις (Ρέντη). Στο
εξωτερικό οι ομάδες είναι ακόμη πιο οργανωμένες.
Υπάρχει για παράδειγμα
η περίπτωση της ποδοσφαιρικής Μπαρτσελόνα, που υποβάλλει τους παίκτες
της ακόμη και σε εξετάσεις διατροφογενετικής. Τέτοιους ελέγχους
πραγματοποιεί και μια Ελληνίδα, η Δρ. Βαλεντίνη Κωνσταντινίδου, ιδρυτής
και CEO της DNANUTRICOACH με έδρα τη Βαρκελώνη.
Γιατί οι ομάδες κάνουν τέτοιους ελέγχους; Πως συνδέεται η
διατροφογενετική με την πρόληψη τραυματισμού; Η Βαλεντίνη Κωνσταντινίδου
ρίχνει φως με τις απαντήσεις στο θέμα:
Γιατί μια ομάδα να προχωρήσει σε εξετάσεις διατροφογενετικής για τους παίκτες της;
"Οι εξετάσεις διατροφογενετικής από μόνες τους δεν μπορούν
να προσφέρουν πολλά. Όταν μια ομάδα αποφασίσει να προχωρήσει σε
εξετάσεις διατροφογενετικής θα πρέπει να γνωρίζει ότι το πιο σημαντικό
κομμάτι τους είναι η σωστή ερμηνεία και εφαρμογή των αποτελεσμάτων.
Είναι πολύ εύκολο να πραγματοποιηθούν πλέον και απαιτείται λίγο δείγμα
σάλιου σε μια ειδική μπατονέτα.
Η αξία των διατροφογενετικών
αποτελεσμάτων όμως θα φανεί μόνο από τη σωστή και ακριβή εφαρμογή τους
στο καθημερινό πρόγραμμα προπόνησης και διατροφής των παικτών. Αυτό
σημαίνει ότι μια ομάδα μπορεί να μεγιστοποιήσει την απόδοση και την
αποκατάσταση των παιχτών της αν καταφέρει να εξατομικεύσει 100% τις
προπονήσεις και τη διατροφή του κάθε μέλους της. Οι εξετάσεις
διατροφογενετικής αποτελούν το μέγιστο βαθμό εξατομίκευσης διότι
ουσιαστικά "διαβάζουν" τη γενετική προδιάθεση που είναι γραμμένη στο DNA
του κάθε παίκτη.
Όταν μία ομάδα γνωρίζει τις γενετικές ιδιαιτερότητες του
κάθε παίκτη της, μπορεί να εντοπίσει τα θετικά ή αρνητικά του σημεία
εγκαίρως και να εστιάσει όλες τις δράσεις σε αυτά. Με αυτό τον τρόπο
γλιτώνει χρόνο, κόπο και καταφέρνει αποτελέσματα πιο γρήγορα και πιο
ευνοϊκά. Μερικές από τις κατηγορίες, που ερμηνεύονται από τις εξετάσεις
διατροφογενετικής και βοηθούν στην 100% εξατομικεύση των προγραμμάτων
είναι : η αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη ικανότητα του οργανισμού, η
αεροβική ικανότητα, η ικανότητα αποκατάστασης μετά την άσκηση, ο
κίνδυνος τραυματισμού, το ιδανικό προπονητικό προφίλ, ο μεταβολισμός
υδατανθράκων και λιπιδίων.
Αν μου επιτραπεί η παρομοίωση, θα μπορούσαμε να φανταστούμε
τον οργανισμό ενός παίχτη ως ένα πολύ γρήγορο αυτοκίνητο. Άλλες ανάγκες
σε λάδια, λάστιχα, καύσιμα κτλ έχει το ίδιο αυτοκίνητο όταν βρίσκεται
σταματημένο, όταν κινείται στην πόλη ή όταν τρέχει σε αγώνες.
Και άλλη
απόδοση μπορεί να έχει το ίδιο αυτοκίνητο που κινείται σε αγώνες, αν του
βάλουμε το Α ή Β ή Γ καύσιμο, λάδι ή λάστιχα. Αυτό που μας νοιάζει
είναι α) το αυτοκίνητο να τερματίσει πρώτο και β)το αυτοκίνητο να έχει
τη λιγότερη δυνατή φθορά. Κατά ανάλογο τρόπο, η διατροφογενετική βοηθά
τις ομάδες να επιλέξουν τα "καύσιμα", τα "λάστιχα" και τα "λάδια" του
κάθε παίχτη, πριν δημιουργηθεί το εκάστοτε πρόβλημα.
Η κάθε ομάδα, όπως άλλωστε και ο κάθε επαγγελματίας υγείας,
χρειάζεται σαφείς οδηγίες και επεξηγήσεις για να μπορέσει να ενσωματώσει
100% τα διατροφογενετικά ευρύματα στην προπονητική και διατροφική
ρουτίνα των παικτών. Δεδομένου ότι πρόκειται για νέα, πρωτοπόρο γνώση,
δεν υπάρχουν ακόμα αρκετοί εξειδικευμένοι επαγγελματίες που να μπορούν
να προσφέρουν αυτές τις υπηρεσίες. Είναι πολύ σημαντικό για την κάθε
ομάδα λοιπόν να ξέρει να επιλέξει όχι μόνο την κατάλληλη
διατροφογενετική ανάλυση αλλά και τον κατάλληλο επαγγελματία, που θα την
εξηγήσει στους αρμόδιους προπονητές και διατροφολόγους.
Τι θέλουν οι ομάδες να μάθουν κατά κύριο λόγο; Ποια είναι τα "κόκκινα σημεία" που θέλουν να αποφύγουν;
Οι ομάδες αλλά και όλοι όσοι αθλούνται επαγγελματικά ή
ερασιτεχνικά ενδιαφέρονται να έχουν την μέγιστη απόδοση με την ελάχιστη
φθορά και για το περισσότερο χρονικό διάστημα. Ενδιαφέρονται να
προλαμβάνουν τους τραυματισμούς και αν, εν τέλει, τραυματίζονται να
μπορούν να επανέλθουν σύντομα χωρίς να παραμένουν stand-by για πολύ
χρόνο. Η διατροφογενετική έρχεται να καλύψει "κενά" που έως τώρα
καλύπτονταν με εμπειρική γνώση, γεγονός που απαιτούσε χρόνο και χρήμα.
Όταν ξέρουν εξαρχής τις ιδιαιτερότητες του μεταβολισμού και της
σωματικής λειτουργίας του κάθε παίχτη, μπορούν να επενδύουν από νωρίς
ώστε να αποφεύγονται ή να ελαχιστοποιούνται οι αρνητικές επιπτώσεις μιας
έντονης προπόνησης. Η διατροφή είναι ικανή να εξισορροπήσει ή και να
αναιρέσει αρνητικές επιπτώσεις φαινομένων π.χ. φλεγμονής ή οξειδωτικού
στρες στον οργανισμό.
Πρέπει όμως να θυμόμαστε πάλι ότι για να έχουμε αυτά τα
ευνοϊκά αποτελέσματα, παίζει μέγιστο ρόλο, το πως θα ερμηνευτούν και πως
θα εφαρμοστούν οι κατάλληλες εξατομικευμένες οδηγίες στον κάθε αθλητή.
Για αυτό απαιτείται οι επαγγελματίες της κάθε ομάδας να μπορούν να
συνδυάσουν τα γενετικά και κλινικά αποτελέσματα του κάθε παίχτη τους
πριν εφαρμόσουν συγκεκριμένα προπονητικά και διατροφικά προγράμματα.
Άλλωστε πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι οι επαγγελματίες αθλητές έχουν
ήδη μακρά «έκθεση» σε ευνοικούς παράγοντες, όπως είναι η συστηματική
άσκηση και η προπόνηση, γεγονός που δύναται να αποτρέψει την κλινική
εμφάνιση τυχόν αρνητικού γενετικού υπόβαθρου. Κατά επέκταση δεν μπορούμε
να ορίσουμε την ύπαρξη «κόκκινων σημείων» .
Ποιες ομάδες συνεργάζονται μαζί σας;
Η DNANUTRICOACH είναι η πρώτη εταιρεία διατροφογενετικής
συμβουλευτικής, με έδρα τη Βαρκελώνη, που έχει ιδρυθεί από έμπειρους,
Έλληνες ερευνητές του χώρου και προσφέρει τις συμβουλευτικές της
υπηρεσίες σε επαγγελματίες υγείας, αθλητικές ομάδες και μεμονωμένα άτομα
που θέλουν να επωφεληθούν 100% από την εφαρμογή αυτής της νέας γνώσης.
Η διατροφογενετική ανάλυση έχει σχετικά πρόσφατα
παρουσιαστεί στο ευρύ κοινό και οι Ευρωπαικές ομάδες – κυρίως εκείνες
του ποδοσφαίρου, όπως η FC Barcelona- έχουν ήδη εκδηλώσει θερμό
ενδιαφέρον για να ενημερωθούν και να αρχίσουν να εφαρμόζουν αυτές τις
αναλύσεις στα μέλη τους. Είναι επίσης βασικό το ότι το ενδιαφέρον των
ομάδων αφορά το σύνολο των μελών τους, ξεκινώντας από τις μικρές
ηλικίες, πρώτες και υπόλοιπες κατηγορίες ώστε να μπορούν να
τροποποιήσουν από νωρίς τα προπονητικά και διατροφικά προγράμματά τους.
Προς το παρόν, στο DNANUTRICOACH έχουμε ξεκινήσει συνεργασία
με μεμονωμένους ερασιτέχνες αθλητές στο χώρο των μεγάλων αποστάσεων και
yoga οι οποίοι ήδη διαπιστώνουν τα ευεργετικά αποτελέσματα των
εξατομικευμένων οδηγιών, που βασίζονται στη διατροφογεντική ανάλυση μέσα
σε ολιγόμηνο χρονικό διάστημα. Επίσης, συνεργαζόμαστε με personal
trainers, διαιτολόγους και ενδοκρινολόγους για θέματα παχυσαρκίας και
διαβήτη.
Είναι τα τεστ DNA το μέλλον της πρόληψης;
Τα τεστ DNA και κυρίως τα διατροφογενετικά τεστ, ναι, είναι η
πρόληψη. ‘Όχι μόνο για τις αθλητικές ομάδες αλλά και για όλον τον
πληθυσμό. Το μέλλον αυτό είναι πλέον εδώ και μπορεί να εφαρμοστεί. Ο
καθένας σήμερα μπορεί να έχει αναλυτική διατροφογενετική ανάλυση,
επεξήγηση και καθοδήγηση για να προσαρμόσει τις καθημερινές συνήθειές
διατροφής και άσκησης του ώστε να χάσει βάρος, να προλάβει τυχόν
γενετική προδιάθεση για διαβήτη ή καρδιοαγγειακές παθήσεις, να
διατηρήσει «νέο» τον οργανισμό του, εκ των έσω, για περισσότερα χρόνια
και να φτάσει στη βέλτιση εκδοχή του ευατού του.
Όπως κάθε τι νέο και
καινοτόμο στην ιατρική και στη βιολογία απαιτεί σωστούς χειρισμούς,
σωστές εφαρμογές και συνεχή επικαιροποίηση, χωρίς τη δημιουργία
λανθασμένων εντυπώσεων, μέχρι να αποτελέσει κοινή πρακτική. Στην ιστοσελίδα μας
υπάρχουν εκτενή επιστημονικά και άλλα άρθρα, μαρτυρίες και αναλυτική
ενημέρωση σχετικά με τη διατροφογενετική και διατροφογενομική για όσους
ενδιαφέρονται περαιτέρω.
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Ήταν 21 Δεκεμβρίου το 1891. Ένας
καθηγητής στη Μασαχουσέτη, τσαλακώνει ένα χαρτί και το πετάει στον
κουβά. Δεν ήταν μια απλή μέρα στο γραφείο. Ήταν η μέρα που γεννήθηκε το
μπάσκετ!
Φαντάζεστε έναν κόσμο χωρίς Μάικλ Τζόρνταν, χωρίς Μάτζικ Τζόνσον, χωρίς
Λάρι Μπερντ και χωρίς την βγαλμένη από άλλο πλανήτη ομάδα των ΗΠΑ του
1992, την μια και μοναδική «Dream Team»;
Υπάρχει στο μυαλό σας το σενάριο να είχαμε ζήσει σε ένα κόσμο χωρίς
το έπος του ’87, σε ένα κόσμο που δεν θα έμπαιναν ποτέ οι βολές του
«τίμιου γίγαντα» Αργύρη Καμπούρη και που ποτέ δεν θα στολιζόταν με
δάφνινο στεφάνι το κεφάλι του «Δράκου». Σε έναν κόσμο που δεν θα
χρειαζόταν να πληρώνουμε «γκαλόσημο», αφού ο Νίκος Γκάλης θα ασχολούνταν
με την πυγμαχία και δεν θα μαθαίναμε ποτέ «τι την έκανε τη μπάλα ο
θεός»...
Γράφει ο Γιώργος Σπανομανώλης
Και όμως, όπως θα έλεγε και ο Μάνος Χατζιδάκις «ένα μύθο θα σας πω, που τον μάθαμε παιδιά, ήταν κάποιος μια φορά...».
Σε αυτό τον κάποιο, ας τον αποκαλούμε Τζέιμς Νέισμιθ, ένα παιδί
μεταναστών από τη Σκωτία, που εγκαταστάθηκαν και έζησαν σε μια μικρή
πόλη, στο Άλμοντ στο Οντάριο του Καναδά στα μέσα του 1850, έναν τύπο που
σπούδασε θρησκευτικά και φαρμακευτική, χρωστάει η μπασκετική
ανθρωπότητα, το άθλημα που έμελλε να γίνει για εμάς τους Έλληνες, το
εθνικό μας σπορ... το μπάσκετ.
Έναν παγωμένο Δεκέμβρη, εκείνον του 1891, ο Νέισμιθ που δούλευε ως
γυμναστής σε ένα κολέγιο στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης, το ΥMCA,
σπάει το κεφάλι του και δεν βγάζει άκρη. Του είχε ζητηθεί από τον
διευθυντή του κολεγίου να δημιουργήσει ένα άθλημα σε διάστημα δύο
εβδομάδων, το οποίο έπρεπε να παίζεται σε κλειστό χώρο, ώστε να
αθλούνται και να μην κάθονται οι μαθητές, τις μέρες που θα είχε
κακοκαιρία.
Ο δάσκαλος σπάει το κεφάλι του... Το πρωινό της 21ης του Δεκέμβρη,
τον βρίσκει να είναι καθισμένος στην καρέκλα του γραφείου του.
Έχει μπροστά του ένα σωρό σημειώσεις, αλλά άκρη δεν φαίνεται να
βγάζει. Άθλημα σε κλειστό χώρο. Νευριάζει από την αδυναμία του να
αντεπεξέλθει στην πρόκληση του διευθυντή του. Τσαλακώνει τα χαρτιά με
τις σημειώσεις που σκάρωνε όλο εκείνο το διάστημα και τις πετάει από
μακριά στο καλάθι... Ένα μικρό σουτ για τον ίδιο, ένα μεγάλο για την
ανθρωπότητα, που θα έλεγε και ο Νιλ Άμστρονγκ αν ήταν σε μια γωνιά και
έβλεπε. Αυτό ήταν... Και εγένετο το μπάσκετ!
Ο 30χρονος γυμναστής ήξερε πλέον τι έπρεπε να κάνει. Πήρε πάλι τα
χαρτιά του και άρχισε να δομεί το νέο άθλημα. Και επειδή στην τέχνη δεν
υπάρχει παρθενογένεση – και ας συμφωνήσουμε ότι το μπάσκετ είναι τέχνη –
πήρε τα τρία πιο δημοφιλή αθλήματα στις ΗΠΑ εκείνη την περίοδο και
έφτιαξε το νέο του άθλημα.
Συστατικά για τη συνταγή του νέου αθλήματος, μια τζούρα ποδόσφαιρο,
μια πρέζα ράγμπι ράγκμπι και στη μύτη του κουταλιού, λίγο μπέισμπολ και
λίγο χόκεϊ.
Έβαλε και λίγα στοιχεία από ένα παιχνίδι που ήξερε από τον Καναδά,
το «Μία πάπια σε ένα βράχο» και ήταν πλέον έτοιμος για την ιδέα του.
Στο μυαλό του επανέρχεται η εντολή του προϊσταμένου του, ο οποίος
δεν ήθελε πολλές σωματικές επαφές για να μην υπάρχουν τραυματισμοί
μεταξύ των σπουδαστών. Αυτό του έδωσε την ιδέα ότι έπρεπε να φτιάξει ένα
παιχνίδι στο οποίο δεν θα έπρεπε να γίνεται κουβάλημα της μπάλας, αλλά
έπρεπε να γίνονται πάσες.
Κάθε παιχνίδι όμως που σέβεται τον εαυτό του, έπρεπε να έχει και ένα
σκοπό. Στην αρχή σκέφτηκε να βάλει το καλάθι στο δάπεδο, αλλά μάλλον θα
ήταν εύκολο να μαζευτούν γύρω-γύρω οι «αθλητές», οπότε ο σκοπός, του να
μπει η μπάλα μέσα, όπως η μπάλα του χαρτιού στον κάδο, θα ήταν μάλλον
ακατόρθωτος.
Κάπου εκεί έπρεπε να βρει καλάθια. Ο επιστάτης του κολεγίου, ο Ποπ
Σέμπινς τον προμήθευσε με δύο καλάθια στα οποία έβαζαν ροδάκινα. Για τον
Νέισμιθ ήταν ιδανικά. Έκοψε τους πάτους και τα έβαλε σε ένα μπαλκονάκι
στο γυμναστήριο του κολεγίου σε ύψος 3 μέτρων και 5 εκατοστών.
Στις 21 Δεκεμβρίου του 1891, μάζεψε τους μαθητές στο γυμναστήριο,
τους χώρισε σε δύο ομάδες, τους έδωσε μια μπάλα ποδοσφαίρου και
δημιούργησε το μπάσκετ.
Τα... βαφτίσια, τα έκανε ένας μαθητής του, ο Φρανκ Μάχαν. Αρχικά ο
πιτσιρικάς, πρότεινε να το πουν «Νέισμιθ-μπολ», αλλά ο Καναδός καθηγητής
ήταν τόσο σεμνός όσο έπρεπε. Ο μαθητής επανέρχεται με νέα ιδέα.
«Μπάσκετ-μπολ». Αυτό ήταν... Το άθλημα που θα κατακτούσε τις ΗΠΑ από
εκείνη τη μέρα είχε περάσει στην ιστορία.
Μετά από 1,5 μήνα, στις 26 Ιανουαρίου 1892, ο Νέισμιθ δημοσίευσε
τους πρώτους κανόνες του μπάσκετ, χωρίς σ’ αυτούς να υπάρχει η ντρίπλα
της μπάλας. Αρχικά, η μπάλα μετακινούταν στο γήπεδο μόνο με πάσες.
Ύστερα από κάθε καλάθι, γινόταν τζάμπολ στο κέντρο του γηπέδου, ενώ οι
αθλητές για να έχουν καλύτερη επαφή με την μπάλα έβαζαν στα χέρια τους
κιμωλία...
Οι 13 κανόνες του μπάσκετ, όπως τους έγραψε ο Τζέιμς Νέισμιθ
1. Η μπάλα μπορεί να ριχτεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση με το ένα ή και τα δυο χέρια.
2. Η μπάλα μπορεί να αναπηδά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση είτε με το ένα, είτε με τα δυο χέρια, αλλά ποτέ με μπουνιά.
3. Ένας παίκτης δεν μπορεί να τρέξει με την μπάλα. Ο παίκτης πρέπει
να πασάρει την μπάλα από τη θέση στην οποία έπιασε τη μπάλα, αλλά
επιτρέπεται να υποδεχθεί την πάσα ακόμα κι όταν τρέχει.
4. Η μπάλα πρέπει να κρατείται στα χέρια, χωρίς τη χρήση των βραχιόνων ή του σώματος.
5. Απαγορεύεται το χτύπημα με αγκώνα, το κράτημα, το σπρώξιμο ή η
τρικλοποδιά με κάθε τρόπο σ’ έναν αντίπαλο. Η πρώτη παραβίαση αυτού του
κανονισμού απ’ ένα παίκτη θα μετρά ως φάουλ. Με τη δεύτερη ίδια
παραβίαση, ο παίκτης θα αποβάλλεται μέχρι να μπει το επόμενο καλάθι ή αν
υπάρχει ορατή πρόθεση να τραυματίσει τον αντίπαλό του, για τον υπόλοιπο
αγώνα και απαγορεύεται η αντικατάστασή του.
6. Καταλογίζεται φάουλ εάν κάποιος χτυπήσει την μπάλα με γροθιά,
στις παραβάσεις των κανονισμών 3 και 4 και ό,τι περιγράφεται στον
κανονισμό 5.
7. Εάν μια από τις δυο ομάδες κάνει τρία συνεχόμενα φάουλ θα μετρά
ως καλάθι για τους αντιπάλους. Συνεχόμενα φάουλ σημαίνει χωρίς ο
αντίπαλος εν τω μεταξύ να κάνει φάουλ.
8. Καλάθι επιτυγχάνεται όταν κάποιος παίκτης πετάξει την μπάλα από
το έδαφος μέσα στο καλάθι κι αυτή μείνει εκεί (τα καλάθια ήταν κλειστά
εκείνη την εποχή και η μπάλα δεν έπεφτε). Απαγορεύοντας στην αμυνόμενη
ομάδα να ακουμπήσει ή εμποδίσει την μπάλα από τη στιγμή που μπήκε μέσα
στο καλάθι. Εάν η μπάλα μείνει στην άκρη του καλαθιού και οι αντίπαλοι
μετακινήσουν το καλάθι, θα μετράει κανονικά.
9. Όταν η μπάλα βγαίνει εκτός γηπέδου, η επαναφορά θα γίνεται από
τον πρώτο παίκτη που θα την ακουμπήσει. Σε περίπτωση διαφωνίας, ο
επόπτης είναι αυτός που θα την επαναφέρει στον αγωνιστικό χώρο. Η
επαναφορά της μπάλας θα πρέπει να γίνεται από τον παίκτη μέσα σε 5
δευτερόλεπτα. Αν την κρατήσει παραπάνω, αλλάζει κατοχή. Αν μια ομάδα
προσπαθήσει να καθυστερήσει το παιχνίδι, ο επόπτης θα καταλογίσει φάουλ
εις βάρος της.
10. Ο επόπτης είναι υπεύθυνος για τους παίκτες και ο απόλυτος
υπεύθυνος για να κρατά σημειώσεις για τα φάουλ και για να υποδεικνύει
στον διαιτητή πότε μια ομάδα συμπληρώνει τρία συνεχόμενα φάουλ. Έχει τη
δύναμη να αποβάλει ένα παίκτη αν παρέβη τον κανονισμό νούμερο 5.
11. Ο διαιτητής είναι υπεύθυνος για την μπάλα και αποφασίζει πότε η
μπάλα είναι «ζωντανή», εντός αγωνιστικού χώρου, ποια ομάδα έχει την
κατοχή και κρατά και τον χρόνο του αγώνα. Αποφασίζει πότε έχει
επιτευχθεί καλάθι, κρατά το σκορ κι έχει οποιαδήποτε άλλη εξουσία που
συνήθως αφορά ένα διαιτητή.
12. Ο χρόνος του αγώνα είναι δυο ημίχρονο των 15 λεπτών με πέντε λεπτά διάλειμμα μεταξύ τους.
13. Η ομάδα που πετυχαίνει τα περισσότερα καλάθια σ’ αυτό το διάστημα αναδεικνύεται νικήτρια.
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος γυρίζει το χρόνο 70 χρόνια πίσω και
παρουσιάζει ποιο παιχνίδι πραγματοποιήθηκε σαν σήμερα και αποτελεί το
μεγαλύτερο σε διάρκεια στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Ήταν 30
Μαρτίου 1946 και στο Edgeley Park του Στόκπορτ η ομώνυμη ομάδα
υποδεχόταν την Ντονκάστερ στα πλαίσια του κυπέλλου μεταξύ των ομάδων που
συμμετείχαν τότε στον βόρειο όμιλο της τρίτης κατηγορίας στην Αγγλία.
Μία διοργάνωση και ένα παιχνίδι που δε θα το θυμόταν ποτέ κανείς (εκείνη
τη χρονιά σταμάτησε οριστικά η εν λόγω διοργάνωση), αν ο συγκεκριμένος
αγώνας δε διαρκούσε 3 ώρες και 23 λεπτά!
Όλα είχαν ξεκινήσει μία εβδομάδα νωρίτερα, όταν οι δύο ομάδες είχαν
αναμετρηθεί στην έδρα της Ντονκάστερ. Το τελικό 2-2 τις οδήγησε σε
επαναληπτικό, ο οποίος έμελλε να μείνει στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
2-2 ήταν το σκορ και στα πρώτα 90 λεπτά της ρεβάνς, η οποία οδηγήθηκε
στην παράταση. Ούτε εκεί όμως άλλαξε κάτι, καθώς Στόκπορτ και Ντονκάστερ
δεν μπόρεσαν να σκοράρουν στον έξτρα χρόνο.
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ακόμη η διαδικασία των πέναλτι και
σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς, οι δύο ομάδες θα έπρεπε να συνεχίζουν
να αγωνίζονται, μέχρι κάποια να πετύχει ένα τέρμα και να πάρει τη νίκη.
Στόκπορτ και Ντονκάστερ ξεκίνησαν να παίζουν, ψάχνοντας το «χρυσό» γκολ.
Μάταια. Καμία από τις δύο δεν μπορούσε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα.
Μάλιστα, σύμφωνα με μαρτυρίες, κάποιοι φίλαθλοι έφυγαν για τσάι,
γύρισαν ξανά στο γήπεδο και οι δύο αντίπαλοι βρίσκονταν ακόμη στον
αγωνιστικό χώρο.
Τελικά, τη λύση την έδωσε... η φύση. Όσο περνούσε η ώρα, είχε
ξεκινήσει να σκοτεινιάζει και οι ποδοσφαιριστές είχαν περιορισμένη
ορατότητα. Φυσικά, τότε, δεν υπήρχαν προβολείς στο γήπεδο, με αποτέλεσμα
ο διαιτητής να πάρει την απόφαση να σφυρίξει τη λήξη της αναμέτρησης, η
οποία είχε φτάσει αισίως στο 203ο (!) λεπτό. Μία χρονική διάρκεια
επίσημου ποδοσφαιρικού αγώνα, που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του
αθλήματος.
Τελικά, Στόκπορτ και Ντονκάστερ ξανασυναντήθηκαν την επόμενη
εβδομάδα, προκειμένου να λύσουν τις διαφορές τους και σε τρίτο ματς. Οι
φιλοξενούμενοι δεν άφησαν περιθώρια αντίδρασης στους αντιπάλους τους,
επικρατώντας στα 90 λεπτά του αγώνα με 4-0. Το παιχνίδι, όμως, που
έμεινε στην ιστορία είχε ήδη γίνει μία εβδομάδα πριν. Στις 30 Μαρτίου
του 1946. Αν δε σκοτείνιαζε, κανείς δεν ξέρει πόσα περισσότερα λεπτά από
τα 203 θα έπαιζαν οι δύο ομάδες. Ίσως μέχρι να καταρρεύσουν οι ίδιοι οι
ποδοσφαιριστές...
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Έχεις δει αθλητές να βυθίζονται σε βαρέλια ή
μπανιέρες με πάγο. Έχεις δει άλλους να κάνουν βουτιές σε παγωμένες
λίμνες. Προφανώς, όχι για την προσωπική τους διασκέδαση. Η κρυοθεραπεία
υπάρχει από αρχαιοτάτους χρόνους. Το Unique θα σου παρουσιάσει σήμερα
την πιο εξελιγμένη μέθοδο αποθεραπείας και αποκατάστασης, με οφέλη για
όλους. Ναι, η Cryosauna είναι για πρωταθλητές, αλλά είναι και για εσένα.
Επιμέλεια: Νίκη Μπάκουλη
Πριν την εκκίνηση κάθε αγωνιστικής περιόδου,
διαβάζεις για τα εργομετρικά που κάνουν οι αθλητές της όποιας ομάδας
-και του όποιου σπορ. Μετά, βλέπεις ποδοσφαιριστές, τύπου Messi, να
παίζουν με μηχανάκια σαν αυτά που φορούν οι παρουσιαστές τηλεοπτικών
εκπομπών -για την ενδοεπικοινωνία και το μικρόφωνο-, στην πλάτη.
Έρχεται έπειτα και ο Gareth Bale να ποστάρει στο Instagram
φωτογραφία, στην οποία εμφανίζεται... ως ανθρωπάκι της Michelin (με
φουσκωμένες μπότες στα πόδια) και μοιραία σκέφτεσαι τι γίνεται
επιτέλους, στο μαγικό κόσμο του αθλητισμού;
Το UNIQUE του Sport24.gr έκρινε πως θα ήταν
χρήσιμο (για όλους μας) να δώσει απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που
αφορούν τη ζωή ενός επαγγελματία αθλητή και παίζουν τεράστιο ρόλο ως
προς ό,τι κάνει μέσα στη σεζόν. Η αρχή έγινε με τον Στέφανο Τριαντάφυλλο να σου εξηγεί επακριβώς τι είναι τα εργομετρικά.
Σήμερα θα μάθεις για την Cryosauna και θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα.
Κατ' αρχάς, να σου δείξω κάποιους από εκείνους που την έχουν
εμπιστευτεί.
Όταν έγινε γνωστό πως θα κάνουμε την επίσκεψη μας στο Cryosauna Studio (θα το βρεις στη Δασκαρόλη 67, στη Γλυφάδα), ο Στέλιος Χαρτζουλάκης
εξέφρασε την επιθυμία να υποβληθεί στη διαδικασία. Οικειοθελώς.
Σκέφτηκα "αυτή η ευκαιρία δεν χάνεται". Ομολογώ ότι ένιωσα μια
ανακούφιση, του τύπου "τη γλιτώσαμε". Ναι, το παραδέχομαι, στο μυαλό μου
έγινε το "πειραματόζωο" (συγγνώμη Στέλιο). Για να ακολουθήσω, προφανώς
και το... πείραμα ήταν επιτυχημένο. Αλλά ας τον αφήσω να στα πει.
"Φεύγοντας από το γραφείο, άκουσα να μου λένε "ελπίζω να
έρθεις αύριο για δουλειά". Θα πήγαινα για Cryosauna, κοινώς θα εξέθετα
το σώμα μου σε θερμοκρασίες κάτω από τους -100 βαθμούς Κελσίου. Το μόνο
που γνώριζα για τη συγκεκριμένη μέθοδο ήταν πως χάρη σε αυτή, η Λέστερ
κατέκτησε πέρυσι το πρωτάθλημα στην Premier League. Επομένως, το τι θα
συναντούσα ήταν άγνωστο για μένα. Ήμουν όμως σίγουρος πως δεν επρόκειτο
για κάτι σκληρό, κάτι που θα με τρόμαζε. Στο κάτω-κάτω, αθλητές το
χρησιμοποιούν, το κρύο γενικά μου αρέσει και, με τα ποσοστά λίπους που
έχω στο σώμα μου, δεν φοβόμουν πως κάτι θα πήγαινε στραβά.
Έτσι, λοιπόν, μπήκα στο θάλαμο με περίσσιο θάρρος και
αποφασισμένος για πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Το κοντέρ έγραψε περίπου
-140 βαθμούς Κελσίου, ενώ η διάρκεια παραμονής μου μέσα στο θάλαμο ήταν
σχεδόν δύο λεπτά. Η πρώτη... κρυάδα ήταν σχεδόν ανεπαίσθητη, αλλά με τα
δευτερόλεπτα να περνούν και τη θερμοκρασία να πέφτει διαρκώς, κάθε
σημείο του σώματος, από τις γάμπες μέχρι τις ωμοπλάτες, δροσιζόταν για
τα καλά. Το μυστικό εκεί, όπως σωστά μου επισημάνθηκε, ήταν να μην μένω
ακίνητος, το οποίο και υιοθέτησα.
Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, νομίζω
πως απλά το απολάμβανα και ακόμα κι αν η θερμοκρασία έφτανε τους -180
(όπως με "απείλησαν"), δεν θα ένιωθα δυσφορία. Βγαίνοντας από το θάλαμο,
δεν ένιωσα κάτι το εντυπωσιακά διαφορετικό, το οποίο όμως, θεωρώ πως
είναι απόλυτα λογικό. Αισθάνθηκα φυσικά ολίγον τι αναγεννημένος και
πιο... ανάλαφρος, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό που μου είπαν, ήταν πως θα
απολάμβανα τον ύπνο μου εκείνο το βράδυ. Σκέφτηκα "εντάξει, μην
υπερβάλλουμε". Κι όμως! Κοιμήθηκα σαν πουλάκι, που λένε".
Να σου εξηγήσω σε αυτό το σημείο πως είμαι ο άνθρωπος που
ντάλα καλοκαίρι "πέφτει" στη θάλασσα με την πλάτη (ακόμα και αν "βγάζει"
μπουρμπουλήθρες το νερό), γιατί φοβάται μην πάθει έμφραγμα. Για να σε
προλάβω, δεν απέκτησα αυτή τη συνήθεια τώρα που είμαι σε επικίνδυνη
ηλικία -την είχα από τα 20. Την ίδια ώρα, είμαι και ο άνθρωπος που
σιχτιρίζει για την απόλυτη αλήθεια του "δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα".
Χαίρομαι να επισκέπτομαι χώρες που νιώθεις το δέρμα σου να τσιτώνει από
το τσουχτερό κρύο. Δηλαδή, το πρόσωπο -γιατί φροντίζω να "φασκιώνω" όλα
τα άλλα μέλη. Ορθώς κατάλαβες ότι δεν είμαι ο πιο φυσιολογικός άνθρωπος.
Άρα, αν σου πω ότι όχι μόνο άντεξα τη διαδικασία (τελικά δεν παγώνεις,
αλλά σου δημιουργείται η αίσθηση του κρύου), αλλά και την απήλαυσα, θα
καταλάβεις επίσης, πως όλοι έχουν δικαίωμα στην Cryosauna! Ακόμα και
αυτοί που έχουν θέμα με τη κλειστοφοβία. Βλέπεις, η πόρτα του θαλάμου
κλείνει με μαγνήτη και μπορείς να βγεις αν το θες, όποτε το θες. Επίσης,
ο θάλαμος είναι ανοιχτός στο πάνω μέρος, από όπου βγαίνει το κεφάλι
σου.
Σκέψου πως μόλις έχει τελειώσει μια μέρα που αισθάνεται πως ο
σβέρκος δεν κρατά το κεφάλι σου και μετά δυσκολίας βάζεις το ένα πόδι
μετά το άλλο, για να διανύσεις πέντε μέτρα. Τρία λεπτά μέσα στο
θαυματουργό θάλαμο είναι υπεραρκετά για να σε κάνουν νέο άνθρωπο.
"Καθαρίζει" το μυαλό σου, φεύγουν οι όποιοι πόνοι νιώθεις στους μύες σου
και μπορείς να συνεχίσεις την ημέρα σου με νέο κέφι και μπρίο. Σε
διαβεβαιώ δε, ότι ο ύπνος που θα κάνεις αυτό το βράδυ, θα σου θυμίσει τα
παιδικά σου χρόνια. Τότε χανόσουν στην αγκαλιά του Μορφέα, για ποιοτικά
οκτάωρα, χωρίς έγνοιες και άγχη. Τότε που ξυπνούσες με το χαμόγελο στα
χείλη -γιατί τι προβλήματα είχες; Οι ενδορφίνες -ευρύτερα γνωστές ως
φυσικό αντικαταθλιπτικό- κάνουν πάρτι και μαζί τους και εσύ!
Πού θέλω
όμως, να καταλήξω; Η Cryosauna είναι κάτι νέο στη χώρα μας και όπως
συμβαίνει με όλα τα νέα πράγματα (υπηρεσίες παντός είδους), υπάρχει μια
επιφύλαξη, μια καχυποψία και τελικά μια άρνηση.
Μετά, διαβάζεις πως εκ των στοιχείων που έκαναν πέρυσι πρωταθλήτρια Premier League τη Leicester
ήταν η συγκεκριμένη μέθοδος, ότι οι περυσινοί φιναλίστ του ΝΒΑ, Cavs
και Warriors, δεν έβγαιναν από τα αποδυτήρια μετά τα ματς, αν δεν
περνούσαν το απαραίτητο χρόνο στο θάλαμο, τον οποίον έχουν στις
εγκαταστάσεις τους ομάδες όπως οι Lakers, Mavericks, Timberwolves,
Knicks, Spurs, Heat, Suns, Blazers, FC Barcelona, Real Madrid, Paris
Saint Germain, Juventus, Milan, Inter, Bayern, Bolton, Leicester,
Liverpool, Arsenal, όλοι οι οργανισμοί του NFL, όλες οι ομάδες από χώρες
του πρώην ανατολικού μπλοκ (αυτές κάνουν Cryosauna από το 1990) και
όποιος άλλος χρειάζεται ταχεία αποκατάσταση των βεβαρημένων μυών. Η Roma
βάζει τώρα, ενώ σχετική παραγγελία έχουν κάνει οι Ολυμπιακός και
Παναθηναϊκός.
ΒΟΗΘΑ ΣΤΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ, ΣΤΗΝ ΟΣΤΕΡΟΠΟΡΩΣΗ, ΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ
Γιατί όμως, είναι ανάγκη για τους επαγγελματίες αθλητές αυτή η θεραπεία; Για αρχή δες πού μπορεί να φανεί χρήσιμη.
ΟΦΕΛΗ
ΓΙΑ ΑΘΛΗΤΕΣ
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ
✔
Μείωση μυικών πόνων
Αντιμετώπιση τραυματισμών σε σπονδυλική στήλη, ισχίο και αυχένα
Μείωση κυτταρίτιδας
✔
Μείωση αίσθησης καταπόνησης
Αντιμετώπιση σε ψωρίαση, δερματίτιδα και ψωριασική αρθρίτιδα
Έλεγχος βάρους
✔
Αύξηση μυικής δύναμης και αντοχής
Αντιμετώπιση σε ρευματοειδή αρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα
Αύξηση παραγωγής κολλαγόνου
✔
Μείωση χρόνου αποκατάστασης από τραυματισμό
Αντιμετώπιση κατάθλιψης και άλλων διαταραχών διάθεσης
Αντιμετώπιση παθήσεων στο κεντρικό νευρικό σύστημα
Μείωση αποχρωματισμών δέρματος
✔
Αύξηση λεμφικής κυκλοφορίας
Αντιμετώπιση αρθρίτιδας, σχετιζόμενης με φλεγμονή στη σπονδυλική στήλη
Ενδυνάμωση νυχιών
✔
Αύξηση κυκλοφορίας αίματος για απομάκρυνση τοξινών
Βελτίωση κυκλοφορίας του αίματος
Επιταχύνει την αναγέννηση κυττάρων
✔
Δυνατότητα εντονότερης προπόνησης
Ταχύτερη μετά-χειρουργική αποκατάσταση
Ενεργοποίηση φυσικής βιολογικής αναγέννησης
✔
Μείωση ευαισθησίας στον πόνο
Αύξηση επιπέδων αιμοσφαιρίνης
✔
Αύξηση σεξουαλικής επιθυμίας και αντοχής
✔
Ενεργοποίηση ανοσοποιητικού συστήματος
✔
Θεραπεία νευρικών βλαβών
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΧΡΗΣΗ σε εγκυμονούσες, σε άτομα με οξεία
υπέρταση, οξύ ή πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου, ασταθή στηθάγχη,
αρρυθμίες, συμπτωματική καρδιαγγειακή πάθηση, βηματοδότη, περιφερική
στεφανιαία αρτηριοπάθεια, φλεβική θρόμβωση, οξύ ή πρόσφατο
αγγειοεγκεφαλικό επεισόδιο, σύνδρομο Raynaud, αν έχεις πυρετό, όγκος,
συμπτωματικές πνευμονικές διαταραχές, διαταραχές πήξης αίματος, οξεία
αναιμία, αλλεργία στο ψύχος, οξείες νεφρολογικές παθήσεις ή νόσο των
ουροφόρων οδών.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ;
Από την αρχαιότητα, το κρύο χρησιμοποιείτο για τη θεραπεία
του πόνου, τη μείωση των φλεγμονών και την πρόληψη των ασθενειών. Στη
σύγχρονη μορφή της την εμπνεύστηκε ένας Ιάπωνας γιατρός (ονόματι
Yamaguchi), ο οποίος το 1978 προσπαθούσε να βρει τρόπο να ανακουφίσει
τους ασθενείς του στην κλινική που διατηρούσε για άτομα με αυτοάνοσες
ρευματοειδείς παθήσεις. Κατέληξε στο ότι βοηθά η ψύξη μικρής διάρκειας,
στην επιφάνεια του δέρματος, αφενός προκαλεί άμεση απελευθέρωση
ενδορφινών (και άρα όλοι είναι χαρούμενοι), αφετέρου μειώνει την
ευαισθησία στα ερεθίσματα πόνου. Σε ένα χρόνο, από τους 3000 πελάτες που
είχε, οι 2000 ήταν μια χαρά και οι άλλοι βρίσκονταν στη διαδικασία
ανάρρωσης.
Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο γιατρός απέδειξε πως η
ολόσωμη κρυοθεραπεία επιδρά στο σώμα σε τρία διαφορετικά επίπεδα: το
βιοχημικό επίπεδο (κυκλοφορικό σύστημα), το ενεργειακό (η ροή στα 12
κέντρα/μεσημβρινούς του σώματος που μέχρι πρότινος ελέγχονταν μόνο με
τον βελονισμό) και το πληροφοριακό (νευρικό σύστημα). Έκτοτε προέκυψαν
ουκ ολίγες επιστημονικές μελέτες που κατέληξαν στο ότι τα οφέλη είναι
δεδομένα. "Η παραγωγή κολλαγόνου και ενδορφινών αντιστοιχούν στην παύση
των φλεγμονών -τα περισσότερα αυτοάνοσα είναι φλεγμονώδη.
Η παραγωγή
κολλαγόνου που πηγαίνει στις αρθρώσεις, επιτρέπει να ξαναγίνουν
κινητικές", ενημερώνει ο Κώστας Γκώκος, ιδιοκτήτης του Cryosauna Studio.
"Στα αυτοάνοσα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για θεραπεία. Σταματά όμως,
την εξέλιξη και καταλαγιάζει τις ενοχλήσεις" προσθέτει. Τον ρωτώ για την
οστεοπόρωση. Μου εξηγεί πως "επαναφέρει την οστική μάζα, στα
φυσιολογικά επίπεδα". Θεωρώ δεδομένο ότι απορείς που δεν ξέρεις τη
μέθοδο, δεδομένων των οφελών της.
Λίγοι είχαν ασχοληθεί (ήταν οι πρώην Σοβιετικοί) πριν το
2009, οπότε ο Mark Webber έπαθε κάταγμα κνήμης-περόνης, κάνοντας
ποδήλατο ένα μήνα πριν αρχίσει το πρωτάθλημα της Formula 1.
Οι γιατροί
τον είχαν ενημερώσει πως θα χρειαστεί τουλάχιστον ένα τρίμηνο για να
μπει ξανά σε μονοθέσιο. Σε 28 ημέρες έκανε δοκιμές. Τότε ήταν που
προέκυψε στην πατρίδα του, την Αυστραλία μια έντονη φημολογία σχετικά με
τη μέθοδο που είχε χρησιμοποιήσει για να γιατρευτεί. Μετά το "κυνήγι
των μαγισσών" αποκαλύφθηκε η αλήθεια και το νέο άρχισε να διαδίδεται.
"Οι μελέτες μας λένε ότι σε 9 ημερολογιακές ημέρες, η κρυοθεραπεία
πωρώνει ένα σπασμένο οστό".
Και γιατί η Ελλάδα σφυρίζει αδιάφορα;
"Σύντομα όλοι θα αναγνωρίσουν τα οφέλη". Ας ελπίσουμε και ότι σύντομα θα
μπει και στον ΕΟΠΥΥ -όπου ανήκει σε χώρες του Βορρά. Παρεμπιπτόντως, το
κόστος δεν ξεπερνά αυτό της φυσικοθεραπείας και πάντα σημαντικό είναι
να αποταθείτε σε κάποιον που ξέρει και έχει εμπειρία.
"Ο βασικότερος λόγος τραυματισμών ενός αθλητή είναι η αφυδάτωση και η μη οξυγόνωση των μυών, πράγματα που λύνονται"
Το υγρό άζωτο κάνει όλη τη δουλειά (όχι,
δεν είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο. Ο αέρας που αναπνέεις αποτελείται
από 16% οξυγόνο, 1% υδρογόνο, 78% άζωτο και έχει ένα 5% άλλων
στοιχείων), το οποίο κατά την διάρκεια της συνεδρίας αεριοποιείται. Σε
λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα, η θερμοκρασία μειώνεται από -20° C στην
επιθυμητή θερμοκρασία (-170° C το μέγιστο). "Να εξηγήσουμε κατ' αρχάς
πως δεν παγώνει το σώμα μας. Παγώνει η επιδερμίδα μας, γιατί το ποσοστό
της υγρασίας είναι στο 0%.
Θα με ρωτήσεις "αφού δεν παγώνει τίποτα μέσα μου, ποιο είναι
το όφελος;". Στην επιδερμίδα μας έχουμε αισθητήρες ζεστού και κρύου.
Μόλις αντιληφθούν τη σφοδρότητα του κρύου που εισπράττουμε, το μήνυμα το
παίρνει ο εγκέφαλος. Με τη σειρά του κάνει κάποιες φυσικές διαδικασίες,
ώστε να αμυνθεί στο "σοκ" -που στην ουσία δεν είναι σοκ, αλλά οι
διαδικασίες που κάνει πάντα το σώμα μας όταν αντιληφθεί αισθητή πτώση
θερμοκρασίας. Μαζεύει το αίμα από τα άκρα στον πυρήνα, στα ζωτικά
όργανα, ώστε να απαγορεύσει την παραμικρή αλλαγή στη θερμοκρασία τους.
Όταν επιστρέφει το αίμα, περνά από την καρδιά. Εμπλουτίζεται,
οξυγονώνεται με βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και ό,τι άλλο χρειάζεται ώστε να
το ξαναστείλει πίσω φρέσκο και καθαρό. Ο βασικότερος λόγος τραυματισμών
ενός αθλητή είναι η αφυδάτωση και η μη οξυγόνωση των μυών, πράγματα που
λύνονται κατευθείαν. Από τη στιγμή που αιματώνεται σωστά ένας μυς,
γίνεται πιο ελαστικός, πιο ανθεκτικός και δεν υπάρχει τραυματισμός. Αυτό
είναι το ένα στοιχείο.
Το δεύτερο είναι η ενδορφίνη που εκρήγνυται
από την υπόφυση του εγκεφάλου. Η ενδορφίνη είναι σύμπλεγμα οπιούχων
ορμονών που παράγει το σώμα μας, εξ ου και είναι γνωστή ως η ορμόνη-δώρο
του Θεού διότι είναι φυσικό παυσίπονο και αντιφλεγμονώδες. Οι
επιστήμονες λένε πως είναι από 50 έως 100 φορές ισχυρότερο από τη
μορφίνη. Είναι η ορμόνη της χαράς, της ευεξίας και της καλής διάθεσης.
Το τρίτο στοιχείο που επωφελείται από την Cryosauna είναι το κολλαγόνο
μας, το οποίο έχουμε από τα μαλλιά μας μέχρι τα νύχια των ποδιών μας,
σε διάφορους τύπους. Περίπου στα 30 χρόνια αρχίζει η μείωση παραγωγής
κολλαγόνου από τον οργανισμό μας, σε ποσοστό 1.5% έως 2% το χρόνο. Οι
σημαντικότεροι τύποι κολλαγόνου είναι α) αυτό του συνδετικού ιστού που
μας κρατά στητούς και ευθυτενείς, 2) το υαλουρονικό οξύ που είναι φυσικό
λιπαντικό αρθρώσεων, συνδέσμων και χόνδρων και της στιλπνότητας των
μυών και 3) το βασικό συστατικό της εξωτερικής στοιβάδας του δέρματος.
Αυτοί είναι οι βασικότεροι τύποι κολλαγόνου".
Και όλα αυτά ενεργοποιούνται με την παραμονή σου στην
καμπίνα. "Σε αυτά τα λεπτά, ο εγκέφαλος δέχεται πληροφορίες. Η
κρυοσάουνα είναι το μέσο για να ενεργοποιηθούν όλα τα άλλα. Το κάθε σώμα
είναι διαφορετικό και ανάλογα με τις ανάγκες που υπάρχουν, ο εγκέφαλος
στέλνει όλα τα παραπάνω εκεί όπου υπάρχει πρόβλημα. Για αυτό γίνεται
αυτοΐαση. Είναι σημαντικό να πούμε ότι η κρυοθεραπεία χρειάζεται μόλις
το 30% του χρόνου από οποιαδήποτε άλλη μορφή φυσικοθεραπείας, για να
εμφανίσει αποτελέσματα".
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗ ΒΟΥΤΗΞΩ ΣΕ ΜΙΑ ΜΠΑΝΙΕΡΑ ΜΕ ΠΑΓΑΚΙΑ;
Η βουτιά στην παγωμένη λίμνη ή στο βαρέλι με παγάκια είναι
πρακτική που χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια στον επαγγελματικό
αθλητισμό, για την αποκατάσταση τραυματισμών. "Μόνο που με την
κρυοθεραπεία γλιτώνεις την υγρασία του νερού που εισχωρεί στο μυικό
ιστό, τον παγώνει και τον κάνει ανενεργό. Στην ουσία, το παγωμένο νερό
σταματά τις φλεγμονές, αλλά δεν δημιουργεί τις συνθήκες αναγέννησης και
αυτοΐασης που δημιουργεί η Cryosauna" μας λέει ο Κώστας.
Επίσης, στο παγωμένο μπάνιο ο απαιτούμενος χρόνος ήταν 15-20
λεπτά (και πάντα υπήρχε ο κίνδυνος υποθερμίας) και μετά το σώμα
χρειαζόταν ξεκούραση. Στην Cryosauna αρκούν 3' και μετά μπορείς να
κάνεις ό,τι θες. Το μόνο που ψύχεται είναι το επιφανειακό στρώμα του
δέρματος.
Η θερμοκρασία των εσωτερικών οργάνων και του μυικού ιστού
παραμένει η ίδια. Πριν την είσοδο στο θάλαμο, σου παίρνουν την πίεση και
αν τα νούμερα είναι σωστά, προχωράς στο παραβάν, μένεις με τα βαμβακερά
σου εσώρουχα και φοράς τις μπότες και γάντια που σου παρέχονται. Ενόσω
είσαι στο θάλαμο, δίπλα σου είναι η Κρίστι, να σου λύνει τις απορίες και
να παρακολουθεί τη διαδικασία. Μετά το τέλος, ξεκουράζεσαι για 5 έως 10
λεπτά και είσαι έτοιμος για το υπόλοιπο της ημέρας σου. Νιώθεις τις
ευεργετικές επιδράσεις για 6-8 ώρες μετά τη συνεδρία.
ΑΥΞΑΝΕΙ ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΚΡΗΞΗΣ, ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ
Η βασική σειρά αποτελείται από 8 έως 10 συνεδρίες και μεταξύ
τους πρέπει να υπάρχει κενό διάστημα, τουλάχιστον έξι ωρών. Δεν
παθαίνεις τίποτα αν ξαναδοκιμάσεις στις 4 ώρες, αλλά δεν κερδίζεις και
κάτι."Η θεραπεία υπερλειτουργεί στο σώμα μας για 6 με 8 ώρες, οπότε δεν
υπάρχει λόγος να την υπερκαλύψουμε με κάτι άλλο. Θα ήταν χρήσιμο να
πούμε εδώ πως η Cryosauna ενδείκνυται πριν και μετά την προπόνηση.
Ανάλογα με το πώς θέλεις να τη χρησιμοποιήσεις. Όταν κάνουμε πριν την
προπόνηση, ενεργοποιούνται οι μύες και μεγιστοποιείται η απόδοση μας.
Υπάρχουν σχετικές μελέτες που μιλούν για 20% αύξηση στην αερόβιο και 48%
στην αναερόβια και 15-20% σε έκρηξη, ταχύτητα και δύναμη", ενημερώνει ο
ειδικός.
Πάμε λοιπόν, και σε αυτά που κερδίζει ο αθλητής όταν κάνει
τη συνεδρία μετά την προπόνηση. "Οι προπονήσεις λειτουργούν προσθετικά
στο σώμα μας, η μία μετά την άλλη. Κάποια στιγμή, χρειάζεται η
αποθεραπεία. Παλαιότερα, αυτό γινόταν με το μασάζ ή με την είσοδο μας σε
παγωμένη λίμνη. Η πιο σύγχρονη μορφή είναι και η τελειότερη, γιατί
πρώτα από όλα οξυγονώνει τους μύες, αιματώνει όλο το μυικό σύστημα,
εκρήγνει ενδορφίνες το σώμα μας, πράγμα που σημαίνει πως σταματούν οι
φλεγμονές, εκρήγνει κολλαγόνο που σημαίνει ότι μειώνονται οι τριβές και
επιταχύνεται η εύκολη κίνηση των μυών, ενώ βελτιώνεται ο ύπνος, που
είναι ό,τι πιο σημαντικό για έναν αθλητή".
Όλα αυτά δεν στα λέει ο Κώστας, γιατί έτσι του είπαν ή κάπου
τα διάβασε. Πρώτα έζησε και μετά... αγόρασε την Cryosauna. "Είχα δει τη
μέθοδο στην Αμερική, αλλά έκανα θεραπείες και εδώ. Την είχε φέρει ένας
φυσικοθεραπευτής, όταν είχα να αντιμετωπίσω τραυματισμούς στους ώμους,
τα γόνατα. Είχα χονδροπάθεια και στα δυο γόνατα, που δεν έχουν μηνίσκο,
ρήξη στον υπερακάνθιο (στην ωμοπλάτη) σε ποσοστό έως 70% και σύνδρομο
τριβής ωλένιου νεύρου στον αγκώνα.
Δεν θεραπεύεται παρά μόνο με
εγχείρηση, στην οποία δεν θέλω να υποβληθώ. Βολεύομαι με την Cryosauna
και μάλιστα, παίζω ξανά βόλεϊ". Εδώ να σου πω ότι έπαιζε επαγγελματικά
βόλεϊ, στον Πανελλήνιο. Κοντά μας είχαμε και έναν ακόμα αθλητή: τον
Μιχάλη Κακιούζη, ο οποίος χρησιμοποιεί χρόνια τη μέθοδο, την οποία
ανακάλυψε όταν έπαιξε στο εξωτερικό και για την ακρίβεια στην Ισπανία.
Αναρρώνεις και επουλώνεις τυχόν τραυματισμό
"Γενικώς ψάχνομαι" ενημερώνει, πριν εξηγήσει πως "όταν είσαι
επαγγελματίας αθλητής, με στόχους και φιλοδοξίες πρέπει να ψάχνεις τι
είναι καλύτερο για τον οργανισμό σου" ενημερώνει, πριν προσθέσει ότι "η
Malaga έχει Cryosauna τουλάχιστον 15 χρόνια στο γήπεδο της. Στο ΝΒΑ,
όπου έχω πάει για να παρακολουθήσω παιχνίδια με τελευταία φορά στους
περυσινούς τελικούς, οι παίκτες πριν βγουν από τα αποδυτήρια υποχρεωτικά
μπαίνουν στο θάλαμο.
Είναι υποχρεωτικό! Είναι η ανάρρωση που κάνεις για
να μπορείς να παίξεις την επομένη ημέρα, έπειτα από ταξίδι πέντε ωρών.
Όσο σούπερ αθλητής και να είσαι, το ανθρώπινο σώμα δεν αντέχει τέτοια
πίεση. Τα χτυπήματα, οι θλάσεις, η κούραση. Θες βοήθεια για να
τακτοποιήσεις όλα αυτά, ώστε να είσαι έτοιμος να παίξεις την επόμενη
ημέρα. Δεν είναι τυχαίο πως κάνουν Cryosauna όλοι οι δρομείς μεγάλων
αποστάσεων, οι οποίοι καταπονούν πολύ το σώμα τους ή όσοι παίζουν τένις ή
στη Formula 1 που σε έναν αγώνα χάνουν 10 κιλά. Μπορούν έτσι, να
αναρρώσουν και να επουλώσουν τον όποιον τραυματισμό έχει προκύψει".
Έχει ενημερώσει τους συναδέλφους του για τις εξελίξεις;
"Σαφώς! Εγώ είμαι φαν των παιδιών, "ανεβάζουμε" φωτογραφίες, κάνουμε
ό,τι χρειάζεται για να μάθει ο κόσμος αυτή τη μέθοδο. Το μεγαλύτερο
κέρδος βέβαια, είναι η φιλία μου με τον Κώστα και την Κρίστι. Φυσικά δεν
θα τα έκανα όλα αυτά αν δεν ήξερα πώς είναι. Κάνω συνεδρία παραμονή του
παιχνιδιού και την επόμενη ημέρα.
Άλλοι κάνουν και ανήμερα του ματς.
Είναι πολύ σημαντικό για έναν αθλητή που νιώθει ενοχλήσεις στη μέση ή
όπου αλλού ή αισθάνεται εξουθενωμένος, μετά την έξοδο του από το θάλαμο
να αισθάνεται έτοιμος για μια ακόμη προπόνηση. Να σου πω επίσης, πως
όποιος δεν είναι αθλητής, ενδεχομένως να μην αντιλαμβάνεται πόσο
σημαντικό είναι να μπορείς απλά να κοιμηθείς μετά τα ματς. Όταν είσαι
στα "κόκκινα" δεν είναι εύκολο να χαλαρώσεις, ώστε την επομένη να είναι
"φρέσκος" για προπόνηση. Αυτή η μέθοδος βοηθά και ως προς αυτό".
Και τι γινόταν πριν τον ειδικό θάλαμο; "Θυμάμαι όταν ήμουν
στην Barcelona, πριν φέρουν την Cryosauna μας έδιναν δυο επιλογές. Η μια
ήταν οι λεκάνες με το παγωμένο νερό. Η άλλη ήταν να πάμε σε spa που
έχει μια μικρή πισίνα και περπατάς, αρχικά σε πέτρες, μετά το νερό
γίνεται πάγος, έπειτα ζεστό κλπ. Η επιδίωξη ήταν η ίδια: να επιτευχθεί η
σωστή λειτουργία σε όλο το σώμα, με την επούλωση τραυματισμών. Υπάρχει
πλέον μια τεράστια πρόσβαση σε γνώσεις και αυτό είναι προς όφελος όλων.
Αρκεί να μη φοβόμαστε το καινούργιο", όπως λέει ο δευτεραθλητής κόσμου,
το 2006 και πρωταθλητής Ευρώπης ως έφηβος (1995) και ως άνδρας (2005).
"Όταν προκύψει τραυματισμός ή χειρουργείο χρειάζεται όλη η βοήθεια που
μπορείς να πάρεις, συνδυαστικά. Θες και τον φυσικοθεραπευτή και τα
φάρμακα και την Cryosauna και τις μπότες και τα πάντα. Δεν τα κάνουν όλα
μόνα τους τα μηχανήματα. Θέλουν και τη συνεργασία του αθλητή".
ΟΙ ΜΑΓΙΚΕΣ ΜΠΟΤΕΣ
Έχεις μια άγνωστη λέξη: τις μπότες. Να περάσουμε λοιπόν,
στην επόμενη υπηρεσία τελευταίας τεχνολογίας: το NormaTec recovery
system.
"Όλες οι ομάδες έχουν αυτές τις μπότες στα αποδυτήρια τους,
ως μέθοδο αποθεραπείας μετά τις απαιτητικές προπονήσεις" διευκρινίζει ο
Κώστας, "συμπιέζει τους μύες στο μέλος που επιλέγουμε, γιατί μπορούμε να
φορέσουμε τις μπότες ή τα μανίκια ή τη μέση -όχι όμως, όλα μαζί-, ώστε
να διώξουμε προς τα ζωτικά όργανα ό,τι περιττό υπάρχει μέσα στο μυικό
σύστημα. Για παράδειγμα, παλιά οιδήματα ή μεταβολίτες ή υπολείμματα
γαλακτικού οξέως. Κάνει και μασάζ στους μύες, τους οξυγονώνει, τους
χαλαρώνει και είναι έτοιμοι για προπόνηση. Πέρυσι, είχε γραφτεί άρθρο
για την FC Barcelona, σχετικό με το συγκεκριμένο σύστημα αποθεραπείας
και είχε αποδειχθεί με νούμερα πως δεν έχουν μυϊκούς τραυματισμούς τα
τρία τελευταία χρόνια που έχουν το NormaTec". O Kακιούζης διαβεβαίωσε
ότι "η Cryosauna και οι μπότες είναι ο τέλειος συνδυασμός".
Ενημερωθήκαμε πως υπάρχει και κάτι ακόμα πιο τέλειο: ένα
μηχάνημα αξίας 300.000 ευρώ, το οποίο έχουν στο σπίτι τους μόλις 3
αθλητές, παγκοσμίως. Ο ένας είναι ο Nole Djokovic. Βελτιώνει τη φυσική
κατάσταση κάθε αθλητή, χωρίς εκείνος να κάνει το παραμικρό. "Είναι σαν
να ανεβαίνεις και κατεβαίνεις το Everest 20 φορές, σε είκοσι λεπτά",
δεχόμενος τις ανάλογες αλλαγές στην ατμοσφαιρική πίεση, τη θερμοκρασία
και την ένταση του αέρα. Λέγεται CVAC που προκύπτει από το Cyclic
Variations in Adaptive Conditioning (κυκλικές διακυμάνσεις στην
προσαρμοστική κατάσταση). Δες λίγο τι συμβαίνει στην μπάλα που έβαλαν
στο θάλαμο που θυμίζει αβγό. Όταν μπαίνει άνθρωπος, τον αναζωογονεί επί
της ουσίας -σε μύες, δέρμα και μυαλό.
Τώρα, πάμε πίσω στις μπότες που όπως λένε οι δρομείς μεγάλων
αποστάσεων, μετά τη χρήση τους νιώθεις πως... έχεις βγάλει ρόδες. "Η
αποθεραπεία ενός μικρού τραυματισμού, ας πούμε μιας θλάσης, θα σου πάρει
20 ημέρες με τον συμβατικό τρόπο. Με το συνδυασμό που σου είπα, σε 10
ημέρες είσαι έτοιμος να παίξεις", διευκρινίζει ο Μιχάλης Κακιούζης,
εξηγώντας πως "όταν τελειώνει η θεραπεία με τις μπότες, αισθάνεσαι τα
πόδια σου 10 κιλά ελαφρύτερα". Αλλά να αφήσουμε το... δείγμα μας να
μιλήσει για την υπηρεσία. Διότι ο Στέλιος Χαρτζουλάκης έκανε και αυτήν
τη θεραπεία.
"Μετά την Cryosauna ακολούθησαν οι "μπότες". Μία διαδικασία,
στην οποία είσαι ξαπλωμένος και σου τοποθετούνται στα πόδια δύο
υφασμάτινες μπότες, από τις πατούσες σχεδόν μέχρι τους προσαγωγούς.
Αυτές φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν σε όλο τους το μήκος κι έχουν
αποθεραπευτικό ρόλο, προσφέροντας το πιο χαλαρωτικό μασάζ που έχω βιώσει
στα πόδια μου. Εκεί που τα βλέπεις να φουσκώνουν και νομίζεις ότι είσαι
το ανθρωπάκι της Michelin, απλά κλείνεις τα μάτια και το απολαμβάνεις".
Η φωτογράφος της 24Μedia Φραντζέσκα
Γιατζόγλου-Watkinson κοιτούσε τον Στέλιο, όπως κοιτούν τα παιδάκια τις
βιτρίνες των ζαχαροπλαστείων (έχουμε το σχετικό ντοκουμένο, απλά κοίτα
από πάνω), πριν ρωτήσει αν μπορεί να ξεκουράσει και τα δικά της
ταλαιπωρημένα πόδια -από τις ατελείωτες ώρες περπάτημα και το μπαλέτο.
Το αίτημα της έγινε φυσικά, αποδεκτό και ιδού τι είχε να καταθέσει:
"Στην αρχή ήταν άβολα γιατί οι "μπότες" φούσκωναν και φοβόμουν ότι θα
εκραγούν! Ωστόσο, όσο περνούσε η ώρα, ένιωθα όλο και καλύτερα και τα
πόδια μου να χαλαρώνουν. Ειδικά στις γάμπες, που είναι ένα αρκετά
ταλαιπωρημένο σημείο του ποδιού, ένιωσα σαν να μου έχουν κάνει ένα πολύ
καλό μασάζ, χωρίς όμως να με έχει ακουμπήσει ανθρώπινο χέρι".
Τα όσα έχει να προσφέρει η NormaTec βοηθούν και στο
λεμφοίδημα. "Για παράδειγμα, γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση
για καρκίνο του μαστού και έχουν αφαιρεθεί οι λεμφαδένες υποφέρουν από
πρηξίματα. Αυτό το μηχάνημα είναι ό,τι πρέπει, όπως και για αντιμετώπιση
κακής λειτουργίας στα άκρα, των ευρυαγγειών και της φλεβίτιδας, ενώ
προλαμβάνει τη βαθιά φλεβική θρόμβωση" λέει ο Κώστας, πριν τονίσει ότι
"αρκεί να ξέρεις πώς χρησιμοποιείται. Διαφορετικά, ο επισκέπτης δεν θα
καταλάβει διαφορά. Οφείλεις να ξέρεις τι κάνεις, πώς να διαχειριστείς
όχι μόνο το μηχάνημα, αλλά και τον κάθε άνθρωπο που έρχεται".
Η Κρίστι
δίνει και ένα παράδειγμα. "Όταν έρχεται άνθρωπος μεγάλης ηλικίας, στον
οποίον οι αισθητήρες του δέρματος υπολειτουργούν, πρέπει να λαμβάνεις
υπ' όψιν σου όλα τα δεδομένα. Έχουν έλθει κάποιοι που φτάνουν στο -140
και μου λένε "δεν κρυώνω", γιατί δεν το εισπράττει ο αισθητήρας. Αν
όμως, δεν γνωρίζω πώς έχει η κατάσταση και τον πάω στο -160, μπορεί να
τους κάνω κακό. Πρώτα "διαβάζεις" τον επισκέπτη και τις ιδιαιτερότητες
και μετά προχωράς". Γιατί όταν ασχολείσαι με θέματα υγείας, προφανώς και
πρέπει να ξέρεις τι κάνεις.
Όταν φύγαμε από το Cryosauna Studio, πέραν του ότι νιώθαμε
μια "άλφα" χαλάρωση, νιώσαμε πως μάθαμε πράγματα που μπορούν να φανούν
σε όλους χρήσιμα. Κυρίως σε ανθρώπους που υποφέρουν από ενοχλήσεις, τις
οποίες μπορούν να αμβλύνουν αυτές οι μέθοδοι. Και αυτό δεν μπορεί παρά
να είναι κέρδος.
Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson via
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Πριν 30
χρόνια, ο Νίκος Αναστόπουλος σημείωνε ένα υπέροχο γκολ με τη φανέλα της
Ελλάδας και το Sport24.gr θυμάται την "γαλανόλευκη" καριέρα του πρώτου
σκόρερ της Εθνικής. Οι αριθμοί του, οι ομάδες που "πλήγωσε", οι αγώνες
του (infographics)
Το βράδυ της 12ης Νοέμβρη του 1986 η Εθνική θα επικρατήσει
στο ΟΑΚΑ της Ουγγαρίας με 2-1 στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του
Euro 1988. Ένα από τα δύο τέρματα σημειώνει ο Νίκος Αναστόπουλος με
υπέροχη ατομική ενέργεια, γκολ που για πολλά χρόνια θα παίζει στο σήμα
της ιστορικής Αθλητικής Κυριακής.
Σήμερα συμπληρώνονται ακριβώς 30 χρόνια από εκείνο το γκολ και το Sport24.gr
θυμάται την καριέρα του πρώτου σκόρερ της Εθνικής Ελλάδας. Από το πρώτο
του παιχνίδι στο "Παρίσι των Βαλκανίων" (σ.σ. Βουκουρέστι) μέχρι το
τελευταίο του, στην ίδια πόλη.
12/11/1986: Το υπέροχο γκολ του Αναστασόπουλου με την Ουγγαρία
Ο Νίκος Αναστόπουλος γεννήθηκε στις 22/01/58 και19 χρόνια
αργότερα φόρεσε για πρώτη φορά την "γαλανόλευκη" των Ανδρών σε φιλικό με
τη Ρουμανία. Άνοιξε λογαριασμό τον Γενάρη του 1980 στην Κύπρο ενώ το
καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς πέτυχε ένα ιστορικό γκολ.
Βρήκε δίχτυα στο Euro της Ιταλίας κόντρα στην
Τσεχοσλοβακία, σκοράροντας το πρώτο επίσημο γκολ της Εθνικής σε ομίλους
μεγάλης διοργάνωσης. Το επόμενο ήρθε μετά από 24(!) χρόνια, από τον
Καραγκούνη στην πρεμιέρα του Εuro 2004 απέναντι στην Πορτογαλία.
14/06/1980: Το πρώτο γκολ της Εθνικής σε ομίλους μεγάλης διοργάνωσης (0:45)
Από το 1981 έγινε βασικό και αναντικατάστατο μέλος της
ομάδας σκοράροντας κατά ριπάς. Πιο παραγωγική του χρονιά ήταν το 1984
όταν σημείωσε 5 τέρματα σε 10 αγώνες, ενώ συνολικά στην "γαλανόλευκη"
καριέρα του πέτυχε 29 γκολ σε 73 συμμετοχές, επίδοση που τον διατηρεί
ακόμα στην πρώτη θέση του πίνακα των σκόρερ. Όσον αφορά τον πίνακα των
συμμετοχών, βρίσκεται στην 17η θέση καθώς σταμάτησε μόλις στα 30 του
χρόνια.
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Μία απίστευτη «πράσινη» ποδοσφαιρική αρένα ετοιμάζεται να δημιουργηθεί στην Αγγλία.
Μία άγνωστη στο ευρύ κοινό ομάδα, η Φόρεστ Γκριν Ρόβερς που αγωνίζεται
στη Νάσιοναλ Λιγκ, αποφάσισε να φτιάξει ένα πρωτοποριακό γήπεδο που θα
αποτελείται αποκλειστικά από ξύλο και θα βασίζεται μόνον σε βιώσιμες
πηγές ενέργειας!
Μπορεί να φαίνονται σαν ψεύτικες αυτές οι εικόνες, αλλά η κατασκευή που βλέπετε θα αποτελεί μία πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον.
Το πιο «πράσινο» γήπεδο στον κόσμο ήταν μία από τις τελευταίες
εμπνεύσεις της Ζάχα Χαντίντ. Η σπουδαία Ιρακινοβρετανή αρχιτέκτων, που
υιοθετούσε συχνά τις τολμηρές φόρμες, πέθανε από καρδιακή ανακοπή τον
περασμένο Μάρτιο.
Ωστόσο είχε προλάβει να σχεδιάσει αυτό το μικρό ξύλινο αριστούργημα
–του πρώτου στο είδος του παγκοσμίως- για χάρη της Φόρεστ Γκριν Ρόβερς.
«Ως οικοδομικό υλικό, το ξύλο είναι εξαιρετικά ανθεκτικό,
ανακυκλώσιμο και όμορφο. Η επιλογή ενός φυσικού υλικού για την κατασκευή
αφορά την περιβαλλοντικά συνειδητή αντίληψή μας περί ανάπτυξης», δήλωσε
ο πρόεδρος της Φόρεστ Γκριν Ρόβερς, Ντέιλ Βινς.
Όσο για την χωρητικότητά του, μπορεί να φτάσει τις 10.000 θέσεις. Η
απόσταση των κερκίδων από τον αγωνιστικό χώρο δεν θα υπερβαίνει τα πέντε
μέτρα.
Επιπλέον, το γήπεδο θα διαθέτει τόσο εμπορικές όσο και ψυχαγωγικές χρήσεις.
Μία επιπλέον καινοτομία του θα είναι η τοποθέτηση διαφανούς
μεμβράνης στην οροφή, ώστε να περνάει το φως, να μπορεί να αναπτύσσεται
σωστά ο χλοοτάπητας και να ελαχιστοποιούνται οι σκιές για παίκτες και
θεατές.
Μάλιστα, η μικρή και ταπεινή αγγλική αγγλική ομάδα διεξήγαγε διεθνή
διαγωνισμό, ο οποίος διήρκεσε επτά μήνες, για την ανάθεση του έργου. Η
πρόταση της Ζάχα Χαντίντ επελέγη ανάμεσα σε περίπου 50 που κατατέθηκαν
από σουηδικές, γερμανικές, γαλλικές, βρετανικές και αμερικανικές
εταιρείες.
Η Ζάχα Χαντίντ ήταν η σχεδιάστρια και του Ολυμπιακού Πάρκου στο Λονδίνο, αλλά και ενός από τα στάδια του Μουντιάλ 2022.
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Απίστευτο! Η Προ Βερτσέλι αγωνίστηκε στο
Μπάρι έχοντας τη συμπαράσταση από έναν μόνο οπαδό στις εξέδρες, που
επιβραβεύτηκε μάλιστα από τους φανς των γηπεδούχων (photos)!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό θα πει αγάπη και τρέλα για την ομάδα της καρδιάς
σου. Η Προ Βερτσέλι έχασε με 2-0 το απόγευμα του Σαββάτου στο "San
Nicola" του Μπάρι απέναντι στην τοπική ομάδα ωστόσο αυτό στο οποίο
εστίασαν όλα τα ιταλικά ΜΜΕ δεν ήταν το αποτέλεσμα αλλά η υποστήριξη που
είχαν οι φιλοξενούμενοι στις εξέδρες.
Όχι δεν ήταν χιλιάδες οι φίλοι της που κατέκλυσαν τις
εξέδρες αλλά... ένας, ο οποίος μάλιστα έχει γίνει πρώτο θέμα στη
γειτονική χώρα χάρη στην ανιδιοτελή αγάπη για την ομάδα του.
Ο 46χρονος Πάολο Κανιόνε έκανε 1.800 χιλιόμετρα για να
παρακολουθήσει την Προ Βερτσέλι δία ζώσης και κέρδισε τόσο μεγάλο
σεβασμό με την παρουσία του στην εξέδρα ώστε κάποιοι φίλοι της Μπάρι να
τον ανταμείψουν προσφέροντάς του ένα ποτήρι μπύρα!
Απίστευτες εικόνες που μας κάνουν να αγαπάμε ακόμα περισσότερο τον "βασιλιά των σπορ".
Ειδήσεις, Μουσική, Κινηματογράφος, Ανεξήγητα, Υγεία, Ταξίδια όλα σε ένα site,news
Η ιστορία του Νίκου Γόδα, που εκτυλίχθηκε
στις Φυλακές της Κέρκυρας το 1948 και είχε τραγικό τέλος την 19η
Νοεμβρίου, καταδεικνύει την αχαλίνωτη δύναμη της ψυχής. Της ανθρώπινης
ψυχής, που όταν γιγαντωθεί και συναντηθεί με το πάθος, δεν λογαριάζει
τίποτα. Ούτε καν το θάνατο!
Ο Νίκος Γόδας υπήρξε ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού την
περίοδο 1943-44 και η ασπρόμαυρη φωτογραφία που βλέπετε, είναι η
τελευταία που έστειλε στους γονείς του.
"Αφιερωμένη στη μανούλα μου και στον πατέρα μου εις
ένδειξη σεβασμού και αγάπης. Φυλακές Κέρκυρας 22/2/48", γράφει πάνω σε
αυτήν, λίγο πριν πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα, όντας καταδικασμένος σε
θάνατο.
Ο υπερήφανος αυτός άνδρας, που λάτρεψε όσο λίγοι τον
Ολυμπιακό, γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί. Βρέθηκε στη Μυτιλήνη μετά τη
μικρασιατική καταστροφή και εν συνεχεία στην Κρήτη, λίγο πριν ριζώσει
στην Παλαιά Κοκκινιά του Πειραιά. Το ποδόσφαιρο ήταν η διαφυγή του από
τη σκληρή καθημερινότητα και την προσπάθεια του ίδιου και της
οικογένειάς του για επιβίωση. Είχε περάσει ο δύσκολος χειμώνας της
μεγάλης πείνας του '41 και είχε αρχίσει να αναπτύσσεται στοιχειωδώς μια
αθλητική δραστηριότητα.
Ο ίδιος είχε ταλέντο στη μπάλα και αυτό φάνηκε στην ομάδα
της Κοκκινιάς, όπου πρωτοφόρεσε ποδοσφαιρικό φανελάκι και σορτς. "Ο
βασιλιάς του ξερού", τον αποκαλούσαν!
Εν μέσω του πολέμου, ο Γόδας πραγματοποιεί το παιδικό του
όνειρο, που δεν ήταν άλλο να φορέσει την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα του
κοσμαγάπητου και λατρεμένου Ολυμπιακού. Παράλληλα, αναπτύσσει έντονη
αντιστασιακή δράση ως μέλος του 5ου Επίλεκτου Λόχου του ΕΛΑΣ στην
Κοκκινιά.
Το 1942 αγωνίζεται δίπλα στον Βάζο, τον Αναματερό, τον
Συμεωνίδη, τον Γραμματικόπουλο και σκοράρει για πρώτη φορά ως
ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού σε βάρος του Εθνικού και εν συνεχεία και
επί του Απόλλωνα.
Τον Μάιο του 1943 αγωνίζεται βασικός απέναντι στον
Παναθηναϊκό στον τελικό ενός τουρνουά που διοργάνωσε ο Δήμος Πειραιά και
τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους πρωταγωνιστεί στον τελικό του Κυπέλλου
Χριστουγέννων, όπου ο Ολυμπιακός συντρίβει 5-2 τον Παναθηναϊκό.
Μια από τις σπάνιες φωτογραφίες, με πρωταγωνιστή το Νίκο Γόδα
Βασικός στους αγώνες του Ολυμπιακού, "βασικός" και στον
αγώνα για τη λευτεριά εναντίον των Γερμανών. Στη μάχη της "Ηλεκτρικής"
στο Κερατσίνι, βρισκόταν στα πολυβολεία. "Πρώτη γραμμή" και στη μάχη της
Κοκκινιάς, την 7η Μαρτίου του 1944. Τον Δεκέμβρη του 1944 ο εχθρός έχει
αλλάξει και ο Γόδας πλέον πολεμά τους Άγγλους στο νεκροταφείο της
Ανάστασης στον Πειραιά.
Αρχές του 1945, παθαίνει πνευμονία και επιστρέφει από το
Βελούχι (όπου είχε αποσπαστεί) στην Αθήνα. Τον "κάρφωσαν". Συνελήφθη και
οδηγείται στις φυλακές της Αίγινας. Το σώμα του ήταν φυλακισμένο, όχι
όμως και το πνεύμα του: Η μάχη, ο αγώνας, η μπάλα, ο Ολυμπιακός, ήταν
φλόγες που έκαιγαν μέσα του. Ακόμα στην Αίγινα έπαιζε ποδόσφαιρο στην
ομάδα που είχε δημιουργηθεί από τους φυλακισμένους.
Κατόπιν οδηγείται στην απομόνωση των φυλακών της Κέρκυρας.
Ο Γόδας μαζί με τα άλλα Πειραιωτάκια, τον Λούβαρη και τον Κουφαδάκη,
ακόμα και λίγο πριν το απόσπασμα, σχεδιάζουν πώς θα στήσουν την ομάδα
όταν βγουν από τη φυλακή.
Η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη... Στις 13 Ιουλίου του
1945, ο Νίκος Γόδας και άλλοι 10 συναγωνιστές του, καταδικάζονται σε
θάνατο.
Στη φυλακή της Κέρκυρας έμεινε τρία χρόνια. Μέχρι να ξημερώσει η 19η Νοεμβρίου του 1948...
Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μας να μεταφερθούμε όλοι μας
νοερά σε εκείνο το πρωινό. Ακριβώς, όπως μας είχε ταξιδέψει με τη
μοναδική του περιγραφή στις "Θρυλικές Ιστορίες" ο συγγραφέας Αλέξης
Σταμάτης...
Στο κελί κάνει αφόρητο κρύο. Ο βοριάς περονιάζει. Στο
βάθος της αυλής, βλέπει ένα δέντρο. Ψηλό, περήφανο, μοιάζει άνθρωπος.
Εστιάζει το βλέμμα του για ώρα. Ωραίο, δέντρο, μόνο, ελεύθερο, με τα
κλαδιά του να απλώνονται και τα φύλλα να κυματίζουν στον αέρα. Ξαφνικά,
από το βάθος του διαδρόμους ακούγεται η φωνή του αγρυπνητή:
"Έρχονται, σύντροφοι, ετοιμαστείτε".
Τα χωνιά είναι έτοιμα από νωρίς. Ακούει τα βήματα του φύλακα. Η πόρτα ανοίγει. "Γόδας! Σε θέλουν στη διεύθυνση".
Η ώρα έχει φτάσει. Βγάζει την ερυθρόλευκη φανέλα από το
καρφί και ακολουθεί τον φύλακα στο γραφείο. Ο διευθυντής κρατάει ένα
στυλό, έχει μπροστά του ένα χαρτί, ένα χαρτί που το ξέρει καλά. "Τελευταία σου ευκαιρία ποδοσφαιριστή. Υπογράφεις;"
Ούτε καταδέχεται να απαντήσει. "Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό;" "Ναι". "Αγύριστο κεφάλι είσαι. Έχεις καμιά τελευταία επιθυμία;"
Ο Νίκος ζητάει να του δώσουν το άσπρο σορτσάκι, που του 'χαν κρατημένο. Δίνει κι ένα σημείωμα για τους συγγενείς του. "Θέλω να ζήσετε καλά. Πεθαίνω για την πατρίδα και τα ιδανικά μου. Αν κάνετε γιο, να του δώσετε το όνομά μου" - το είχε γράψει από μέρες (οι συγγενείς του θα τον τιμήσουν: Ο αδερφός του, Δημήτρης, θα ονομάσει την κόρη του, Νίκη).
Βάζει την ερυθρόλευκη φανέλα, κι έτσι ντυμένος με τη στολή
της ομάδας που τόσο είχε αγαπήσει, ακολουθεί τους αστυφύλακες στην
έξοδο. Με το που τον βλέπουν να βαδίζει στο διάδρομο, οι συγκρατούμενοί
του αρχίζουν να φωνάζουν με τα χωνιά το σύνθημα που συνόδευε κάθε
εκτέλεση: "Κερκυραϊκέ λαέ, σήμερα πάλι παίρνουν αγωνιστές της Εθνικής
Αντίστασης για εκτέλεση". Σαν χορός αρχαίας τραγωδίας.
"Νενικήκαμεν! Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου", ήταν τελευταία λόγια του φεύγοντας από τη φυλακή, όπως τα διασώζει ο συγκρατούμενός του εκείνα τα χρόνια, Σταμάτης Σκούρτης.
Ο Νίκος περνάει την έξοδο της φυλακής ντυμένος με την
εμφάνιση του Ολυμπιακού, σαν να βγαίνει στο γήπεδο. Τον μεταφέρουν στο
Λαζαρέτο, ένα νησάκι έξω από το λιμάνι. Σε λίγη ώρα ο παίκτης του Θρύλου
βρίσκεται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, ενώ ο ήλιος μόλις είχε
κάνει δειλά την εμφάνισή του πίσω από τα βουνά.
Οι φυλακές της Κέρκυρας και το Αστικό Νοσοκομείο, όπως φαίνονταν από το Παλιό Φρούριο, πριν αναπτυχθεί το σημερινό άλσος
Το απόσπασμα στη θέση του. Ο Νίκος φωνάζει: "Mε
δολοφονείτε με τη φανέλα του Ολυμπιακού! Μη μου δέσετε τα μάτια για να
βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από τη χαριστική βολή".
Ο αξιωματικός σηκώνει το χέρι. Οι στρατιώτες έχουν
απέναντί τους έναν συμπατριώτη τους, έναν συνομίληκο νεαρό αθλητή.
Κάποιοι τρέμουν λίγο. Η διαταγή: "Πυρ!". Το κόκκινο απλώνεται στο
κόκκινο. Ο Νίκος φεύγει, ψηλά, για την τελευταία κεφαλιά. Νικητής!
Ο Νίκος Γόδας, εκτελέστηκε ως κομμουνιστής στις 19 Νοεμβρίου του 1948 στη νησίδα Λαζαρέτο της Κέρκυρας, φορώντας την εμφάνιση του Ολυμπιακού, την ερυθρόλευκη φανέλα και το λευκό σορτσάκι...
*** Ο άνθρωπος που έχει βάλει ως στόχο ζωής να
προβάλει το έργο, τη ζωή και τις ιδέες του Νίκου Γόδα, είναι ο ανιψιός
του, Χρήστος Γόδας. Ο νεαρός σκηνοθέτης από τον Πειραιά γυρίζει ένα
ντοκιμαντέρ για τον ξεχωριστό πρόγονό του, περιγράφοντας μεταξύ άλλων
την ασύγκριτη αγάπη που είχε για τον Ολυμπιακό. Για εκείνον, ο θείος του
ήταν ένας ήρωας που πέθανε με την ερυθρόλευκη φανέλα. Ενας άνθρωπος που
πέθανε για τα ιδανικά του, τον Ολυμπιακό...
